A Hundred Billion Worth

Kabanata 44

Kabanata 44

Vomit

Staring at the broken window as broken as my heart, sitting on the cold marbled floor as cold as my skin and seeing the darkness in this empty bedroom as empty as me.

I tried to clear my mind and control my emotions. I kinda think of needing to go somewhere else, far from here, far from him. I wanna have my own abode, in that way, no one can ever hurt me.

I closed my eyes as another fresh tear fell from my eyes and streaming down my face.

It's midnight pero wala pa ring kumakatok upang bigyan ako ng pagkain. Kaninang hapon hanggang sa dumating ang gabi ay 'di ako tumigil sa kakasipa at suntok sa pintuan upang mabuksan lang ito at makalabas na ngunit ako lang din ang nahihirapan. My knuckles turned reddish, namamaga ito nang dahil sa paulit-ulit na pagsuntok ko sa matigas na pinto.

Kung sasabihin ko nalang kaya kay Lordcan na buntis ako? No, baka sasabihin ni Calla na masyado lang akong desperadang makalabas dito kaya ko nasabing buntis ako kahit totoo naman talagang buntis ako.

The question is; would Lordcan believe me?

Mamaya ko na poproblemahin ang tungkol diyan. For now, I need to eat a late dinner.

How?

I wiped the warm tears away from my face using my cold trembling palms and stood up to roam around the whole bedroom that's consisted of absolute havoc.

Wala akong nakitang gamit na makakatulong sa akin upang makalabas dito.

Calla did a great job. She planned all of this and even intended to hurt me.

Anong nagawa ko sa kanya at bakit nagawa niya sa akin 'to? Is it because of Lordcan? Hindi niya naman kailangan gawin sa akin 'to para mapasakanya si Lordcan dahil sa simula pa lang ay sakanya naman talaga ang lalaking 'yon.

Was she threatened by my presence? Afraid that I might run off with Lordcan? That won't happen.

I have nothing else to do but to sleep and just ignore the need to eat.

Ngayong gabi lang naman 'to baby, tiis tiis lang ng konti dahil bukas kapag 'di pa rin tayo pakakainin ng walang awa mong ama ay sasapakin ko nalang siya.

Humiga ako sa sahig sa gitna ng silid. I can't sleep on the couch because its cushions was tore down. Sira na lahat. Even the bed was positioned upside down. I have no other choice but to sleep on the cold marbled floor.

Mukhang ako yata 'yong makakaranas nito at hindi si Calla nang sinabihan ko siya noon na matulog nalang siya sa sahig at mamatay sa sobrang ginaw.

Sa halos isang oras na pagtitig sa sirang chandelier ay napagdesisyunan kong magbabad sa bathtub.

I need a hot water. Hindi niya naman siguro sinira pati ang banyo 'di ba? 'Pag ako napuno sa kanya, sisirain ko talaga ang mukha niya sa harap ni Lordcan.

I stripped and let my clothes fell on the floor. I'm all naked and walk my way to the bathroom, leaving my clothes behind.

The bathroom was unscathed. 'Yong sa labas lang talaga ang pinunterya niya. I locked the bathroom door, mahirap na, baka ay may biglang pumasok. Hinanda ko na ang tub with a hot water, 'yong sakto lang na makapagpawala ng lamig na bumabalot sa aking katawan. A slight steam came up from the hot water, pakiramdam ko tuloy ay parang nasa langit ako na may puting usok sa paligid ko.

Natigilan ako nang nakita ang mukha ko sa salamin. Medyo namumula ang mga mata ko nang dahil sa kakaiyak pati na rin ang pisngi at ilong ko.

I stepped to get on the tub and let my body submerged in the hot water. I inhaled and relaxed myself, trying to get the bad things out of my mind.