2 კვირის შემდეგ
ჯიგუკმა გადაწყვიტა რომ მათი ამბავი აღარ დაემალათ..
ჯერ რათქმაუნდა ყველა წევრისთვის
უნდა ეთქვათ.
მისაღებში ჩავიდნენ.
–ჰოსოკ ჰიონ.. ნამჯუნ.. დედიკო ჯინ.-დაიწყო ჯონგუკმა
–დედიკო და ჯანდაბა!-ვითომ გაბრაზდა ჯინი.
–კარგი.. სალაპარაკო გვაქვს.. -თქვა ჯიმინმა და ჯონგუკს გვერდით ამოუდგა.
–ოჰ,ოჰ.. დასხედით-თქვა ნამჯუნმა და წიგნი მაგიდაზე გადადო.
–მოკლედ.. ბევრი რომ არ ვილაპარაკოთ.. თავი რომ არ მოგაბეზროთ მოკლედ გეტყვით..-თავი ჩახარა ჯონგუკმა.
–მე და ჯონგუკი ერთად ვართ..-დარცხვენილმა ამოილუღლუღა ჯიმინმაც.
–2013წლიდან ერთად ხართ და მერე?-გაეცინა ჰოსოკს.. მაგრამ საქმე რაშიც იყო ძალიან კარგად ხვდებოდა.
–არა! არა როგორც მეგობრები...-ნამჯუნი უკვე მუშტს კრავდა.
–კარგი... რამდენი ხანია?-იკითხა ნამჯუნმა და ენით შიგნიდან ყბას აწვალებდა...
–2/3 კვირაა..
–და ამას ახლა ვიგებთ?-ნამჯინმა ერთნაირად დაიყვირეს, რაზეც ჯიმინი და თეჰიონი შეხტნენ.
–და მარტო ეგ გადარდებთ? -იკითხა ჯონგუკმა.
–რა გითხრათ? გითხრათ რომ არასწორად იქცევით თქო? სხვებივით გითხრათ რომ სირები ხართ და წადი თავი მოიკალით თქო?-წამოდგა ნამჯუნი.
–ნამჯუნ დამშვიდდი!-გააჩერა ჰოსოკმა.
–მისმინეთ.. ძალიან მიხარია თუ თქვენ ბედნიერები იქნებით... ძალიან მიხარია რომ ერთმანეთი იპოვნეთ.. მაგრამ თქვენი ურთიერთობა კარიერასთან არ აურიოთ! როგორმე შევაპარებთ არმისაც რომ ერთად ხართ!-დაჯდა ნამჯუნი.-ახლა რას მიყურებთ? წადით შამპანური მოიტანეთ!არ ავღნიშნოთ?-ყველას უკვირდა ნამჯუნის ასეთი საქციელი.
ჯინი გაიქცა და შამპანური მოიტანა.
ჭიქებში ჩამოასხა და ბიჭებს დაურიგა.
დღემ კარგად ჩაიარა!
არცერთი მოელოდა ჰიონების ასეთ რეაქციას.. ცოტა უკვირდათ კიდეც.
