BOZOK AŞİRETİ

36.❤

Hiç kimse beni dinlemedi. Ellerim ile yüzümü sıvazlayıp önüme gelen saçlarımı arkaya attım.

Gözümün önü bir anda kararınca arkaya doğru sendelendim. Bu aralar çok sık olan bir şeydi. Ani bir şekilde kalkınca oluyor du.

Ağzıma gelen safra sıvısı ile hemen oradan ayrıldım ve kuytu bir yer aramaya başladım. Daha fazla dayanamayacağımı anlayarak bir ağacın köşesine çöktüm. Etrafa göz gezdirdiğimde kimse yoktu. Yanıma gelen bir adam ile gerilmeye başladım. Her an üstüne kusabilirdim. Elindeki peçeteyi bana uzattı. Ona anlamayarak bakmaya devam ettim. Sonunda açıklama gereksinimi buldu.

" Burnun kanıyor o yüzden- " Benim burnum mu kanıyordu. Elindeki peçeteyi alıp burnumu sildim. Peçete kan olmuştu. Adama baktım bu adam bana bir yerden çok tanıdık gelmişti. Bir anda telefonu çalmaya başlayınca izin isteyip gitti. Cebinden düşen cüzdan ile hemen yanına adımlamaya başladım. Taki telefon konuşmasını duyana kadar.

" Dede dedim ya kızda etki göstermeye başlamış. Efe'yi yanlız bırakmıyorlar bir türlü. Tamam hadi kapat. " duyduklarım beni baya etkilemişti. Efe'den ne istedikleri hakkında hiç bir fikrim yoktu. Hemen koşarak oradan uzaklaştım. Nefes, nefese kalmıştım. Cebimden telefonu çıkarıp abimi aradım.

" güzelim "

" Abi! " çıkan sesimden bir şeylerin ters gittiğini anlamış olacak ki sesi ciddileşti.

" ne oldu? Damla sen Kayagil ile değilmişsin. Neredesin söyle alayım seni. "

" b-ben geliyorum " dedim ve telefonu kalattım. Kapıda gördüğüma arabalar ile kaşlarım çatıldı. Kapıyı tam çalacakken kendiliğinden açıldı. Abim ile göz, göze geldik. Ben daha bir şey demeden kolumu tutup kendine çekti v ellerini belime dolayıp kafasını omzuma yasladı. Ben de ona sardım kollarımı.

Biri bizi ayırana kadar bu kişi tabiki de Kuzey'di. Elini omzuma attı.

" Benim size bir şey demem lazım " dedim normalin aksine ciddi çıkan sesim ile. Herkes bir şeylerin olduğunu anlamıştı. Berk'e döndüm ve cüzdanı ona uzattım.

" Ben biraz kendimi kötü hissettim ve bir ağacın dibine oturdum. Bir tane adam geldi iyi olup, olmadığımı sordu. Bu cüzdan da on ait. Giderken düşürdü. Telefon da Efe'nin tek kalmasını beklediğini söyledi. Dedesi ile konuşuyordu galiba. " dedim ve cüzdanı ona verdim. Hemen cüzdanı açtı ve içinden bir kimlik çıktı. Elleri yumruk olmuştu.

" Murat Ersoy. " dedi dişlerinin arasında. Efe Hakan'a daha çok sokuldu ve ağlamaya başladı. Kuzey'in kasıldığını hissettim.

" Abi bu hastanede Damla'yı kaçırmaya çalışan it. " dedi.

" Efe'den ne istiyorlar ki? " dedim endişeyle.

" torunlarının ölümüne onu sorumlu tutuyorlar. Senden ve ondan alacaklar intikamlarını. " dedi. Kanım donmuştu. Efe gerçekten piskolojik anlamda berbattı.

" Şimdi ne olacak? " dedim.

" Efe'ye çok dikkat edeceğiz! " dedi Yiğit ve Efe'yi sarmaladı.

Şuana kadar Hakan ve Yiğit ile hala konuşmuyordum. Yani onlar benim ile konuşmuyordu. Eskisi gibi bana ön yargılı değillerdi sadece umursamaz davranıyorlardı. Kendi kararları olduğu için saygı gösteriyordum. Gidip onlar ile zorla konuşacak değildim. Ama işte kalp bu kırılıyor ister, istemez.

" Damla güzelim bizim ile artık eve gelsen diyorum " dedi Alaz yanıma gelerek. Giray'da hemen atıldı.

" aynen, aynen bizim ile gelsin " dedi.