Kim olduğunu bilmeyen bir kız Amaris.
Yetimhanede büyümüş dış dünya hakkında tek bildiği şey kitaplar ve hayal gücünü alabildiği şeyler ...
Peki bunlar yalansa ;
Yaşadığı gezegen Priroda da dönen oyunlar herkesten saklanan gerçekler herkesin kendi...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
•••
Yutkundum. Çok güzel seviyordu, sevgisi kelimelere sığamazdı. Ben bu sevgisinin karşılığını verebilecek miydim peki?
Sus dedim içimdeki o sese. Mutluydum, hiç olmadığım kadar yaşıyor gibi hissediyordum. Denerdim, daha iyi sevmeye çalışırdım ama bırakamazdım. Bencilce mi? Belki evet ama benim için hayır.
Kollarımı beline sarabildiğim kadar sıkı sardım. Kafamdaki tüm illet düşünceleri susturdum, saçımda gezinen parmakları ve dudaklarıyla kendimi uykuya bıraktım.
•••
Yanağımda hafifçe hissettiğim baskı ile gözlerimi araladım.
"Günaydın uykucu."
"Günaydın." Enerjik ses tonuyla konuştuğumda yanağımdan öptü.
"Kahvaltı hazır."
"Banyoya gidip, geliyorum." diyerek yataktan fırladım. Acıkmıştım çünkü.
İşimi halledip çıktığımda Dean masaya oturmuş, kendi tabağını da doldurmuştu. İyi, geri kalanlarda benimdi.
Masaya oturup kahvaltılıkları tabağıma doldurmaya başladım, ardından hepsini mideme indirdim.
