Çarşamba saat sekizde Ogeday'ın ses odas varmış, orada olmayı unutmayalım. Bu arada 31.bölüm final ve yeni bir kurguya başlamayı düşünmüyorum. Shipi saldım gibi bu ara, pek yazasım gelmiyo ama İO'ya devam edeceğim tabii ki. 💗😘
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yorucu bir konseyden dönmüştük ve çok uykum vardı. Bizim takımdan Berna elenmişti ve Birleşme'den önce son elenen kişiydi. Bundan sonra Birleşme'ye kadar eleme olmayacaktı. Acun ağabey bugünkü konseyde Birleşme'ye Edis'i getireceğini söylemişti, herkes çok sevinmişti. Ben de çok sevinmiştim, Edis'in şarkılarını severdim. Nisa da çok severdi aslında, keşke o da burada olsaydı. Artık bizi televizyondan izlerdi.
Acun ağabey sürpriz birini daha getireceğini söylemişti ama kim olduğunu geldiğinde göreceğimizi söylüyordu. Edis'i bile söyleyip yeni gelecek kişiyi söylememesi merak uyandırıcıydı. Ya Edis'ten daha ünlü biriydi ya da Edis'ten daha çok sevineceğimiz biriydi.
"Ne düşünüyorsun oğlum kara kara?" Ben sahilde denizi izlerken Berkan da gelip yanıma oturmuştu.
"Hiç, bugünkü konseyi falan."
Berkan'la yarışmadan önce tanışmıyordum. Nisa ondan biraz bahsetmişti, o kadar tanıyordum onu ve biraz ön yargılıydım açıkçası. Çünkü Nisa aralarının iyi olmadığını söylemişti. Gerçi onun hakkında kötü bir şey söylememişti ama konuşmamaları bile benim Berkan'a şüpheyle yaklaşmama neden olmuştu. Bir insan Nisa gibi biriyle kendi isteğiyle niye küser, konuşmazdı ki?
Berkan'ı tanıdıktan sonra onu sevmeye başladım. Zaten 2020'de yarışmadayken Nisa da onu çok seviyordu. Berkan ona kardeşim falan diyordu, o kadar yakınlardı yani ama ne olduysa yarışma bittikten sonra olmuştu. Nisa'ya bir defa sormuştum ama doğru düzgün bir şey anlatmamıştı. Sanırım Barış denen şerefsizle ilgiliydi ve ondan bahsetmek istemiyordu. Ben de iyi bir sevgili olarak üstüne gitmemiştim.
"Ben de Nisa'yı düşünüyorsun sanmıştım böyle romantik bir ortam olunca. Sen anca konseyi düşün zaten." Güldüğünde gözlerimi devirdim.
"Nisa hiç aklımdan çıkmıyor ki oğlum, o ayrı. Lale senin aklından çıkıyor mu sanki?" diye sorduğumda başını iki yana salladı.
"Yok ya çıkmıyor valla. Parkur koşarken bile aklımın bir köşesinde hep o var. Bu yüzden seni çok iyi anlıyorum, kader ortağı sayılırız. Sadece bu benim ikinci, seninse daha birinci."
"Ben birincide kafayı yiyorum adam ikinciye gelmiş ya. Sen canına mı susadın yoksa özlem iyi geliyor, kafa mı yapıyor?" Büyük bir kahkaha attığında ben de güldüm. Başka çaremiz olmadığı için ağlanacak halimize gülüyorduk işte biz de ne yapalım?
"O değil de yarışmada hangi şarkıyı söyleyecektin sen?" diye sordu merakla.
"Uzak Yol diye bir şarkı var ya, onu. Sen hangini söyleyeceksin bakalım?" Omuz silkti.
"Valla benim sesim pek güzel değildir o yüzden iddialı falan da değilim. Bence sen de değilsin, bak yine kader ortağı olduk. Neyse ben her zamanki gibi bir tane arabesk patlatıp Telefonun Başında diyeceğim." Söylediklerine bir süre kahkahalarla güldüm.
