Gözlerimi yavaşça açtım ve yatakta doğruldum. Boğazım fena kurumuştu. Mutfağa gidip su içsem iyi olacaktı. Ayağa kaltım ve merdivenlerden inmeye başladım. Odanın birinden bir ses geliyordu odaya yaklaşınca bu sesin efe' ye ait olduğunu anladım ve kulağımı kapıya yasladım.
" y-yapma Nolur yalvarırım. YAPMA GİT. " diye bağarıyordu. Hızlıca kapıyı açtım yatağın köşesinde elleriyle kulaklarını kapatmıştı. Hızlıca yanına gittim.
" efe, efe kimse yok sakin ol EFE. " diye bağardım gözlerini açıp gözlerime baktı ve beni kendine çekti. Derin nefesler alıyordu ama ben karşılık veremiyordum.
" o geldi, yine beni o odaya kapatacaktı. " dedi titreyen sesi ile
" kimden bahsediyorsun efe. " dedim ister istemez kaşlarımı çatmıştım. Benden ayrıldı ve gözlerini sildi sorumu es geçerek konuşmaya başladı.
" d-damla ben özür dilerim. Haklıydın Esin' in yaptıklarının cezasını sana kesmemeliydik ne olur affet. Yalvarırım. " dedi.
Maalesef son pişmanlık neye yarar.
" üzgünüm Efe ama seni, sizi affetmeyeceğim. Bana yaptıklarınız kolay şeyler değildi. Ağza alınmayacak küfürler ettiniz. Kötü, çok kötü imalarda bulundunuz. O yüzden üzgünüm sizi affetmeyeceğim. Artık iyi olduğuna göre ben gidiyorum. İyi geceler. " dedim ve odadan çıktım.
Onları affetmeyecektim hele ki kuzeyi ASLA! Bana 1 haftadır yapmadıkları şey kalmadı. Onları sürüm, sürüm, süründürmezsem bende Damla değilim. Mutfağa indim ve bir bardak su içtim ardından odama geri çıktım. Gözlerimi kapattım ve kendimi uykuya bıraktım. Sabah yine kulağımın dibinde biri konuşuyordu.
![](https://img.wattpad.com/cover/317664030-288-k933011.jpg)
KAMU SEDANG MEMBACA
BOZOK AŞİRETİ
Fiksi Remajanormal bir hayata sahip 15 yaşında genç kız. nerden bilebilirdiki hastanede bir hemşirenin dalgınlığıyla başka bir kızla karıştırıldığını. peki bu kızın öz ailesi Adanada çok güçlü bir aşiretse ve dört abi bir ikiz bir kardeşe sahipse.