Mens of wolf

Hoofdstuk 11

Vayra Wattson
Inmiddels zijn alle koppels samen in één kleinere zaal zonder alle gasten erbij. Elk moment kan de nieuwe opname beginnen terwijl ik en Connor nog geen woord tegen elkaar gezegd hebben. Zou hij te verlegen zijn? Terwijl hij er helemaal niet verlegen uit ziet. Connor is niet de langste maar klein zeker niet, bruine ogen en mooie donkerblonde haren.

'Ben je een weerwolf?' Is het eerste wat ik durf te vragen. Hij kijkt naar mij en glimlacht al knikkend.
'Goed elk koppel gaat bij één tafel staan de opname begint in 1 minuut, opschieten.' Connor pakt met belijd mijn hand en lijd mij naar een tafel achter in een hoekje. 'Hier krijgen we de minste aandacht.' Kylie trekt Blaze mee naar de voorste tafel. Tuurlijk wil zij in de spotlights staan. Oog rollend zucht ik.

'3...2...1... start.' 'Welkom terug bij onze geweldige koppels, deze keer zullen onze koppels kennis met elkaar maken. Ook vertellen ze je wat ze verwachten van de eerste nacht samen.' Eerste nacht? We moeten al direct samen in één bed slapen?

'Tijd om kennis te maken! Wij lopen rond met camera's en zullen vertellen als we iets van jullie verwachten.' Zegt de regisseur.

'Wat ga je zeggen als ze vragen wat je over vannacht verwacht?' Vraagt hij leunend tegen de tafel aan. 'De waarheid.' De grijns valt weg van zijn gezicht en hij zucht. 'Zou ik niet doen, vertrouw mij, verzin gewoon iets.' Simpel haal ik mijn schouders op.

'Dus ga je mij vertellen waarom je geen wolf bent?' Zijn blik kijkt dwars door mij heen, uit zijn ooghoek houd hij de camera's goed in de gaten. 'Ik heb er geen antwoord voor, het lijkt mij wel wat om wolf te worden, is het iets waar je mij mee kunt helpen?' 'Dat is niet zo leuk als je denkt, constant het gevoel hebben dat je controle gaat verliezen, heel de tijd op zoek naar je zielsverwant. En dan nog niets een gesproken over de mogelijke risico's van een mens naar weerwolf veranderen.' Iedereen raad het af, waarom wil ik het toch zo graag?

Connor gaat rechterop staan, trekt zijn pak recht en lacht lief. 'Dus vertel mij iets meer over je favoriete hobby.' Heel veel hoef ik niet te raden, de cameraman staat achter mij. 'Gewoon een stukje lopen houd ik van, wat wij samen ook veel kunnen doen.'

Als de cameraman verdergaat met zijn rondje zucht ik opgelucht. 'Pff maken die camera's jouw ook zo nerveus?' Lachend schud hij zijn hoofd. 'Inmiddels ben ik er aan gewend, mijn hele 19 jaar van mijn leven wordt ik gevolgd door camera's. Alles wordt geplaatst op sociale media, elke stap die ik neem. Het verbaast mij dat je nog nooit over mij gehoord hebt.' Achter Connor zie ik Blaze en Kylie in een hoekje, Kylie volledig bovenop Blaze. 'Zo veel zit ik niet op sociale media.' Antwoord ik oog rollend.

Connor kijkt achter zich naar Blaze en Kylie. 'Wat heb je met ze? Je zit al heel de tijd de staren.' 'Wat maakt jouw dat uit?' Antwoord ik fel. Zijn uitdrukking veranderd direct. 'Ik ben wel jouw partner voor deze show, dus je zult het komende weken met mij moeten doen. Als je een of andere obsessie hebt met die mislukte alfa wolf kun je dat nu zeggen.' Mijn ogen worden zo groot als schoteltjes, zo lief is hij ineens niet meer.

'Mislukte alfa wolf?' Nooit heb ik nagedacht over welke mogelijke roedel hij echt in zit. 'Zijn vader is nu de alfa van dark killers, maar zodra hij een mate heeft. En haar gebeten heeft zal hij de alfa worden en zij de Luna. Waarom denk je anders dat hij mee doet aan dit programma?'

'Als wolf kan je in een roedel leven, de roedel van dit kasteel is Diamond. De gevaarlijkste roedel van dit land is dark killers.'

De flashback geeft mij een antwoord op één van de honderden vragen die door mijn hoofd malen. "Wie zijn de dark killers?"

