Mens of wolf

Hoofdstuk 21

Vayra Wattson
6 maanden later
Lief dagboek,

Een nieuwe dag, een nieuwe pagina in mijn dagboek.
Nooit eerder ben ik zo gelukkig geweest.
Ik woon samen met de liefde van mijn leven, en regelmatig kan ik mijn allerliefste broers nog zien.

Sinds kort is Blaze de alfa geworden van Dark Killers wat mij officieel gezien de luna maakt. Maar aangezien ik geen weerwolf ben zie ik mijzelf niet als luna en zal mij nooit zo gedragen. Maar ik zie hoe blij het Blaze maakt. De leiding nemen over zo'n groot volk, zulke beslissingen maken. Als hij blij is ben ik blij.

Wonder boven wonder heb ik alle 9 maanden van de zwangerschap kunnen volbrengen. Elk moment kan mijn lieve kindje komen, als hij er morgen nog niet is gaan de dokters hem opwekken.
Dit voelt als het leven wat ik altijd al had gewild.

'Vayra!' Roept mijn broer naar boven. Ik heb besloten de laatste weken van mijn zwangerschappen thuis door te brengen, aangezien het ziekenhuis dichter bij mijn huis is als het kasteel. 'Riley en Blaze hebben avond eten gemaakt! Kom je zo ook?!' 'Kom er aan!' Schreeuw ik terug. Hayden geeft een harde schop, een kreun verlaat mijn mond. 'Jij klein monstertje.'

De pijn wordt heftiger met de seconde. Voor ik het weet zit ik in een plas water. I-is dit het begin? Mijn hart klopt in mijn keel. Nooit had ik gedacht dat dit zo veel pijn zou doen. 'Ah! Blaze!' Al sprintend komt hij de trap op gerent. Zodra hij mij ziet slaat hij zijn beide handen voor zijn mond.

'Lex! Een handje hulp graag!' Schreeuwt hij naar beneden. In volledige paniek doet Blaze zijn best mij zo goed mogelijk te ondersteunen. 'Oh mijn god.' Antwoord Lex als hij mij ziet. Hij ondersteunt mij aan de andere kant en langzaam lopen we de trap af.

Met zijn vijven rijden we zo snel mogelijk in één auto naar het ziekenhuis. Nog nooit heb ik Blaze zo hard zien rijden als vandaag.

Enkele uren later
Een zachte huil klinkt vanuit mijn armen. 'Met wie hebben wij het genoegen?' Vraagt de dokter. 'Hayden.' Antwoorden Blaze en ik tegelijk. Beide moeten wij ons best doen om onze tranen in bedwang te houden. Ik door de pijn, Blaze door hoe mooi ons zoontje is.

'Hij is perfect, net zoals jij.' Glimlacht Blaze en geeft mij een kus op mijn voorhoofd. 'Je hebt het zo goed gedaan.'

'Hayden heeft jouw ogen.' Concludeer ik met een grote glimlach. 'En jouw prachtige lippen, dit wordt de mooiste jongen die je ooit gezien hebt.'
Dan lopen Lex, Ryan en Riley ook de kamer in. 'Wauw wat een plaatje...' Reageert Lex. De rest valt stil, hij is zo mooi om naar te kijken.

'Ik ben zo trots op je Vayra, dat zijn we allemaal.' Blaze pakt zijn telefoon, en de dokter neemt een foto van ons alle 6.

Dit is mijn leven hoe ik het altijd had geplant, het mag misschien dan wel 5 jaar eerder gebeurt zijn dan dat ik had verwacht. Maar dat betekent niet dat ik er minder blij mee ben.
Dit is mijn zoontje, Hayden Wolf Harrington.

Bedankt voor het lezen van "Mens of Wolf"!
Vergeet niet te stemmen,
Mocht je dit verhaal nou leuk vinden? Staan er meerdere verhalen geschreven door mij in mijn profiel!