normal bir hayata sahip 15 yaşında genç kız.
nerden bilebilirdiki hastanede bir hemşirenin dalgınlığıyla başka bir kızla karıştırıldığını. peki bu kızın öz ailesi Adanada çok güçlü bir aşiretse ve dört abi bir ikiz bir kardeşe sahipse.
Abim ile konuşmamız bitmişti ve direkt uyumuştum. Sabah baya geç kalktım. Olaya puflaya yataktan kalktım ve üstümü değiştirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(gömlek yok)
Artık okullar açılıyordu. Koskoca yaz bitmişti. Yani ben daha çok kış mevsimini seviyorum o yüzden pekte sıkıntı ettiğim söylenemez.
Sıcak havalarda içim bunalıyor be aq.
Dolaptaki kıyafetleri valizim yerleştirmeye başladım. Abim gelince gidicektim. Tabiki de bu durumu öz aileme söylemem gerekiyordu.
Evet ben ilk defa burnunun dikine gitmek inat yapmak yerine, birilerine haber veriyorum.
Şaşırdık mı?
EVET!
Odayı tamamen boşaltınca valizi sürükleyerek odadan çıktım. Aşağıdan sesler geliyordu. Valiz ile birlikte aşağı indim.
"heh kızım geldin- Damla bu valiz ne?!" diye sordu öz annem.
"abi aradı beni özlemişler. Dedem de biraz rahatsızmış. Abim birazdan beni almaya gelecekte."
Etrafa uzun bir süre sessizlik hakimdi. Bu sessizliği bozan Berk hayırsızı oldu.
"hiç bir yere gitmiyorsun." dedi ve kestirip attı. Artık burama gelmişti.
"Sana bunu daha öncede söyledim Berk Bozok. Senin bana karışmaya hakkın yok. Evet öz abim olabilirsin ama ben seni abi olarak görmediğim sürece ne fark edecek! Beni bir rahat bırak!" diye isyan ettim.
"sen istesen de! İstemesen de! Ben senin abinim!" dedi tam karşıma geçerken. Her kelimesine vurgu yapmıştı.
"ben seni abim olarak görmüyorum" dedim tam o sırada telefonum çaldı.
"alo Damla ben otelin girişindeyim."
"tamam abi geliyorum" dedim ve telefonu kapattım. Öz babama döndüm.
"izninizle" dedim ve kapıyı çarparak çıktım. Arkamdan gelmemişlerdi ki gelselerdi cevaplarını da alıcaklardı.
Otelin girişine kadar kocaman valizi sürüklemiştim. Sonunda arabayı görünce elim ile anlı da ki terleri sildim. Abi hemen arabadan indi ve yanıma gelip valizimi aldı.
"güzelim ne var bunun için de"
"filip, filop"
Abim anlamayarak bana bakmaya başladı.
"yani kıyafet demek istedim" dedim ve arabaya bindim.
Biner binmez yüzüme vuran soğuklukla derin bir nefes aldım.
"lütfen beni uyandırmayınız" kendimi koltuğa bıraktım ve gözlerimi kapattım.
Gözlerimi kırpıştırarak araladı yüzüme vuran ışık ile hemen geri kapattım.
