(Unicode )
တောင်းကြီးကြီးတစ်ခုထဲ ကောက်ရိုးများကိုဖြန့်ခင်းပြီး ဘဲဥ လေးတွေကိုအသာချထားလိုက်သည်။
ဘဲဥလေးတွေအကောင်ဖြစ်ဖို့အတွက် ဟောဒီကဖေကြီးက တာဝန်ရှိသပါ့။
"သား...အဖူးရေ အိမ်ရှေ့ခဏလာပါဦး..ဒီမှာဘယ်သူရောက်နေလဲလို့"
အိမ်ကိုထူးထူးဆန်းဆန်းဘယ်သူများလာပါလိမ့် အင်းးးအမြ မဟုတ်ရင် သူကြီးပဲဖြစ်ရမယ်..။
အဖူးအိမ်ရှေ့ကို ခပ်သွက်သွက်ထွက်လာသည်။
အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ မမြင်ချင်တဲ့မျက်နှာကိုမြင်ရတာကြောင့် အဖူးမျက်မှောင်ကုတ်မိ၏။
ခုနက ကြည်လင်နေတဲ့စိတ်ဟာ အခုတော့ယုတ်ချည်ပြောင်းလဲသွားသည်။
"ခင်ဗျား.. ကျုပ်အိမ်ဘာလာလုပ်တာလဲ
ကိစ္စမရှိရင်ပြန်...ကျုပ်ခင်ဗျားကိုကြိုဆိုရအောင် အားမနေဘူး"
"ဟဲ့သား...ဦးစီးမှူး ကိုဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ
အာနာလိုက်တာ ဦးစီးမှူး ရယ်"
"ရပါတယ် ဗျ...အဖူး ကိုယ်မင်းကြိုက်တဲ့ "နွယ်သာကီပန်း " တွေမြို့ကမှာလိုက်တာ ရော့ယူလိုက် "
"မလိုဘူး...ပြီးတော့ အခုကျုပ်ကအဲ့ပန်းတွေမကြိုက်ဘူး ကျုပ်ကသဇင်ပန်းပဲကြိုက်တာ"
" ယူလိုက်ပါသားရယ်...ဦးစီး ကစေတနာနဲ့ပေးတာကို"
"မလိုဘူး...ကျုပ်ကြိုက်ရင် ကျုပ်ဘာသာဝယ်မယ် ခင်ဗျားဝယ်ပေးစရာမလိုဘူး"
"ပြန်အခုပြန်...ကျုပ်အိမ်အရိပ်တောင်လာမနင်းနဲ့... အဲ့ဒါခင်ဗျားကိုကျုပ်သတိပေးတာ"
"အဖူး...ကိုယ်ပြောတာလေးကိုတော့တစ်ချက်လောက်.."
"ဟဲ့..သား!"
မာန်ဘမှူးဘို နည်းနည်းတော့ ကြက်သီးမွှေးညှင်းများထသွား၏။
အခု သူကအဖူးကိုပြန်ကြောက်ရမယ့် အနေအထားမှာရှိသည် ။
ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ အခုအဖူးကသူ့ကို လေးခွနှင့်ချိန်ထားသောကြောင့်ပင်။
"ခင်ဗျား စောက်သံထက်ထွက်လာရင်ကျုပ်တကယ်ပြစ်မှာ..အသားမနာချင်ရင် အဲ့ပန်းအိုးကိုပြန်မပြီး ခပ်မြန်မြန်ပြန်တာကောင်းမယ်"
YOU ARE READING
ရိုးသားကြိုးစားကတွယ်သား(Complete)
Romanceကျုပ်ဘဝမှာအမေပြီးရင် ခင်ဗျားကိုအချစ်ဆုံး..
