18

5.7K 140 0
                                    


"Do you ever love me?" nagdududa niyang tanong.

I was nervous and playing my finger. Nang magtama ang mga mata namin ay hindi ko mapigilan ang mas masaktan.

"How can you doubt my love as if you don't feel it. You have no right to doubt my love when I take a risk everything I had for you," I said while processing the pain.

Ang kanyang mga mata na puno ng paghihinagpis ay namumuo na ngayon ng luha. "Then why you left me? I w-was there i-in the stage w-watching you leaving me. Alam mo kung gaano kasakit na makita ang mahal mo sa bahay ng ex niya habang graduation ko? W-Wala tayo pinag-awayan kaya bakit?" he asked in pain.

Iniwasan ko ang kanyang mga mata dahil hindi ko kinakaya ang mga bigat nito. Punong-puno ng sakit, pagsisisi at takot.

"You know the answer, you just denying it," I said without hesitant.

Umiling siya. "Yun na nga, eh. Nalaman ko kung kailan huli na lang lahat. Hindi man lang kita na protektahan at alam mo ba kung gaano ko sinisi ang sarili ko? I feel so worthless that I started to question my self worth. Hindi ko alam kung saan ka tutulungan, kung paano ka sasagipin, at kung paano ka papatahanin. Shein, I'm your boyfriend yet you trusted someone instead of me! Paano naman ako? Ako, hindi ka ba nagtitiwala na kaya din kita protektahan?" pain evident in his voice and pretty face.

"This is me against your father!" I shouted.

Umiling siya at ang mapupungay niyang mga mata ay pagod na sinalubong ang mga mata ko.

"It's always been you, Shein. Not my career, not my family, not my hospital, it's all about you. Dahil ikaw lagi ang pipiliin ko," he said in soft voice.

"You liar!" hindi ko na mapigilan ang humikbi. "You used your connection and power to manipulate the verdict! Gusto mo mapawalang bisa ang tatay mo! Stop, hurting me. I've suffered enough and still suffering."

I know how credible the source of Attorney Torres. She's the one who gave the footage of cctv.

"Tang'ina! Paano ko yun gagawin sa babaeng mahal ko at kinababaliwan? Oo, tatay ko siya pero mas papanigan ko ang hustisya. Parang ang baba ng tingin mo sa akin." tiningnan niya ako na parang di siya makapaniwala sa mga sinabi ko.

"My lawyer told me everything. You tried to manipulate the case!" I hissed.

Hinawakan niya ang aking kamay at unti-unti lumuhod sa aking harapan.
"Baby, please believe me. Ikaw ang pinaglaban ko, ikaw lang. I want you to know that you're boyfriend is into law. He is advocate of right and fair Justice. Paano ko magagawang sirain ko kung ikaw ang dahilan ng pagkabuo ko?" nahihirapan niyang sabi habang nakaluhod sa aking harapan.

"I have a bad image. Masisira kita. Natatakot ako masira ang pagkabuo mo," I cried.

Hindi kami pwede. Halatang hindi.

"Wala paki-alam," determinado niyang sabi. "Wala ako paki-alam kung masira ako. It's been you and you. Mas masisira ako kung mawawala ka sa akin."

Lumuhod din ako para magpantay ang aming mga mukha. Nanginginig kong hinaplos ang kanyang mukha.

"Hihintayin mo ba ako kung sasabihin ko na hintayin mo ako?" I asked him.

Kahit masakit ay unti-unti siya tumango. "Kahit gaano katagal basta akin ka, sa akin ka uuwi."

I dried his tears using my bare hand. Ngayon ko lang na realized kung gaano ako sa kanya naging ka unfair. I never let him experience the same love and effort he putted on me.

I'm still broken to love someone wholeheartedly.

"Hintayin mo ako maghilom. Bigyan mo ako ng panahon para mahanap ang paghilom at kapatawaran. Kapag handa na ako, uuwi ako sa'yo. Ikaw lang ang uuwian ko." I assured him.

Hinalikan niya ang aking noo at marahan akong hinawakan. "Take your time, love. I will waiting for you."

BUMALIK AKO SA MANSION ni Josiah para kunin ang iilang papeles at bumalik sa aking apartment agad.

"You're back," hindi makapaniwalang sabi ni Josiah.

He is drinking alcohol alone.

"Cheers?" sabay pakita niya sa akin ng wine. Sa mismong bote niya ng alak uminom.

"Josiah," I whispered.

"Mali ang source ni Attorney Torres. Percival used his money and connection to manipulate the verdict and to be in your side. Si Percival din ang nagbigay ng iilang ebidensya para mapatunayan na inosente ka. He turn his back to his father in the name of law," matabang na sabi ni Josiah.

Kinain ako ng guilty. Masyado ko siya nahusgahan pero kahit kailan ay hindi niya ako iniwan.

"Nagkabalikan na kayo?" tanong niya.

Umiling ako. "I want to heal, first."

"So, this is a goodbye?" mapait niyang tanong.

Agad naman ako umiling. I went to him and show our friendship ring. "Hindi mo na ako iiwan, di ba?"

A genuinely smiled evident in his face. "Thank you. Start living your life because you deserved to restart. I will be forever your best friend who will defend you in any possible ways."

One more hugged and we know it takes years to met again.

"Thank you for fighting with me Josiah. It such a great memories."

He hugged me tightly. "Thank you for grieving with me Shein. It such a great journey, indeed."

Kinuha ko amg aking mga documents at nagpa-alam na sa kanya. Bumili din ako ng ticket para lumipad papuntang America. Pinili ko doon magpagamot.

When I reached my apartment, I packed my condo unit and left the Philippines. In two years living in America, I was able to rebuild myself again, to be healed, and I was too schocked to know that I can still be more happy. Dalawang taon bago ko makita ang paghihilom at kapatawaran. Hindi na pala ako bumabata, gusto ko na din mabuhay ng tahimik at hindi iniisip ang trahedya.

2 years passed and I landed in the Philippines again. I buy a new apartment for me. Kinuha ko ang laptop ko at nagsimulang magsulat ulit.

It takes to heal.

This time, I am no longer wounded stat but a healed star who write about hope and forgiveness.

Teardrops Of Justice (Under PIP Collab) ✔️Where stories live. Discover now