CHAPTER 26

215 11 3
                                    

Vi couldn't really bare it any longer. Her tears started to fall on her eyes. Montefalco just couldn't made her hope like that! How dare her!?

Humarap siya dito para duruin ito. But she stopped herself nang makitang nakayuko ito.

"I'm sorry, Lila. I-I shouldn't have done that."

"Bakit hindi mo itinuloy?! Bakit ginawa mo pa din?! Knowing na hindi mo pala kayang panindigan?" Her voice is hoarse but she kept her voice down dahil alam niyang baka marinig sila ng Momma niya at ng Mommy Cas niya sa bahay.

"I'm sorry. K-Kung gusto mo. I'll go back. Just tell Tita Momosyne that I am fine on my own."

Mariing umiling si Vi. She gritted her teeth and when she spoke next her voice is cold. "Sumama ka sa bahay. Siguradong mapapagalitan ako ni Momma na hinayaan kitang mag isa sa bahay niyo. I'll just sleep on the floor."

Tinalikuran niya na ito. She waited for Montefalco to follow her pero hindi ito sumunod sa kanya.

Vi breathed deeply and noisily. Her heart is beating fast against her chest as she stares at Montefalco. She's just containing her anger and frustrations.

"What? I'm not like you. I can't act as if nothing happened. Isa pa. Siguradong papabalikin lang ako ni Momma sa inyo para sunduin ka."

Despite what she's saying. Vi couldn't helo the quiver in her voice. Halatang halata din sigurong paiyak na siya dahil sa panginginig ng mga labi niya. How could Montefalco do that and not explain anything? Ganun lang ba talaga siya kadaling i-itsapwera?

She felt her chest sinking. Wala itong sinabi sa lahat ng mga sinabi niya. Tila wala itong balak talagang magpaliwanag.

Hindi ito kumibo at nakayukong naglakad papasok ng bahay nila. "Lila. I do intend to kiss you but I know we are not both ready for it."

Nilagpasan siya nito at kumunot na talaga ang noo ni Vi. She grabbed Montefalco's arms. "Who are you to tell me if I am ready for it or not? Nakita mo ba kung gaano ko kagusto na halikan mo ako?"

Ang gulat sa mukha nito ay unti unting napalitan ng pamumula ng mukha. Ang cute sana kung hindi lang siya na-f-frustrate sa ginawa nito kanina. She never thought that she could make the cool Montefalco blush like this.

Vi exhaled the breath she was holding. It took all the breath she was holding in to say that. Kahit may pag aalinlangan siya. She thought that it's now or never. Aamin na siya. She liked Montefalco and she think that she's already falling inlove with the cool and laid back Montefalco.

Ang ipinagtataka niya lang. What is holding Montefalco back? Mukha namang gusto din naman siya nito. Why would she blush like that?

Saglit lang na nawala sa ang pamumula sa mukha at tenga nito. Montefalco bit her lip and looked away.

"Y-You really want that kiss to happen?"

Mabilis siyang tumango. She can unabashedly say it now. She won't back out kahit pa makipag matigasan ito.

Lalong namula ang mukha at leeg nito. Montefalco cleared her throat. Unti unti namang napangiti si Vi. Unti unti niyang pinalandas pababa ang kanyang kamay pababa sa kamay nito. When Montefalco didn't pull away ay hinila niya na ang kamay nito papasok sa gate.

Kusa itong nagpahila sa kanya and before they could come inside the small gate. Montefalco pulled her closer. Hinapit nito ang bewang niya at tinitigan siya sa mga mata.

"I want the kiss to happen too. Pero baka isipin mo na ang cheap naman ng first kiss mo. Sa loob lang ng bahay namin? O dito sa harap ng bahay niyo sa pulang gate?"

Nakangiti na ito. The cool and calm Montefalco is back again and it almost made her pout. Ang daya nito but anyway kung itutuloy na nito ang kiss ay siguradong masaya na siya.

Vi couldn't help the widest grin that made its way to her lips. Sumikdo ang dibdib niya sa sobrang saya. Their bodies pressed together made her feel warm. Kahit malamig sa labas ay para siyang nag aapoy na baga sa init.

She's suddenly aware of the position they were in. Ang lapit ng katawan nito. There was no space in between them at hawak hawak nito ang dalawang pisngi niya. Amoy na amoy niya din ang pabango at hininga nito.

"Mahalaga pa ba kung saan dapat mangyayari ang first kiss?"

Inosenteng tanong niya dito. Montefalco chuckled. Unti unti nitong tinawid ang distansiya sa pagitan nila. Vi unconsciously put her back behind the red gate and it made a clang pero wala na siyang pake. She looked at Montefalco's eyes habang unti unti nitong nilalapit ang mukha sa mukha niya. Then her gaze dropped to those pink lips.

Her heart began to palpitate against her chest. Shit! Is this really it? Matutuloy na ba talaga ang kiss nila? This time Montefalco will not pull away is she? Sa naisip ay inilagay niya din ang kamay niya sa pisngi nito sa inip niya. Tinawid niya na ang natitirang distansiya sa pagitan nila.

When their lips met. It's like a burst of rainbow exploded inside her mind. Agad niyang ipinikit ang mga mata.

Montefalco's lips it tastes like bubblegum and sunshine. Ang lambot din ng mga labi nito. The first time she tasted a cotton candy, ganitong ganito ang pakiramdan. At first you won't feel anything dahil sa lambot but when you pressed your lips it was the softest touch.

Akala niya dati ay nakakadiri ang humalik dahil sa mga germs at lasa ng laway. But now that she's kissing Montefalco and as they nimbled each other's lips. She realized that she could have missed out on this amazing meeting of lips.

It makes her hunger for more. Pero bago pa lumalim ang halik nila ay bumitaw na ito. Hahabulin pa sana niya ang labi nito but Montefalco shook her head smiling.

"I-I want more of you, Lila. But if I don't control myself, baka marinig na tayo nina Tita." Nakangiting ipinatong nito ang noo sa noo niya. "Nakaka-bad shot yun."

Napalabi siya. Gusto niya pang halikan siya nito pero kung gusto nitong itigil na nila ang ginagawa ay papayag siya. Hindi niya ito pwedeng pilitin. Pinilit niya na nga ito ngayon na ituloy ang kiss na naudlot kanina.

Vi's hands reach out to touch Montefalco's hands. Pinagsalikop niya ang mga kamay niya. And an overwhelming happiness spread through out her chest. Ganito pala kapag ang gusto moa ng humalik sayo. Para pa din siyang nakalutang sa ulap.

She unconsciously swallowed her lips nang mapatingin ulit siya sa labi nito.

Nakangiting inilapit nito ang bibig sa tenga. "Don't do that. It tempts me to kiss you again."

Napangiti si Vi at muling dinilaan ang labi niya. Napahalakhak naman ito. Montefalco even threw her head back laughing.

Bakit kapag ngumingiti na ito ay parang kinikilit ang puso niya? Bakit para siyang mababaliw habang tinititigan lang ito. Bakit ang ganda ganda nito? Ganito ba talaga kapag inlove?

She's really inlove with Reiline Montefalco at hindi na niya kayang pigilan pa. 

Violet's are Blue - CompletedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon