Jungkook's pov
მე ისევ ვნერვიულობდი.. ჯიმინი აქამდე სად იყო? რითი ერთობოდა მასთან ერთად? რა ჯანდაბას აკეთებდნენ ერთაად!
–არააა! არაა ეს ეს... ეს ჩემი მოჩი არააა გთხოოოვთ-უცბად ქვემოდან თეჰიონის წივილის ხმა გავიგე..მოჩი?.
ის ჯიმინს ეძახის ასე. რამოხდა?
შეშინებული სწრაფად გამოვვარდი ოთახიდან და ქვემოთ ჩავედი.
–დამშვიდდი თეჰიიი!! ყველანი ვნერვიულობთ, იქნებ ხუმრობაა და "პაპარაცები" არიანნ!‐ამშვიდებდა იუნგი თეჰის
–რრრა მოხდა?-გაოგნებულმა კითხვა დავსვი რაზეც თეთეს უარესად აუტყდა ტირილი.
–რა მოგივიდაა?
–ტელევიზორს უყურეეე
"ცნობილი აიდოლები, პაკ ჯიმინი და თემინი ავტოკატასტროფაში მოყვნენ, ერთერთი მათგანი ძალიან მძიმედაა და შეიძლება ოპერაცია ჩაუუტარდეს! ფანებო არ ინერვიულოთ! აიდოლები გადაიყვანეს დედაქალაქის საავადმყოფოში"
(ნუ რა კარგი გამოსვლაა რაა.ცოტა წესიერი რამე მაინც დამეწერა)
–რრ.. რაა? ჯჯ ჯიმიიიიინნ! ჯიმინ პატარავ!-დავიყვირე და სახლიდან გავვარდი,-მოიცადე ჩვენც მოვდივართ-გავიგე ჯინის ხმა მაგრამ მათ ვერ დაველოდებოდი! მე ახლა მხოლოდ ჩემი "სიყვარული" მაინტერესებდა.. როგორ იყო? სულ ტყუილად ვბრაზობდი მასზე! ჯანდაბა ჯიმინნნ, პატარავ
Author's pov
ჯონგუკი ელვის სისწრაფით მივიდა საავადმყოფოში, მისვლისთანავე სავაადმყოფოს ეზო "არმი"-თ იყო გადავსებული.
"–პაკ ჯიმინნ! პაკ ჯიმინი ხომ კარგადაა? ჩემი მოჩიიი, ჩემი ბიასიიი, "
არმი ასეთი ჩურჩულით ფარავდა მთელ ქალაქს.
ჯონგუკი ძლივს შეიპარა, შესვლისთანავე მედდა შეხვდა
–უკაცრავად ჩემი ჯიმინი ხომ არ იცით რომელ პალატაშიააა ან როგორ არისსს,?
–ბატონო ჯონგუკ, თქვენ აქ ხართ?თქვენი ჯიმინი...
‐ხო, უფროსწორედ პაკ ჯიმინი რომელ პალატაშიაა..
–ოპერაციას უკეთებენ, მარჯვნივ წადით და იქ დაიცადეთ-უთხრა მედდამ.
– ოპერაცია? რატომ? რასჭირსს ის..ის ხომ?-თვალები დაუწყლიანდა ჯონს.
–ყველაფერი კარგად იქნება!-უთხრა მედდამ და მარტო დატოვა.
ჯონგუკი იქ წავიდა სადაც ექთანმა ურჩია და ელოდებოდა.
და თან ჩუმად ჩურჩულებდა:
" არ დამტოვო გთხოვ! მე 9 წელია გიცნობ მაგრამ სულ ახლახანს აღმოგაჩინე! გთხოვ არ დამტოვო"
ჩუმად ბოდავდა ჯონი და მისი ფითქინა სახე სველდებოდა, რაღაც უფერული, მარილიანი სითხით.
_______________________________________
აუ არადა თავიდან სულ სხვა რამ მქონდა მოფიქრებული.
