Bana gülümseyerek bakıyordu. Tim çatışmaya devam ederken "Komutanım, sen bana çok şey öğrettin. Senin sayende Asil timine girdim, beni time sen aldın." dedi. Veda konuşması yapıyordu. "Böyle konuşma Selim, emrime uyacaksın oğlum. Ölmek yasak." dedim...
Bölüme geçmeden önce, profilimde Instagram linki var bir takibinizi alırımm.
Keyifli okumalar, ne kadar keyifli olabilirseee. Oy ve yorumları unutmayalımm! ❤️🩹
Bütün bölümü yazarken döngüde olan tek bir şarkı vardı , sadece onu dinledim. Belki sizde dinlemek istersiniz diye yukarıya bıraktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
••••••••
"Ne oldu ya? Niye bu kadar acele ediyoruz? Ayrıca yürüyebiliyorum Burak!"
Burak bir yandan belimi tutarken diğer yandan yavaşça merdivenleri iniyordu. "Ya biraz sabret, göreceksin birazdan."
Karargahtan çıktığımızda caddede duran bir kamyonun yanına ilerlemeye başladık. Lokmacı gibi bir kamyondu, yaklaştıkça kokusu buram buram gelmeye başlamıştı.
Burak'a baktığımda sırıtarak kamyona bakıyordu. "Ya sabır!" en sonunda onun kaplumbağadan daha yavaş gitmesine dayanamayarak hızlı hızlı yürümeye başladım.
"Gel abicim gel! Bal gibi lokma bunlar!"
Kamyonun önüne geldiğimde kalabalık bir insan grubu lokma almak için sıra bekliyordu. "Afiyet olsun! Baba oluyorum ben!"
Kamyonun içinde üniformalarıyla lokma dağıtan bir Alpay görmeyi beklemiyordum. Ağzımı ellerimle kapattığımda kahkahamı tutamadım. Bir elimle onları işaret edip gülmeye devam ederken Emre'yi görmemle daha çok gülmeye başladım.
Ağzı burnu un olmuş, Alpay'ın arkasında hamur yoğuruyordu. Çömez de hemen onun yanında, hamura un katıyordu. Alper abi ise kızartma tarafındaydı. "Ya siz ne yapıyorsunuz?" kahkahamı durduramazken Alpay beni farketti.
"Bebeğim ve bebeğimin bebeği de geldi."
Arkasını döndü ve benimkilere bir şey söyledikten sonra elinde lokma paketiyle kamyondan atlayıp yanıma geldi.
Tam paketi bana uzatacakken aramızdan bir el uzanıp Alpay'ın elindeki lokmaları almış ve nefes almadan yemeye başlamıştı. İkimiz de şok olmuş bir ifadeyle bir süre birbirimize bakıp daha sonra bakışlarımızı yabancı adama çevirdik ve boş gözlerle onu izlemeye başladık. Tahmini 1.90 boylarında, kalıplı bir vücuda sahip fit bir adamdı. Yirmili yaşlarının sonlarında olduğunu düşünüyordum ama daha küçük de olabilirdi. Siyah kısa kesilmiş saçları ve mavi gözleri vardı.
Elindeki paketi bitirince bu sefer de kamyona doğru hızlıca koşup sıradakileri itekleyerek yeni bir paket daha alıp yemeye başladı. Alpay en sonunda transtan çıkmış olacak ki, "Yavrumun rızkını niye yiyorsun lan?!" diye bağırıp öne atıldığında hızlıca koluna uzanıp tuttum. Adamı dövecek gibi bakıyordu.
