BOZOK AŞİRETİ

5.❤

Ekranda yazan isim ile gülümsedim ve masadan kalkma gereksinimi duymadan telefonu açtım. Kimseyi rahatsız etmek istemediğim için aramayı reddettim ve mesaj kısmın girdim.

"Şimdi aramanın açamam." dedim ve cevap bekledim.

"Sebep?!"

"Kahvaltı masasından kalkarsam dikkat çekerim." yazdım ve gönderdim. Aslında kimsenin konuşmamı duymadını istemiyordum. Sonuçta benim özelimdi.

"Seaini duymak için aramıştım ama ben."

"Ben odaya çıkınca ararım seni." dedim ve telefonu kapatıp cebime koydum. Gözlerim tam bu sırada en büyük abim olan Berk ile kesişti.

Ne o gözlerini çekti ne ben. En sonunda kafasını babasına çevirip konuk olmaya dahil oldu.

Berk BOZOK :

Kahvaltı masasına oturduğunda beri sürekli gözlerim ona kayıyordu. Ersin'in yaptıklarını ona kesicrk değildim. Sadece her şey aniden geliştiği içi bir süre nötr davranma taraftarıydım.

Onun içinde kolay olmadığı ortadaydı, ama kardeşlerime laf anlatmak bir o kadar da zordu. Telefon ile bitmiş oşacakki cebin ekoyup etrafa bakındım.

Tam o sırada göz göze geldik. Bakışlarımı çekmedim, o da inat yapılı çekmedi. Bir süre sonra rahatsızlık verdiğimi düşünerek ilgimi babangil çektim.

Çok geçmeden annem sesi ile herkes ona döndü.

" Oğlum Damla ile birlikte dışarı çıkın. " dedi annem.

Damla istemeyerek d olsa masadan kalkıp Gşray'ın peşinden bahçeye çıktı.

Annemin öksürmesi ile bakışlarımı ona çevirmek zorunda kaldım. Gözleri ile dışarıyı işaret edince ofladım.

Damla'nın üstün giderler diye beni gönderiyordu. Annemi kızdırmak istemediğim için ayağa kalkıp bahçeye çıktım.

Hepsi oturmuş konuşuyordu, Damla hariç. Derin bir nefes alıp yanlarına gittim ve Kuzey'in yanına oturdum.

Giray gelmemden cesaret alarak Damla'ya döndü.

"Kendinden bahsetmek ister misin?"
Gşray'ın bu heyecanı Alaz'ı sinirlendirmiş olacak ki göz devirip telefonu ile uğraşmaya başladı.

Damla ise aniden ona sorulan soru ile bir süre düşündü.

"Peki, Ben Damla 15 yaşındayım Kova burcuyum. 1.67 boyundayım. Lise ikiye gidiyorum." dedi ve sustu. Bu hali gözüme sevimli geldiği için gülümsedim.

"Bu kadar mı gerçekten!? Bize gerçeklerden bahset istersen" dedi Yiğit sinirle ve alayla. Damla anında kaşlarını çatıp savunmaya geçti.

"Ne ima ettiğinin farkında mısın sen!? Sevgilim olsa dahi bu seni ne kadar ilgilendiriyor. Daha dün bir bu gün iki. Haddini aşma istersen. " dedi tek nefeste. Baya sinirlenmişti. Yiğit'e susması için işaret vermiştim ama beni dinleyen kim?

Tamam onlarda kendilerine göre haklıydı ama bir anda bu kadar üstüne gitmeleri yanlıştı.

Damla'ya şuan bende güvenmiyordum ama bu onun hakkında bilip bilmeden konuşacağım anlamın gelmiyordu.

"Haklısın bizi ilgilendirmez, ama insan yalan söylerken biraz düşünür de söyler değil mi? Kahvaltı da mesajlaştığın kimdi o zaman?" dedi Alaz.

"Alaz sakin ol ilk önce." dedim uyarıda bulunarak. Alaz inanamaz gibi bana baktı.

"Abi sen ciddi misin? Nasıl bu kıza güvenebilirsin!?" dedi öfkeyle.

