Reiline swallowed the lump on her throat. Hindi niya alam kung paano sasabihin dito. She wants to tell Lila the whole thing without filter pero baka magalit ito sa kanya kapag nalaman nito ang iniisip niya.
"I'm so sorry, Rei." Inabot nito ang batok niya at kinabig siya palapit dito.
She inhaled deeply nang maglapit ang mga katawan nila. This is her peace. Right here is her home. Pero tila mawawala iyon lahat sa kamay niya. She doesn't want to think about it pero hindi niya maiwasan. She doesn't want to let go of Lila. Ngayon pa lang nga ay tumututol na ang puso niya sa isiping mag kakaroon ito ng iba balang araw kapag wala na siya.
Tears started to form in her eyes again but she swallowed to push it down. Ngayon na nga lang sila mag kikita ay ganito pa. Ni hindi niya man lang nakamusta ang girlfriend kung ayos lang ba ang araw nito. Selfish ba siya kung isipin niya muna ang sarili niya at ang sakit na nararamdaman niya?
Ang bigat bigat ng dibdib niya. Ano mang oras ay tila bubulwak na lang ang luha sa mga mata niya. The more she tries to tamper the tears and the hurt down, the more it feels like she's drowning.
Umiling siya sa balikat nito. The next words that came out of her mouth is shaky. "N-No. Ako ang dapat mag sorry, Lila. I am a burden. Ni hindi kita masamahan. H-Hindi ko natupad ang pangako ko na puntahan ka ngayong Linggo. Hindi na din tayo madalas makalabas----"
"You came anyway and that's important. Mas mahalaga sa akin yun, Rei."
Sa sinabi nito ay tila dam na biglang napuno ang dibdib niya. Her tears started streaming down her face. Her comfort and her home is right here. Hindi niya ma-imagine na wala siya sa tabi nito balang araw. Pero hindi niya alam kung paano sasabihin dito ang lahat.
Palihim niyang pinunasan ang luha niya. She doesn't want Lila to worry. Kasama niya nga ito pero parang hindi din dahil nasa iba ang isip niya. She wants to just be in the moment with her girlfriend. Ayaw niya munang isipin ang sagutan nila ng Mom niya at ang kalagayan ng Mommy niya. She just wants to live in this moment.
She inhaled deeply trying to imprint Lila's scents on her nostrils. Ganun pa din ang amoy nito. Her Lila smells like fresh sunrise and blooming sunflowers.
Isang mahigpit na yakap ang ibinigay niya dito bago siya bumitaw.
She looked at Lila's face. Gusto niyang baunin sa alaala niya ang mukha nito. If this is the last time she will be able to see that beautiful face ay masaya siyang tumino sa utak niya ang mukha nito.
"Bakit ganyan ka na naman makatingin. It's like you are saying goodbye." Hinawakan nito ang pisngi niya at hinaplos iyon.
Nahigit niya ang hininga niya. Her tears caught in her throat and it's making it difficult for her to swallow. She doesn't want this day to be sad. Malungkot na nga ang buong maghapon niya.
Hinuli niya ang kamay nito at hinalikan iyon. She smiled nang makitang namula agad ang mukha nito. Kahit ngayon lang. Gusto niyang baunin sa alaala niya ang lahat.
"It's been so long, isn't it?"
Umiwas ito ng tingin sa kanya. "Ano bang sinasabi mo?"
Pigil ang ngiti na hinalikan niya ang tungki ng ilong nito. Lila bit her lip at dumako ang tingin niya doon. She knows how it feels against her own lips. Kung gaano kabango ang bibig nito. At kung gaano iyon katamis. Kahit ngayon lang. She wants everything to feel normal. To forget about her worries for a while and be in a happy bubble with Lila.
"Lila..." She slowly closes the distance between them.
Nakita niya ang pag lunok nito. Rei closed her eyes and let her lips land on Lila's lips.
The slow burn of fire inside her heart lit up. She wrapped her arms around Lila's nape and kissed her deeply.
"Hmmm...."
Pinagbuti niyang maigi ang paghalik dito. She messed Lila's hair at napakapit ito ng maigi sa balikat niya. Their lips against each other felt so right.
Umungol ito and it turned her on big time. Ramdam na ramdam niya ang pag iinit ng katawan niya.
"Lila......I want to do it."
