Nazende.
Adım bu.
Anlamı nazenin, naz yapan sevgili demekmiş. Bunu öğrendiğimde yedi yaşındaydım. O gün anneme sarılıp bana bu ismi bana verdikleri için yalnızca bir çocukta görülebilecek bir içtenlikle teşekkür etmiştim. İsmime bayılıyordum, çünkü...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
8. GAMMAZ
Hayatımda aldığım en radikal karar üniversiteyi Antalya'da okumaktı.
Ankara'nın tanıdık ve güvenli gri sokaklarını başka bir şehre, başka bir yaşantıya değişmiştim. Bu, hayatımda kendi rızamla yapılmış ilk değişiklikti.
Şimdi... Şimdi ise bir uyuşturucu kartelini ziyaret etmek üzereydim.
Radikal değişimler konusunda çığır açıyordum. Yine kendi rızamla.
"Cevat'la gidecektin hani?" diyor Alev'e ait ses. Onu göremiyordum ama sesi içinde oturduğum arabaya kadar geliyordu.
Pamir beni Tan'a görüreceğini söyledikten sonra, daha doğrusu beni götürmesi için ısrar ettikten birkaç saat sonra, beni almak için geri gelmişti. Şimdi de karanlık bir sokaktaydık, Alev ile buluşmaya gelmiştik.
Daha doğrusu, Pamir arabayı sağa çektikten sonra inmememi salık verip gitmişti. Yani, onun Alev'le buluşmaya geldiğini söylemek daha doğru olurdu. Arabanın arkasında konuşuyordular. Sesleri arada sırada bana da geliyordu.
Genel çıkarımım Alev'in burada olmamadan hoşlanmadığı yönündeydi. Hatta... Kızgın olduğunu bile söyleyebilirdik.
Kollarımı göğsümde kavuşturup kendimi sıkarken dışardaki zifiri karanlığı izlemeye devam ettim. Pamir'in ona dediğini duyamamıştım. Ama bir an sonra yine Alev'in sesi "Sağlıklı düşünmüyor," dedi. "Kız korkuyor, ne teklif etsen kabul eder. Onu geri götürmek-"
"Gelmek istedi. Kendi kararıydı, onu zorlamadım. Artık geri gidemez."
Alayla hıhladım. Demek sesinin yükselmesi için sinirlenmesi gerekiyordu. Bak sen. Ne şaşırtıcı.
"Gelemezsin deseydin," dedi Alev de ona. O da kızgındı sanki. Bilemiyordum, yüzünü görsem anlardım. "Tan'ı görürse daha çok korkacak. Gönder işte geri, ne işi var Tan'la? Al Cevat'ı git."
"O nerede?"
"Alin'i bekliyor sabahtan beri. Gelir."
"Kalsın, dönüşte belki..." Sesi silikleşti. Cümlenin kalanını net olarak duyamadım ama birkaç dakika sonra, arabanın açık farlarının ışığında, Pamir'in yan profilini gördüm. Alev arkasından geldi. Benim hakkımda konuşulmasına rağmen ikisi de bana bakmadılar.
Pamir arabaya tekrar binip anahtarı kontağa taktığında, Alev'e ait araba hızla yanımızdan geçip gitti.
"Neden beni istemiyor?" diye sordum.
Onları duyduğumu biliyor olmalıydı. Şaşırmadı. Bana gözünün kıyısıyla bakıp "Korkup batıracağını düşünüyor." dedi.