"Ona güvenmiyorum. Ama bu onun üstüne gidebilceğiniz anlamına gelmiyor. Karşındaki senin ikizin ona sesini yükseltmen ne kadar doğru! Ben size ona alışın ya da güvenin  demiyorum. Çünkü ben de ona güvenmiyorum. Ama bu onun haksızlığa uğramasına izin vereceğim anlamına gelmiyor! " dedim. Damla sözümüm

" Bakın benim sizin bana abilik yapmanıza ihtiyacım yok. Bunu dile getirmedim bile. Reşit olmadığım için buradayım ilk önce bunu o kalın kafanıza sokmanızı istiyorum. Ben de istemezdim burada olmayı fakat gördüğünüz üzere burdayım. Oysa anneniz çok saygılı bir kadın, keşke biraz huyunuz ondan alsaymışsınız! " dedi damla. Kavga çıkıcağı belliydi.

Sinirlenmeye haklıydı ama bu kadarını beklemiyordum.

" o zaman ne diye geldin ailemize ! " dedi kuzey. Damla derim bir nefes alıp Kuzey'de baktı.

" Kuzey abi daha demin reşit olmadığı için gidemediğim söyledi ya!" dedi Giray.

Alaz Giray'ı dürttü. "Giray ölmek istemiyorsan sus!" dedi.

"Alaz Giray'ı rahat bırak!" Giray benim olaya dahil olmam ile sırıttı.

"Abi sende kimin tarafından olduğunun farkına varsan iyi edersin." dedi Kuzey ve ayağa kalkıp arkasını dönmeden konağa girdi.

"Yaptığını beyendin mi!?" diyerek sesini yükseltti Efe.
"Madem gitmeye bu kadar meraklısın ben konuşurum annem ve babam ile!" diyerek devam etti cümlesine.

"Bana büyük bir iyilik yapmış olursun açıkçası." dedi Damla ve ayağa kalktı.

"Beni savunduğun için teşekkür ederim Giray, ama benim yüzümden kuzenlerin ile aran bozulsun istemiyorum." dedi ve içeri girdi. Bir süre cesaretine hayran kaldım daha sonra kardeşlerime döndüm.

" Tamam hadi herkes içeri." dedim ve herkes içeri girdi. Damla akşam yemeyine aşağı inmedi. Annemde üstüne gitmedi. Sofra toplandı ve herkez salonda oturup sohbet etmeye başladı.

" Çocuklar birazdan misafir gelecek doğru davranın " dedi yengem şengül.

"Kim geliyor ki yenge? " dedi Giray.

" köyden akrabalar geliyor yengem. Cemre ve emre onlarla iyi anlaşın zaten bir gece kalacaklar. "

" Tamam yenge " dedi yiğit ve kapı çaldı bir kız ve bir oğlan vardı yanlarında anneleri ve babaları vardı.

" cemre, emre siz diğerleriyle kaynaşın bizde sohbet edelim " dedi annem ve ardından kolumdan tutup ayağa kaldırdı.

" Anne yapma! "

" Kız kardeşimi koruyacaksın Berk!"
Onu korumama ihtiyacı yoktu.

"Benim hatırım için." annemi asla geri çeviremezdim. Kafamı olumlu anlamda sallayıp yukarı çıktım. Diğerleri çoktan sohbete başlamıştı. Gidip Giray'ı yanına oturdum ve saçlarını karıştırdım.

"Sence de bu haksızlık değil mi Berk abi?" kafamı belli belirsiz sallayıp arkama yaslandım.

"Belki öyle ama bu onların içinde ki öfkeyi dindirmiyor gördüğün gibi." dedim.

"Ama sen Damla'yı savundun. Yani -"

"Ben Damla'yı haklı olduğu için savundum Giray." dedim.

Giray kafasını sallayıp önüne döndü.

"Hiç kız yok mu burada. " dedi cemre.

"Abicim ben varım ya, neyine yetmiyor. " dedi emre, Cemre'nin saçlarını karıştırırken.

"Off abi, sen kız mısın ? " dedi Cemre saçlarını düzeltmeye çalışırken.

"Aslında kız var ama-" Giray'ın sesi ile herkes ona döndü. Alaz Giray'a sus işareti yapınca sustu.

"Nerede?" dedi Cemre heyecan ile.

" Durumlar biraz karışık. Gelmek isteyeceğini pek sanmıyorum. " dedi efe.