ASİL | Gerçek Ailem

15. Bölüm : "Kan benim ruhuma işlemiş."

🚨INSTAGRAM : @lunabnee 🚨
🚨TIKTOK : @lunabnewattpad🚨

Bölümlerle ilgili videolar ve gelecek bölümlerden alıntılar için tiktok hesabıma mutlaka gelinn!!

YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN!

Multideki şarkıyla okuyabilirsiniz. Sizin için Türkçe çevirilmiş halini ekledim. <3

•••

Geri çekildiğimde diğerlerine baktı. "Önce Allah'a," kesik bir nefes aldı. Gözleri kayıyorken "Sonra size emanet." diye ekledi.

"Alpay?" dedim gülerek. Gözleri kapandığında yüzünü avuçlarımın içine aldım. "Alpay!"  diye bağırdım tekrardan, gülüyordum ama gözlerimden yaşlar akıyordu. Beni emanet etmişti.

Beni bırakmıştı.

"Alpay!" diye bağırdım yine ve yine. Kollarını sarstım. Gözlerini açmadı, tepki vermedi. Yanımda duran Alper ağabeye döndüm "Abi bir şeyler yap!"

"Durma bir şey yap!" diye bağırdım kollarını tutup sarsarken. Elini Alpay'ın boynuna götürdü. "Ne olmuş? Ne oldu?" diye sordum. Niye cevap vermiyordu?

Hızlıca sol tarafına geçti ve ellerini üst üste koydu. Kaşlarımı çattım "Ne yapıyorsun?" diye sordum sessizce. "Komutanım sakin ol. Bırak işini yapsın." dedi Emre beni kollarımdan tutarak.

Alper abi üst üste koyduğu ellerini Alpay'ın göğsünün üzerine koydu. "Kalbi," kesilen nefesimle cümleme devam edemedim. Büyük bir kahkaha attığımda yanaklarımda göz yaşlarımı hissettim. "Kalbi mi durdu Emre?" diye sordum sessizce. Emre'nin gözlerine baktım.

Bende ne gördü bilmiyorum, gözlerini acıyla yumdu. Beni sarmalayan kollarından kurtulmak istedim. Yapamadım. Sağ kolumu sıvazlıyordu güç verircesine. Ama karşımdaki manzara, felaketti.

Alper abi Alpay'a kalp masajı yapıyordu.

Sevdiğim adamın benim için atan kalbi, durmuştu.

Benim önüme atlamıştı, vurulmuştu.

Benim için atan kalbi yine benim için durmuştu.

Alçaldığımızı farkettiğimde Emre'nin kollarından ayrılıp Alpay'ın yanına doğru süründüm. "Sevgilim." yanağımı yanağına yasladım. Buz gibi olmuş teni, kalbimi dondurdu.

Helikopter yere indiğinde Alpay'ın şakağına güçlü bir öpücük bıraktım. Ne olur bana dön, ne olur.

Helikopterden hızlıca indim. Birkaç saniye sonra güneş saçlımı indirdiler, saçlarının aksine yüzü solgundu. Koşarak hastanenin girişine gittik. Bizi hazır halde bekleyen ekibin yardımıyla Alpay'ı hastane sedyesine aldılar.

Alper abi birilerine bir şeyler anlattı. Bir doktor hemen sedyenin üstüne çıktı ve kalp masajı yapmaya başladı. Sedye ilerlerken peşinden koştum.

"Bana ne yaptın Ahu?"

Sedyeden sarkan sağ elini sıkıca tuttum.

"Ben bir tek sana yenildim Ahu."

"Benim için Ahu isminin beşinci bir anlamı var."

Gözümden düşen bir damla yaş, yüreğime kor olup aktı.

"Yenilgi, yenilgim."

"Bütün savaşları kazanan Üsteğmen Alpay Bozok'un tek yenilgisi."