"A-Are you sure?"
Reiline smiled. Noon ay siya ang nag tatanong dito kung gusto nitong may mangyari sa kanila. And she asked for consent everytime dahil ni-r-respeto niya ito. Seems like Lila now knows what a healthy relationship looks like.
Tumango siya dito. "Ikaw... are you sure?"
Lila bit her lip at pilyang ngumiti sa kanya. "I have never been more sure, Reiline Montefalco. I want to give myself to you."
Reiline swallowed the lump in her throat. She wants this to happen. Kahit ito man lang ay baunin niya sa alaala niya. But wouldn't it be unfair to Lila?
Niyakap siya nito ng mahigpit. And before Reiline could change her mind. Pinangibabawan siya nito at pinagpalit ang pwesto nila. Then without warning Lila kissed the side of her nape.
Napaungol siya sa ginawa nito.
It wouldn't be unfair kung ibibigay niya din ang sarili dito hindi ba?
Ipinikit niya ang mga mata niya at hinayaan ang sarili na malunod sa init at sensasyong nararamdaman. Ngayon lang ay pag bibigyan niya ang sarili niya.
She held Lila's head in place. Sinalubong niya ang halik nito at pinalaliman pa ang halik nila. Her hands wander down Lila's body. Pinagapang niya ang kamay niya sa hita nito, sa bewang at sa balakang. Lahat ng mahawakan niya ay tila uling na nagbabaga sa apoy.
"Hmmm..."
They exchanged tongues and it burned her body. Lahat ng haplos at pag halik nito sa mukha at leeg niya ay nag iiwan ng init na tumatagos sa kaibuturan ng buto niya.
"I love you so much, Lila."
"I love you too." Her breath fanned across Lila's face.
She kissed Lila's lips and trailed it down towards her ears, neck and collarbone. Napatingin agad siya dito para hingin ang permiso na bumaba pa sa katawan nito. She held Lila's t-shirt.
"Can I?"
Tumango ito sa kanya. Lumunok muna siya. Sa nanginginig na mga kamay ay unti unti niyang inangat ang t-shirt nito. She bit her lip nang makita ang kabuuan ng katawan nito. Lila had the curves in the right places. Bata pa nga talaga ito at hindi pa din ganun kalaki ang dibdib nito.
Natawa siya ng mahina nang magtakip ito sa mukha. She reached out to removed Lila's hands on her face.
"Don't hide from me."
Napanguso ito. "Alam ko namang di kalakihan yan. Antayin mo lang at lalaki din yan kapag nag college na tayo."
Sinubukan niyang pigilan ang pag baba ng gilid ng mga labi niya sa sinabi nito. Instead, she forced a smile n asana ay hindi nito mahalata at tiningnan ang katawan nito. Umiling siya.
"No. You are beautiful, and you are perfect. So don't ever say that."
Mula sa pag tingin sa katawan nito ay inilipat niya ang tingin sa mukha nito. She stared intensely in Lila's eyes. Those honey colored eyes is so beautiful. Yumuko siya para dampian ulit ito ng halik sa tungki ng ilong.
Lila giggled. Hinila nito ang laylayan ng damit niya.
"You should undress too."
Reiline shook her head and smiled. Ang kulit nito at ang cute at the same time. She will surely miss Lila's mischievous nature and her "kakulitan". But at this moment. This is what mattered.
Hinawakan niya ang laylayan ng t-shirt niya at hinubad iyon. She knew she was sexy pero kagaya nito. She wasn't endowed yet. Siguro ay dahil bata pa sila. But she's still proud of her body.
Nakita niya ang pamimilog ng mga mata nito. Lila bit her lip hard.
Hindi niya tuloy maiwasang dumako ang tingin doon. Nag init muli ang pakiramdam niya. She leaned in and captured those sweet pink lips.
-----------------------------------------------
A/N: Baby pa po sila kaya cut na agad. Kapag tumanda na lang. Hahahaha Hope you have a good sunday. ^^
BINABASA MO ANG
Violet's are Blue - Completed
RomanceViolet De Silva is a trouble maker. Hindi siya matali sa isang lugar at lalong lalong walang pwedeng kumontrol sa kanya. But it all changed when Reiline Montefalco entered the picture. Blackmail na nga ba ang effective na pag control sa kanya? Gues...
