Teardrops Of Justice (Under PIP Collab) ✔️

16

"Baka mamaya matagpuan na lang ang bangkay ko sa ilog pasig," Josiah teased me after seeing Percival's glaring eyes on him.

Kakahatid pa lang sa akin ni Percival patungo dito sa café.

I sipped my coffee and handed him the documents. "Baka ako pa ang unang bumulagta sa galit ni Prosecutor." I teased him, too.

He just shrugged his shoulder. "One day, she'll understand." pagod siya sa aking ngumiti.

"Sana maintindihan din ni Percival. Hindi pa ako handa sabihin sa kanya ang lahat. He is too nice, and I was a allegedly killer." gusto ko muna ayusin ang sarili ko. "I want to resolve this case without dragging him."

Josiah sighed heavily. He loves Unnicayds and I love Percival, but there's still a battle we need to overcome on our own way.

Inayos ni Josiah ang mga papalis na kailangan namin. "If the court declined, we will petition again. Magaling si Attorney Torres." he assured me.

Wala na ako ibang nagawa kundi sumama sa kanya para ipasa ang mga ebidensya namin sa bagong abogado ko.

Nang makasakay kami sa kotse ni Josiah ay agad niya hinawakan ang kamay ko para pakalmahin ako.

Ilang minuto lang ang hinintay namin at agad namin nakita si Attorney Torres. She smiled to us and warmly hugged me. "Ako ang bahala sa kaso mo. I will make this suffer. They took your life and we will take the justice with us," she said with full of hope.

We are ready to face the court, again but my father didn't pursue the case. Dahil wala na humabol sa kaso ay naka-pending ito.

TIME PASSED, I passed my CET in certain University and I studied Political Science to pursue my law school. Hanggang ang oras ay naging taon. 2 years passed, and Percival is graduating as Psychologist Student.

Ramdam ko ang pagkakayakap niya sa aking likuran at ang malambing niyang paghalik sa aking batok. "We made it, love," he said, huskily.

Pinulupot niya ang kanyang braso sa aking baywang. We faced the body mirror while doing my make up.

"Congratulations, love!" I smiled to him.

"Next month is our 4th anniversary." he stated. Bakas ang kasiyahan sa kanyang mga mata. "Hihintayin kita sa law school. After you get your license as lawyer, I want to marry you. Build a family with you." nang-aakit ang kanyang boses habang pinaglalaruan ang aking batok.

I smiled, genuinely. Parang kami sigurado na kami sa isa't isa. We are the end game of each other.

Humarap ako sa kanya at hinalikan ang kanyang labi. Inayos ko ang kanyang polo. "Sana tandaan mo na kahit anong mangyari, sa huli lagi ako sa'yo uuwi. Ikaw ang tahanan ko, Percival."

Ang kanyang mga labi ay mas naging mapupusok. Agad ko naman siya tinulak nang maglakbay na sa kung saan-saan ang kanyang mga kamay.

He chuckled.

"Kailangan pa natin mag attend ng graduation mo," I pinched his nose.

Sumakay kami sa mamahalin niyang sasakyan patungo sa University niya. He entwined our hands as we walked inside the hall. Agad siya napalibutan ng mga propesyonal sa larangan niya. He perfectly fit in their circle. While me, I was just a writer with a ugly past.

Kahit hinahawakan niya parin ang aking mga kamay ay pakiramdam ko ang layo na ng mundong ginagalawan namin.

"Percival, cr lang ako." paalam ko sa kanya.

"Samahan kita," determinado niyang sabi pero agad naman umiling ako.

This is his chance to build a personality to the boss of his field.