BOUND TO YOU [CAMPUS SERIES #2] COMPLETED

25

                                  25

4 years later...

"Thank you so much for trusting our company" Tipid akong ngumiti sa kanila saka nagkipagkamay.

Kakatapos lang ng meeting namin with new investors. Fortunately, we close the deal. It's been a stressful week for me, we've been running some errands.

"No, thank you. We only trust Ultima Real Estate."

Napangiti ako sa sinabi ng isang investor. Mrs. Francisco is one of our loyal buyers.

"Despite your situation, you still manage the company. You're a single mom slash CEO. I think it's quite hard on your part "

Binalingan ko ang kasmahan ni Mrs. Francis saka tumango.

"Ang hirap talaga, pero nasanay rin ako. I've learned how to manage work and being a single mom."

It's been 4 years. Sobrang bilis ng panahon. Hindi ko na namamalayan ang bawat oras dahil sa pagiging abala ko. When I graduated , I went through seminars and pieces of training. Ginawa ko iyon dahil ako lang ang inaasahan ng kompanya namin. I must say, I never failed my parents and I surpassed their expectations. 

"Thank you, everyone. Mauna na ako sa inyo, kailangan ko pa maghanda para sa convention." Paalam ko sa lahat nang nasa room.

I have to attend a two days convention in Singapore tomorrow. Kinausap ako ni mommy na pumunta sa convention, pumayag naman ako dahil para rin naman ito sa kompanya namin. Pagkarating ko sa bahay namin, may gumuhit na ngiti sa labi ko nang sinalubong ako nang pahinga ko.

"Mommy!"

Niyakap ko siya at saka kinarga. My baby girl is growing up to fast. She's turning four this year.

Rosalia Desse Natividad

"How's you day, mommy?"

I pouted my lips. "Tiring but you're here now. Your sweetest hug take away my tiredness"

She's the reason why I remain strong. Siya ang sagot sa lahat ng tanong ko.
She completes me and couldn't ask for more.

Noong nalaman nila mommy na buntis ako, hindi nila napigilang magalit sa akin. Ilang beses akong nakatanggap ng masasakit na salita lalo na't nalaman nila kung sino ang ama ng anak ko. Pero kalaunan, tinanggap nila ang katotohanan na magkaka- apo na sila. Ang hirap, sobrang hirap. Kinakailangan kong huminto sa pag aaral para matutukan ang pagbubuntis ko. Kinailangan kong lisanin ang mga nakasanayan kong gawin. Marami akong sinakripisyo.

Noon, hindi ko mapigilang magtanim ng galit sa lalaking nang iwan sa amin. I stalked his profile years ago, he's happy and I can't see any pain in his yes.

How could he be happy while I was in pain?

"Kanina ka pa dumating?"

Natigil ako sa pag iiisip nang marinig ko ang boses ni mommy. Binabi ko muna si Lia bago nilapitan si mommy.

"Kakarating ko lang po," I kissed her cheek.

"Kumusta? Nakapaghanda ka na ba para sa convention bukas?"

Umiling iling ako.

"Ako muna mag aalaga kay Lia habang wala ka, para makabonding ko naman ang apo ko. Minsan lang ako makadalaw sa condo niyo eh" natatawang sambit ni Mommy

"Thanks, mom. After the convention, gagamitin ko yung vacation leave. I want to spend more time with you two"

"Huwag mo kakalimutan ngayong monday ang death anniversary ng daddy mo"