EPILOGUE

386 18 17
                                    

"Nasisiraan ka na ba ate? Why would you do that? Di ba ikaw ang nakipag hiwalay? Ngayon di ka mapakali diyan na tuluyan ka nang kinalimutan ni Ate Rei."

Tinaasan siya ng kilay ni Red. Vi bit her lip hard. She would atleast try. "I don't care."

She quickly put the travelers bag inside the car she borrowed from their Ate Alyssa. Gusto niyang mapuntahan ngayon si Rei. She needs to explain. She needs to be able to say that she was sorr. What sincere way to do it is to go there personally and apologized?

"Ate! Haist!" Red scratched her head. "Uubusin mo talaga ang naipon mo para puntahan si Ate Rei?"

"Yes." She doesn't mean what she said a few months back.

Red sighed. "Kung mapilit ka talaga. I'll go with you. Baka maaksidente ka pa."

Her sister shook her head and took over the car. Dali dali din siyang sumakay sa sasakyan and checked the time. Mabuti na lang at hindi pa siya late sa flight niya.

Minaniobra na ng kakambal niya ang sasakyan paalis ng condo nila. They arrived on the airport one hour and her heart started to beat madly inside her chest. Her smile also stretched from her ears. She would see Rei again. Sana lang talaga ay matuwa ito sa effort niya.

Parehas silang napatingin ng kapatid niya sa digital bullten board ng mga flights nang marinig ang announcement. All the passengers on the airplane are being called.

"Well, ate. Goodluck. I hope she forgives you and will continue to love your loser ass."

Sa sinabi nito ay inambahan niya ito ng suntok. Kahit kalian talaga ay bastos ang bibig ng kakambal niya. Natatawang tinulak siya nito.

Vi messed her sister's hair. Alam niyang andito ito para suportahan siya kahit pa inaasar siya nito. She smiled again and looked at the connecting door of the plane she was on a flight for.

"Thank you, Red."

Her sister waved her hands and made a thumbs up sign. Inalis niya na ang tingin ditto at nag lakad na sa connecting door. She went inside the plane and waited. An hour later she arrived safely. Napahinga siya ng malalim nang makatapak sa malamig na lupa ng Canada.

She can't wait to see Rei.

----------------------------

Vi stood in front of the restaurant Rei works part time of.

Kumunot ang noo niya nang makita ang pawis na pawis na itsura nito. Rei looked so stressed. Hindi pa ito tapos sa pag liligpit ng mga pinagkainan ng mga customer ay may tumawag na naman dito. Nag kukumahog itong lumapit sa isang customer para kuhain ang order.

She bit her lip. Hindi niya akalain na ganito kahirap ang nangyari kay Rei. Kaya pala gusto na lang nitong matulog kapag magkausap sila sa gabi.

Ilang oras pa ata siyang nakatayo lang doon at pinag mamasdan ito. She looked at her watch and found out that it was already past midnight. Nag init ang sulok ng mga mata niya. She was putting unnecessary stress on Rei. She became too needy and wanted Rei's attention pero ganito pala ang ginagawa nito para maigapang lang ang pag aaral nito.

She stood up and quickly put a dollar on the table nang makitang binaliktad na ng isa sa mga waitress ang sign sa restaurant.

Tiningnan niya kung lalabas ba sa exit ng restaurant si Rei at lumiwanag ang mga mata niya nang makitang lumabas na ito. Rei stood in front of the restaurant's exit door and puffed up a cold air. Umusok ang bibig nito.

Violet's are Blue - CompletedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon