Kim olduğunu bilmeyen bir kız Amaris.
Yetimhanede büyümüş dış dünya hakkında tek bildiği şey kitaplar ve hayal gücünü alabildiği şeyler ...
Peki bunlar yalansa ;
Yaşadığı gezegen Priroda da dönen oyunlar herkesten saklanan gerçekler herkesin kendi...
Bölüme başlamadan önce oy vermeyi unutmayınız bir de satır arası yorumlarınızı eksik etmeyiniz
29. Bölüm : Düşmanla Dost
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
•••
Dean'ı eliyordum direk, gelseydi bunu günler önce yapardı.
Hiç bir hareketlilik hissetmediğimde gözlerimi ağır ağır açtım. Karşımda görmek istediğim kişi yoktu. Asla tahmin etmediğim gelme ihtimalinin olmadığı kişi karşımda duruyordu.
Gözlerim bana oyun oynuyor sanmak istedim ama hissettiğim aura ile bunun yararsız bir düşünce olduğunu anlamam uzun sürmemişti. Gözlerimi kırpıştırdım emin olmak adına ama oradaydı.
Kara gözlerinin hedefi bendim her zamanki gibi .
•••
Gözlerimdeki bariz nefretle baktım karşımdaki adama . Sırtımı kapıdan ayırdım ve karşısına doğru dikildim.
Hala ne cüretle karşıma dikilebiliyordu ? Yaptıkları yetmemiş miydi ?
" Neden geldin ?"
Sesim sarayın mahzenlerinden bile soğuk çıkmıştı. O mahzenlerde kimse kalmak istemezdi. İçerisi eksi yüzlere kadar düşüktü.
" Seni merak ettim."
Dudaklarım alayla kıvrıldığında odamda bulunan koltuklardan tekli olanına geçip oturdu. Hala ayakta ona bakarken gözleriyle oturmam için koltuğu işaret ettiğinde göz devirdim.
Önünde dikilip ona üstten bir bakış attım.
" Söylediklerine inanmamı beklemiyorsun dimi ?"
Dudakları kıvrıldı . Tekrardan oturmamı işaret ettiğinde sinirle karşısına oturdum.
" Burada ne işin var !"
Tıslayarak konuştuğumda yüzünü buruşturdu.
" Sadede gelelim diyorsan kabul uzatmayacağım."
" Söyle sonra çekip git !"
" Çok kibarsın !" dediğinde hala nefretle bakıyordum Kara Muhafıza. Ben bunun adını da bilmiyordum.