'Waarom zou je iemand bijten waar je van houd?' 'Dat heet marken, het is niet zo pijnlijk als een daadwerkelijke bijt. Na de beet ben je gebonden aan elkaar voor altijd. Mark je de verkeerde persoon? Zal dat je dood worden. De maangodin heeft je gebonden aan 1 persoon, spreek haar nooit tegen.' Dit heeft Blaze mij nooit verteld, waarom zou hij zoiets voor mij verborgen houden?

Direct wanneer Kylie van Blaze af gaat om iets te drinken met wat andere meiden zie ik mijn kans. Met een redelijk tempo storm ik langs Connor heen en sta strak voor Blaze.

'Herken je mij nog?' Mijn armen kruis ik over elkaar om zelf verzekerd over te komen. Maar de gedachte dat hij een weerwolf is en sterker dan mij is, blijft dominerend. 'Je hebt mij niets verteld over je zielsverwant marken, waarom heb je dat er uit gelaten?!' Blaze kijkt strak langs mij heen alsof ik er niet sta. Als ik een stap opzij zet in zijn zicht, glijden zijn ogen over mijn lichaam langzaam naar mijn ogen.

Blaze haalt zijn schouders op. 'Vergeten ofzo.' 'Wie is jouw zielsverwant?' 'Het heet een mate, en dat gaat je niets aan.' Met elk woord dat hij zegt wordt ik meer boos. 'En je wordt alfa van dark killers?' 'Wat boeit jouw het? Waarom geef je ineens zo veel om mij?' De toon in zijn stem doet pijn, hij doet alsof die avond niets was. Voor mij voelde het specialer dan ooit.

'Hey schat.' Zegt Kylie als ze heupwiegend aan komt. Ze geeft Blaze een drankje en gaat op zijn schoot zitten. Blaze lijkt weinig geïnteresseerd in haar.

'Wat doet zij hier?' Kylie zegt het net een toon te luid. Direct is er een camera vel op ons gericht.
Het duurt niet lang voordat Connor inspringt. 'Gewoon even een praatje maken met een oude vriend, toch schat?' Hij geeft mij een kus op mijn wang en lijd mij daarna weg van ze beide.

De ogen van Blaze staren nog lang in mijn rug. 'Graag gedaan hé? Laat ze toch gewoon met rust. Die Blaze is een eikel en hij verdient jouw niet.' Connor houd mijn gezicht in zijn handen, zijn ogen vast gezet op de mijne.

'Ik kan dit niet.' Connor's handen ruk ik van mijn gezicht en loop op een vlot tempo de kamer uit. Eenmaal in de hallen begin ik met rennen, wat niet al te makkelijk gaat in deze vreselijk hoge schoenen.
Eenmaal buiten hap ik naar frisse lucht. Het voelt alsof mijn hart gebroken is, nooit had ik mee moeten doen met dit stomme programma.

Verderop is er een klein parkje waar ik besluit in alle rust te zitten.
'Hey, alles oké?' Snel veeg ik de tranen weg. 'Colton.' Zeg ik met een neppe lach op mijn gezicht. 'Hoe is je match?' Hij blijft stil en kijkt alleen maar naar mij, wachtend totdat ik de tranen niet meer tegen kan houden.

'Ik zag dat je met Blaze praatte. Geloof mij Vayra, hij is het niet waard.' Waarom zegt iedereen dat toch? Hij lijkt misschien heel bot maar die avond heb ik gezien dat hij diep van binnen anders is.
'Blaze is geen goed persoon, het feit dat hij een verrader van Diamond was, moet al genoeg zeggen.' Tranen stromen over mijn wangen en hevig schud ik mijn hoofd.

'Colton... Ik heb een gevoel bij hem dat ik nooit eerder heb gevoeld. Als hij mij aan raakt krijg ik tintelingen door mijn lichaam. Als hij mij aan kijkt voel ik mij veilig en ik verlang altijd naar hem. Er is geen moment geweest dat ik niet aan hem dacht.' Colton zijn mond valt open. 'Hij... Is... Mate...' Mompelt hij tegen zichzelf. 'Wat?' Colton staat op en trekt mij overeind.

'Je moet hem niet meer spreken, alleen zien als het echt nodig is. Ik zal er samen met Raven voor zorgen dat jullie niet in contact komen.'
Hij omhelst mij strak voordat ik nog antwoord wil geven. Mijn armen sla ik om Colton's nek en doe alsof ik Blaze niet heb gezien.

Met Colton aan mijn arm lopen we naar mijn kamer. Waar voor de ingang iemand met een camera staat. Nee nee, dit geeft het verkeerde beeld over mij en Colton. Snel druk ik hem weg en smijt ik mijn kamerdeur achter mij dicht.

Zwaar ademend zet ik mijn deur op het slot. Dit programma is één grote nachtmerrie.

'Hey Vayra ...'