BOUND TO YOU [CAMPUS SERIES #2] COMPLETED

21

                                  21

I woke because of the sore I feel between my thighs. Napabalikwas ako nang mapagtanto ko ano ang nangyari kagabi. My hands flew in my mouth to cover my shock. My cherry got popped last night. Napasapo ako ng noo. Umiling iling ako baka nanaginip lang ako. Agad kong tinignan ang nasa gitna ng hita ko. Naiiyak ako nang makumpirma kong hindi iyon panaginip.

It was my first time doing it. I did it with Adriel...he was my first. He popped my cherry.  Hindi ako makapaniwala sa nangyari. We were drunk last night. We didn't do it because of love but we did it because of lust. It was lust. Nadala lang kami sa init ng katawan namin. Napakagat ako ng labi. Hindi ko alam kung paano ko kakausapin si Adriel. It feels awkward after we did that thing.

Ginulo ko nang paulit- ulit ang buhok ko bago ako naglakad papuntang banyo. Maliligo muna ako para makapag isip ako ng maayos. Habang nasa banyo ako, biglang pumasok sa isip ko kung gumamit ba ng protection si Adriel kagabi. Holy shit! Hindi ako pwedeng mabuntis. Hindi pa ako nakakapagtapos ng pag - aaral. I am not yet ready to be a mom. Nanghina ang mga tuhod ko dahil sa mga tumatakbo sa isipan ko. Tatanungin ko ba si Adriel kung gumamit ba siya ng proteksyon kagabi? Paano ko siya kakausapin? Nahihiya ako.

"Holy shit, Leila. Bakit mo sinuko ang Bataan?!" Inis kong bulong sa sarili ko.

Tears escaped and slowly flows down my cheeks. I am now clouded with a lot of questions. I can't believe what happened last night. I lost the precious thing I'd been taking care of for how many years. Natatandaan ko pa ang bawat detalye sa nangyari sa amin kagabi. Biglang nag flashback lahat. The foreign feeling he gave me. I wiped my tears away and let out a deep sigh. It already happened. Hindi ko na mababawi ang nangyari.

Pagkatapos ko maligo at magbihis. Nanatili ako sa kwarto. Nahihiya akong lumabas, wala akong mukhang ihaharap sa kanya. Natigil ako sa pag- iisip ng kumalam ang sikmura ko. Titiisin ko muna ito, baka andun sa may kusina si Adriel. Tumayo ako, dumungaw sa bintana. Uuwi na kami mamaya. Maiiwan dito ang alala ng ginawa namin ni Adriel. Agad akong napalingon sa likuran nang may pumasok. Nanlaki ang mga mata ko. Napalunok ako ng ilang beses nang makita si Adriel. May dala itong tray na may pagkain. Breakfast in bed?

"Let's eat. Kanina pa kita hinihintay sa baba. But I guess you would prefer to eat here in your bed"

Inilipag niya ang tray sa kama ko. I swallowed hard.

"Hey, come here. I prepared this for you, Leila"

Bigla akong nahiya. Bakit parang wala lang sa kanya ang nangyari kagabi? He acts normal. Dahan dahan akong umupo sa tapat niya. Nakayuko lang ako habang kumakain. Ang hirap tumingin sa kanya. Tuwing titingin ako sa kanya, naalala ko ang nangyari kagabi.

"About last night--"

I cut him off. "Let's forget what happened last night."

"Paano ko kakalimutan ang nangyari sa atin kagabi?"

"Pilitin mong kalimutan, Adriel! It was a mistake. Hindi na dapat iyon nangyari. It wasn't because of love"

His jaw clenched.

"And don't ever tell anybody about last night" Dagdag ko.

" I was making love to you last-"

"I was drunk, Adriel. I was just responding to the heat."

"You were but I wasn't drunk last night." Mariin niyang sabi.

"Let's not just talk about it. Forget and move on."

Nang matapos kaming kumain. Nilibot namin nila Niecy ang resort. Hangga't maaari hindi ako lalapit kay Adriel. How can I act normal after what happened? And the fact that, I was moaning his name. That was embarrassing. Nilibang namin ang aming sarili sa pagkuha ng litrato at pagsuswimming.