Kim olduğunu bilmeyen bir kız Amaris.
Yetimhanede büyümüş dış dünya hakkında tek bildiği şey kitaplar ve hayal gücünü alabildiği şeyler ...
Peki bunlar yalansa ;
Yaşadığı gezegen Priroda da dönen oyunlar herkesten saklanan gerçekler herkesin kendi...
Başlamadan önce bir oy verin bakayım. Bir de yorumlarınızı bekliyorum😍
İyi okumlar dilerimmm
39. Bölüm : Rövanş
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Öyle anlar olur ki, hiçbir şey olmamış gibi gülümseyerek yoluna devam eder insan. Buna pes etmek değil; olgunlaşmak denir.
~T.S Eliot~
***
"Neden söylemedin peki ? Benim umudum kalmamışken beni taciz etmeye çalışan adamla anlaştım ben ! Sırf annemi bulmak için ve sen bildiğini söylüyorsun !"
Sol elimi evirip çevirip baktığımda gözlerim şaşkınlıktan aralanmıştı.
"Ne oldu bana?"
***
Tek bir gerçek bile herkesi değiştirebiliyordu. Ya da yaşanan acı. İkisi de beni değiştirmişti. Yetimhanede iken kimse ile konuşmayan asi bir kızdım. Gerçekte kim olduğum ortaya çıkınca aldığım nefes bir anlama binmişti.
Uğruna savaşırken defalarca kez tökezlemiş ve başka bir gerçekle yüzleşerek ayakta kalmaya çalışmıştım. Bunları yaparken ise delirmeye başladığımın farkında değildim ama bundan memnunum.
"Çok güzel oldunuz Leydim."
Ah! Bugün Olimpos'ta geleneksel bir kutlama vardı, abimle gidecektim. Bunun için hazırlanmıştım. Üzerimde askılı, tüllü bir elbise mevcuttu. Omuz kısmımdan belime kadar mavi renkte, belimden ayak ucuma kadar ise kırmızı renkteydi.
Sırtım kalçama kadar inen bir dekolteye sahipti. Yardımcı kadınlar saçımı topuz yapmıştı bu yüzden. Yüzümde ise abartılı denilecek bir makyaj vardı. Kesinlikle bunu istememiştim.
Kadınlar hayranca bana bakıp odadan çıktıklarında ise hala aynada kendime bakıyordum. Sanki bir şey eksik gibi hissediyordum. Tekrardan üzerime baktım ama eksikliği bulamadım.
Karnıma sarılan kollarla şaşkınca aynadan Dean'a baktım. Ne ara gelmişti? Ve neden bu kadar yakındı? Cevabını bildiğim sorular sormamalıydım ama emin değildim, korkuyor muydum? Evet.
Aynadan beni süzen Dean'ın yüzüne dikkatlice baktım. Gözleri yüzüme tırmandığında yüzünü buruşturdu. Ben demiştim bu makyaj bana fazla diye.
