Kim olduğunu bilmeyen bir kız Amaris.
Yetimhanede büyümüş dış dünya hakkında tek bildiği şey kitaplar ve hayal gücünü alabildiği şeyler ...
Peki bunlar yalansa ;
Yaşadığı gezegen Priroda da dönen oyunlar herkesten saklanan gerçekler herkesin kendi...
Diğer bölümde oy sayısı bir anda düşmüş valla üzüldüm. Bu bölümü yazamadım bile.
Oy vermeyi es geçemeyin. Yorum yapmayı da
33. Bölüm : Yüzleşme
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
•••
Her tarafım kusmuk olmuştu ve bu dev beni güzel mi buluyordu ! Kesinlikle tercihlerimiz farklıydı. Beni sallamayı bırakıp avucuna oturttu. Bana bakan gözlerinde kalpler fışkırınca derince yutkundum.
Hapı fena yutmuştum !
Serçe parmağıyla saçımı okşadığında gözlerimi kırpıştırdım. Lütfen bu bir rüya olsun .
" Seni seviyorum ve sen benim eşim olacaksın. Krallığımızın Kraliçesi olacaksın. İstediğin kılıç ise onu vereceğim ama benimle evleneceksin."
Ne, ne, ne !
•••
Şeffaf cam ardından öylece bakıyordum. İçimde bilinmeyen bir acı vardı. Bunun yanında kalbimde bir eksiklik vardı. Canım yanıyordu ama hak etmiştim sanırım. Fevri davranmıştım ve sonrasını düşünememiştim şimdi ise bunun bedelini ödüyordum.
Zaten hep bir şeylerin bedelini ödüyordum !
Derin bir iç çektim. O kokuşmuş dev beni Saray'a getirip kendi odasına çıkartmıştı. Ona o kadar laf etmiştim ama hiç birini takmamıştı. En sonunda beni bu kavanoza koymuş kavanozun ağzını delip sıkıca kapatmıştı.
Odanın içinde dışarıyı görebildiğim küçük pencereden güneşin doğuşunu ve batışını görüp günleri sayıyordum.
Tam tamına dört gündür buradayım ve dev yanıma uğramıyor onun yerine askerlerine emir verip bana yiyecek bir şeyler getirtiyordu. Yiyecek de bir adet üzüm oluyordu. Doyurucuydu, sonuçta benim boyumdaydı. Hoş onu görmeyi istemiyordum zaten.
Bir anlık gelen cesaretle kendime çektiğim dizlerimden başımı kaldırıp ayağa kalktım. Kavanozun camına sertçe baskı uygulamaya başladım ama yerinden bir milim bile oynamadı.
Bende sertçe tekme attım öncekikiler gibi ve yine bir şey olmadığında elimi yumruk yapıp cama vurdum ama bu sefer kavanozu düşürmek istememiştim öylece öfkemi çıkarmak istemiştim.
