BOZOK AŞİRETİ

49. ❤️

Boş, boş kaadı karalıyor ve azda olsun rahatlamaya çalışıyordum. Göz devirip kapıya döndüm.

Hiç kimse gelmemişti ve neredeyse akşam olmak üzereydi.

Artık umudumu kesmiş ve yatağa girmiştim. Kapı açılınca bakışlarımı orya yönlendirdim. Hakan elinde tepsi ile duruyordu.

"gelebilir miyim?" ilk defa bana nazik davranması beni oldukça şaşırtmıştı.
Ona cevap vermedim ve önüme döndüm. İç çekti ve tepsiyi komodinin üstüne bıraktı.

"hastasın zaten bari birkaç lokma bir şey ye" dedi.

"umurundaymışım gibi davranma çünkü beceremiyorsun diğerleri gibi" dedim alayla.

"Ben sana başından beri yakın davranmadım Damla." dedi aniden sinirlenerek.

"Ben bir fark göremiyorum. Hepiniz bana ön yargılı davrandınız, ama asıl öyle davranması gereken bendim. Bundan sonra bana yaptığınız her şeyin karşılığını alırsınız ancak benden!" dedim git gide yükselen sesim ile.

"Esin anlattı değil mi sana bunları!?" dedi.

"evet o nefret ettiğiniz kız anlattı bir de ne dedi biliyor musun! 'nasıl da kandırmışlar seni yazık' dedi. O nefret ettiğiniz kız sizin gerçek yüzünüzü bana bizzat gösterdi."

"Esin ile bir daha görüşme" dedi ve odadan çıkıp gitti.

Cidden o kadar şey söylemiştim bir tek buna mı takılmıştı.

Abimden gelen mesaj ile telefonu elime aldım.

"güzelim uçak biletlerini aldım perşembe gününe. Eminsin değil mi?"

"eminim abi"

Biraz uzaklaşmak bana daha iyi gelecekti. Şuan çok kavga edesim var kim ile kavga etsem acaba.

Ne gerek var şimdi boşuna ses tellerimi ve güzel sesimi yormaya.

Odanın kapısı yine açılmıştı ama o kadar yorulmuşum ki kapıya dahi dönemedim şuan.

"Damla?"

Alaz'ın sesini iştir işitmez oturur pozisyona geldim.

"ne var!?"

Bıkkınca ofladım o sırada kapıyı kapatıp yanıma sandalye çekti.

"sana bir şey söylemeye geldim. Öncelikle senden Esma'yı saklamamamız gerekirdi. O yüzden özür dilerim. Ama sana olan yakınlığım yalan değildi. İlk başlarda-"

Alaz'ın sözünü kestim.

"Alaz dinlemek istemiyorum. Bana söylediğin hiç bir şeye bundan sonra inanacağımı da sanmıyorum. Daha fazla zorlamanın alemi yok, bizden ne bir aile ne de abi-kardeş olur. Sorun Esma'yı benden saklamanız ya da onun ile yakın olmanız değil. Sorun bana ilk geldiğimde yaptıklarınız, sorun benim ile kukla gibi oynamanız. "

Gözünden bir damla yaş aktı, hemen gözlerimi kaçırdım ve duvara bakmaya başladım.

" Bizden artık olmaz mı yani? "dedi hüzün ile.

" bilmiyorum. "diye mırıldandı.

Yani sadece biraz kafa dinlemek rahatlamak istiyorum, çok şey istemiyorum ama onları gördükçe kafam karışıyor açıkçası. Bazı şeyler artık çok gelmeye başlamıştı, ben eski ben değildim ve bu beni rahatsız ediyordu. eski neşem yoktu. 

onları kolay kolay affetmeyecektim, bu sürede de biraz kafa dinlemeyi planlıyordum açıkçası iki tarafta iyi şeyler yaşamamıştı sonuçta. Aslına bakarsanız bazen yaptığım seçimlerden, kendimden nefret ediyordum şuan olduğu gibi. onlara bu kadar kolay alışmam hataydı bağlanmam da.....