"ရိပေါ် မင်း ... ... "
"ရှောင်းကျန့် ငါကိုထားမသွားဘူးမလား ဘယ်သူကြောင့်မှ"
ထားမသွားရဘူးဆိုတဲ့ စကားတစ်ခွန်းကိုသာ အထက်ထက်ပြောရင်း သူကို အမေးစကားသာဆိုပြီး ပေးမပြောတဲ့ ရိပေါ်ကြောင့် စိုးထိပ်မိပါတယ် ဒီကောင်လေး တစ်ခုခုဆို ထုတ်မပြောဘဲ မြိုသိပ်တက်တဲ့ အကျင့်ကြောင့် တစ်ခါမှားရွံပြိးပြိး ဒါတောင် စိတ်ထဲရှိတဲ့ အရာကို အရှိကိုအရှိတိုင်းထုတ်မပြဘူး
"ထားမသွားဘူးမို့လားဟင်..."
ပြိုတော့မဲ့ ကောင်းကင်လို့ မှောင်မှိက်လာတဲ့ ကောင်းကင်းရဲ့ တိမ်တိုက်နဲ့ ထပ်တူကျလာတဲ့ မျက်၀န်းတစ်စုံကြောင့် အမေးစကားကို လျှင်မြန်စွာ ရွတ်ဆိုမိတယ်။
"ထား .. ..."
ထွက်ထွက်လာမဲ့ စကားသံတွေကို နှုတ်ခမ်းတစ်စုံနဲ့ တားစီလိုက်တယ်
"ရိပေါ် ငါအသက်ရှိနေသမျှ ကာလပတ်လုံး မင်းနဲ့အတူရှိနေမှာ အဲ့တာကြောင့် မင်းကို ထားသွားဖို့ဆိုတာ စိတ်ကူးထဲတောင် မတွေးမိတဲ့အရာမို့ မစိုးရိမ်နဲ့နော်"
"တကယ်လား " မဝံ့မရဲဆိုလာတဲ့ သူကြောင့်
"ရိပေါ် ငါကမင်းကို ချစ်လိုတောင် မ၀သေးတာ ဘာလို ထားခဲ့ရမှာလဲ "
"ဒါမဲ့ .."
"၀မ်ရိပေါ် မင်းငါကို ဒီနေ့ အတန်း မတက်စေချင်တာလားပြော"
"မဟုတ်ပါဘူးကွာ ချစ်လွန်းလို့ပါ ချစ်ရသူရယ်"
မွ 'ပါးဖောင်းဖောင်း လေးအပေါ် နှစ်၀င်သွားအောင် အနမ်း ပေးပြီး
"၀မ်ရိပေါ် သွားကျရအောင် နောက်ကျနေမယ်"
"အင်း"
ချစ်ရသူနဲ့ ဖြတ်သန်းရတဲ့ မနက်ခင်းဟာ အမြဲ တောက်ပနေတဲ့ နေမင်းကြီးလို့ဘဲ တစ်နေ့တာ ပျော်ရွှင်ဖို့အတွက်လုံလောက်ပါတယ်။
ကံကြမ္ကာရဲ့ အလည့်အပြောင်းကို ရင်ဆိုင်ရမဲ့ နေရက်တွေကို ချစ်ရသူနဲ့အတူဆို ဖြတ်သန်းနိုင်တယ်ဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ ကြုံလာရမဲ့ လောဂဓံ ကို မျက်ကွယ်ပြုလို့ ချစ်ရသူနဲ့အတူ ရှိတဲ့ စက္ကန့်တိုင်းကို အဓိပ္ပာယ်ရှိစွာဖြတ်သန်းကျမယ်။
မနက်ထဲကလေးနေ့တဲ့ စိတ်ကိုလျစ်လှူရူရင် အတန်းချိန်ကို တက်ရောက်ခဲ့တယ် ချစ်ရသူက ဒီနေ့ ပန်းချီသင်တန်းရှိတာမို့ မနက်ခင်း ကျောင်းတက်ချိန်ဟာ ရိပေါ်အတွက်တော့ အဓိပ္ပာယ်မရှိပါဘူး။
"ရိပေါ် မင်းစာသင်တာစိတ်ကောပါရဲ့လားကွာ"
၀မ်နင်း အမေးကို လျစ်လှုရူလို့ သူစားပွဲပေါ်ခေါင်းမှောက်အိပ်မိတယ် တော်သေးတာ ဒီနေ့ ကာယဆရာက နေမကောင်း၍ အဆင်ပြေသလို နေကျဆိုတာကြောင့်ပင်
မတွေးချင်ပင်မဲ့ အတိတ်မှာ ဖြစ်ခဲ့တာတွေကို တားစီးနိုင်ဖို့က ဒီ နည်းလမ်းဘဲ ရှိတာကြောင့် ဖြစ်လာမဲ့ အရာကို စိတ်အေးအေးထားပြီး ရင်ဆိုင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်တယ်။
"ရိပေါ် နောက်တစ်ချိန် အတန်းရှိတယ် မင်း အိပ်မနေနဲ့တော့"
"ဟုတ်သားဘဲကွာ ဖြစ်နေတဲ့ အကြောင်းရာကို သေချာလဲ မပြောပြာပြဘဲ တစ်ယောက်ထဲ ရင်ဆိုင်ဖို့ကြိုးစားနေတဲ့ မင်းက ဘယ်တော့မှ အမှတ်မရှိဘူး"
"ငါတို့က သူငယ်ချင်းတွေပါကွာ "
စိတ်မရှည်စွာ ၀င်ပြောတဲ့ ကျန်းချန်ရဲ့ စကားလုံးတွေဟာ ကြားရသူဖို့ နား၀င်မချိုပင်မဲ့ သူ့အတွက် စေသနာနဲ့ပြောမှန်း သိသာပါတယ်။
"ငါ နေသိပ်မကောင်းချင်လို့ပါကွာ တစ်ခြားမဟုတ်ဘူး"
'ဖွင့်ပြောလို့လဲ မဖြစ်တာမို့ မင်းတို့ အပေါ် မုသားသုံးလိုက်ရတာ ငါတောင်ပန်းပါတယ်ကွာ'
"ကျောင်းဆေးခန်းသွားမလား "
"မသွားတော့ပါဘူး ခဏလောက် ညိမ်နေလိုက်ရင် သက်သာသွားမှာ"
"ငါတို့ ဆရာကိုပြောပေးမယ် မင်း လှဲနေလိုက်"
စာရေးခုံပေါ် မှောက်အိပ်ပြီး ဖြစ်လာမဲ့အရာတွေကို တွေးပူမိတယ်။
ဖြစ်လာမဲ့အရာတွေကို တွေးပူနေမိပြီး ကျောပိုးအိတ်ထဲက power off နေတဲ့ ဖုန်းလေးကို လျစ်လှုရှူနေမိတယ်။
===
YOU ARE READING
Second Chance (Complete)
Fanfictionတိုက်တန်တဲ့ လူတိုင်းအတွက် ဒုတိယအခွင့်အရေးဆိုတာရှိတယ်..
