" doubt thou the stars are fire ;
doubt that the sun doth move ;
Doubt thruth to be a liar ;
But never doubt I love"
කිම් ටේහියුන්ග්... බැන්ටන් විශ්ව විද්‍යාලයේ සාහිත්‍ය මහාචාර්යවරයා ප්‍රාසාංගික අයුරින් විලියම් ෂේක්ස්පියර්ගේ හැම්ලට් හි වූ පරිච්ඡේදයක් හඬනගා පන්තියටම ඇසෙන සේ පැවසීමට විය. ඔහු පන්තිකාමරය සිසාරා දෑස් යොමුකළේ මේ පරිච්ඡේදය පැහැදිලි කිරීමට සිසුවෙකු තෝරා ගැනීමටය. නමුත් ඔහු දුටුවේ තම ඩෙස්ක් එක මත හිස තබා කෙටි නින්දක පසුවූ ශිෂ්‍යයා ය. ඔහුගේ දෑස් තම වටපිටාව ගැන වගේ වගක් නැතිව තම නින්දට අවධානය දුන් තරුණයා වෙත යොමු විය.
🐯 මිස්ට ජියොන්... ඔයා කැමතිද මේ පරිච්ඡේදය විස්තර කරන්න?
ආධිපත්‍යය පිරි කටහඬකින් ටේහියුන්ග් විමසා සිටියේය. සියලුදෙනාගේ ම දෑස් මහාචාර්යවරයා ගේ සිට මේ ලෝකයේ දෙයක් ගැන කිසිම වගක් නැති අයුරින් නිදා සිටි තරුණයා දෙසට යොමු විය.
🐯 මට මගේ වචන ආපහු පාරක් කියන්න තියන්න එපා මිස්ට ජියොන්.
ටේගේ කටහඬ මේ වනවිට කරදරකාරී බවකින් වගේම එපා වුණ ස්වභාවය කින් යුක්ත විය.
ජියොන් සෙමින් නැගිට පුටුවේ කෙලින් වාඩි වී පුටු ඇන්දට හේත්තු විය. ඔහුගේ දෑස් ලබාගත් කෙටි නින්ද නිසා රතුවී ගොස් තිබුණි. තමා කෙරෙහි කෝපයෙන් පසුවන මහාචාර්යවරයා තමා ඉදිරියේ නොහසිටිනවාක් මෙන් ඔහු ඈනුමක්ද ඇරියේය. කළු ලෑල්ලේ සටහන්ව තිබූ දෙයර්‍දෙස එක්වරක් බැලීමෙන් අනතුරුව ඔහු මහාචාර්යවරයා හට උත්තරයක් දුන්නේ ය.
🐰 ඔය පරිච්ඡේදය මහ ම මහ බොරුවක්.
ඔහු පැවසූ දෙය ට පන්තියේ සියලුදෙනා ප්‍රතිචාර දැක්වූයේ විසල් කරගත් දෑසිනි. මේ තරුණයා සැබැවින්ම පිස්සු සෑදී ඇති අයෙකු බව ඔවුන්ට සිතීම ට වැඩි වේලාවක් ගියේ නැත.
🐯 ඔයා දැන් මොකක්ද කිව්වෙ මිස්ට ජියොන්!
කෝපයෙන් යුතුව ටේහියුන්ග් විමසා සිටියේය.
🐰 මම කියන්නේ ඔය පරිච්ඡේදය ඇත්තටම මහම මහ බොරුවක් කියලා.
ජියොන් නැවත වරක් පෙර පිළිතුරම ලබා දුන්නේ පන්තියේ සැමදෙනාම අයාගත් දෑසින් ඔහු දෙස බලා සිටියදීය. ඔහු සැබැවින්ම ඔහු කියූ සෑම වදනක්ම අදහස් කළේය. එතනින් නොනවත්වා ම ඔහු දිගටම කතා කළේය.
