Teardrops Of Justice (Under PIP Collab) ✔️

11

I never imagined I will be here. Sharing my stories of hope and narrate the healing process.

Hindi ko inaakalang posible pala. Posible palang mangarap at maabot ito. I don't have a happy childhood, and I spent my life, chasing the teardrops of Justice. Begging to end the pain, to be healed and to have someone who can believe in me. And now, while signing my children book's literature, I just can't help but to remember the bitter sweet memories and to smiled bitterly. Kaya naman pala niya ibigay bakit kailangan ko pa mawasak bago ko maramdaman ang saya?

I'm in the mall, and having my first ever fan and book signing. Nanginginig ang aking mga kamay habang malamig na pinagpapawisan ang aking buong katawan. Ilang buwan pa lang ako mula nang mag-umpisa ako sa pagsusulat ngunit libo-libo na ang naniwala sa aking kakayanan bilang manunulat. And not gonna lie, they are the best version of me.

"You seems genuinely happy," my handler stated. Kahit siya ay hindi na alam ang gagawin sa dami na mga baya dumagsa kasama ang kanilang mga magulang.

I smiled, again. "Ang saya pala mangarap."

"After your book signing, I want you to meet your new editor and publisher." ngumiti siya bago tumalikod at inayos ang mga libro ko.

Hindi ako mapakali habang nanginginig ang aking mga binti. Akmang tatayo na ako ng may isang malaking palad na sunakop sa aking tuhod. Hinawakan niya ito at nasuyong hinahaplos.

"Calm down, love," he sexually said. Muli niya sinusubukan pakalmahin ang aking sistema.

"Paano kung hindi nila ako magustuhan? Paano kung wala na sa akin magtiwala pagkatapos nito? What if I failed, again?" may takot sa aking boses. Maybe, because I once failed. No, maraming beses na ako natalo at naiwan but a part of me, still hoping for the best, for someone to stay.

Ang mga singkit niyang mga mata ay sinalubong ang bawat pangamba ko.

Masuyo niyang hinaplos ang aking buhok. "Ako. Ako naniniwala ako sa'yo,"

His eyes is full of assurance and certainty that he will never leave my side.

"Na kahit ilang beses ka man talikuran ng mundo, iwan at husgahan, I will be still your number fan and I will forever rooting for you," seryoso niyang sabi.

I faced my readers as they waiting for me and the even to start. Muli hinawakan niya ang aking kamay at sabay na tiningala ang nagkukumpulan na mga tao sa aming harapan. "Look how far you've come. Ngayon ka pa ba susuko kung kailan unti-unti mo na nakukuha at naabot ang mga pangrap mo? Life will never be easy but please continue your journey, never put a end to your story. Nakaya mo at kakayanin. I'm here and rooting for you," pag-uulit niya.

Nang titigan ko siya ay hindi ko maiwasan ang hangaan siya. He never failed to lifted and inspired me.

"Thank you for inspiring us through your stories, my attorney."

Sinalubong ko ang kanya mga singkit na mata at masuyong ngumiti.

"No. Thank you for giving me chance to heal, doc,"

Nang marinig ko ang tawag sa akin ng handler ko ay mabilis niya akong niyakap. Damang-dama ko pa ang kaba pero agad napawi ng binalot niya ako ng mahigpit niyang yakap.

"If you failed, I'm still rooting for you and if you win, I'll be the first person to hug you." dahan-dahan niyang hinaplos ang aking likuran para pakalmahin ako. "Believe in yourself." he reminded me. Niyakap ko din siya pabalik.

"Wait for me, doc," puno ng pag-asa kong sabi.

"As always," he responded with a smile.

Inalalayan niya ako makababa hanggang sa marating ko ang mini table para sa akin. I sat down and started the fan and greet, and book singing.

Nagulat ako ng makita ko si Percival nagmamadali para makapunta sa unahan. Ngayon ko lang napansin na may nakatiklop siyang banner na dala at agad na binuka ng makita ako.

"Go, love! Go, my lovely writer and my future attorney!" he cheering me.

Ramdam ko ang pamumula ng aking mga pisngi lalo na at marami ang tumingin sa kanya. Everyone is filming us.

"Thank you, doc." I mouthed.

Nang magsimula na ang event ay siya ang una nagpapirma sa akin. When he finished, tumayo lang siya sa tabi ng body guards na parang nagmistulang personal guard ko.

I know how protective he is to me but I couldn't believe his sincerity. I do appreciate him. Unti-unti na ako sinasanay ni Percival at kahit nakakatakot gusto ko sumugal, dahil baka deserve ko din ito.

Nang matapos ang book signing ay agad ako niyakap ni Percival. "I'm so proud of you, love,"

I smiled. Kahit pagod na kaming dalawa ay hindi niya parin ako iniwan hanggang sa pumunta ako sa isang private restaurant kung saan makikilala at makaka-usap ko ang bagong editor at publisher ko.

"You should wait here. Mag-order ka muna at kumain para sa sarili mo. We'll talk first and we need to take a rest," bilin ko sa kanya.

Tumango lang siya na parang maamong bata. He scanned the menu before he kissed my forehead.

"Hihintayin kita." panigurado niya.

I smiled to him before I went to the private room of the restaurant.

Nakita ko agad ang mag-isang kumakain na lalaki. He looks familiar. Isa siya sa tinitingalang publisher ng henerasyon ngayon.

Lumapit ako sa kanya na hindi mapakali ang nararamdaman. When he saw me, he smiled.

"Shein, the writer. " I introduced myself to hin

Agad siyang tumayo at walang pag-aalinlangan na hinalikan ako sa aking pisngi.

"You are grown up. Parang kailan lang. I made a perfect game, a masterpiece, indeed." bakas ang kasiyahan sa mukha nito.

"Pardon?" naguguluhan kong tanong. Kung makapagsalita kasi siya ay parang kilala na niya ako.

Parang naistatwa siya sa kanyang kinatatayuan ng mahalata ko siya. "I'm sorry. Ang dami ko lang iniisip. Let's talk about the deal," his aura was demanding for respect and authority.

Umupo ako sa harapan niya.

"I want a perfect crime! Gusto ko magsulat ka ng isang detelyadong krimen at babayaran kita ng malaking halaga. Use your pen to create a crime, and use your emotions to make it into reality. I want a crime novel, your crime."