Kim olduğunu bilmeyen bir kız Amaris.
Yetimhanede büyümüş dış dünya hakkında tek bildiği şey kitaplar ve hayal gücünü alabildiği şeyler ...
Peki bunlar yalansa ;
Yaşadığı gezegen Priroda da dönen oyunlar herkesten saklanan gerçekler herkesin kendi...
Hey ! Özlendim mi millet ? Geri döndüm ve bölümler de en kısa zamanda gelmeye başlayacak. Yazmayı özlemişim gerçekten de.
Ha bir de oy vereyim ve bir kaş yorumu çok görmeyelim bu yazara bence.
Oy verdiyseniz hadi bölüme 🌺
35. Bölüm : Yılbaşı
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Küçük bir mutluluk istiyorum. O kadar küçük olsun ki, istemesin kimse benden onu .
- Nazım Hikmet
•••
Başka seçenek yoktu sevgili babamı görecektim. Beni özleyip de çağırsa yer altı başına yıkılırdı zaten. İçimde burukluk peyda olunca boğazımdaki yumru yutkunsam da geçmedi.
Hadi be kızım şu zamana kadar baban yanında yoktu idare ettik şimdi olsa ne olur .
Yüzüme kondurduğum sahte tebessümle cehennemin kapılarını araladım. Bakalım koskoca yer altının kralı beni neden çağırmış ?
•••
Cehennemin kapısından geçtiğimde beni boğan bir sıcaklıkla karşılaştım. Yüzümü buruşturup taşlı yolu geçip ince, uzun köprüyü de arkamda bıraktım.
Arkamı dönüp kaynayan magmaya kısa bir bakış attım.
Saray'ın kapısındaki iki askeri de geçerek labirent gibi koridorda babamın bulunduğu taht odasını aramaya koyuldum.
Babamı gördüğümde ilk işim yön tabelaları veya bunun için için sihir yapmasını isteyecektim. Her geldiğimde böyle iki saat dolaşamazdım.
Bir de koridoru siyahtan başka bir renge boyamalıydı. Duvardaki resimlerle kendimi lanetlenmiş bir yerde gibi hissediyordum. Bunda ışıklandırmaların da etkisi vardı tabi.
Koridorun sonundan döndüğümde biriyle çarpıştım. Çarpışmanın etkisiyle kendimi yerde bulmuştum.
" Acelen ne anlamadım ki ?" diyerek ayağa kalkıp bana çarpan kişiye baktım. Uzun kızıl saçları ve fit vücuduyla bana mahçupça bakan kızı süzdüm.
" Afedersiniz ben çıkışı arıyordum kusura bakmayın."
" Sen kimsin ?" Sorduğum soru ile başını kaldırıp bana bakmıştı.
" Siz bana yardım eder misiniz ?"
Kaşlarımı çattım. Babam zorla birini burada tutmazdı. Hem bu kadar genç bir kızı asla.
