Wicked Games

Chapter 9 (AFFAIR)

EXPECTING.

Siguro ay naasahan ni Adyell iyon mula sa akin...

He was expecting, na maalala ko man lang siya dahil naaalala ko naman ang sensasyon na dulot niya, kaso wala. Iba ang naaalala ko at ayaw ko naman isipin ang lalaking iyon.

Tandang-tanda ko kasi na pagkatapos mapunit ang pagkababae ko ay ilang ulit pa akong ginamit nang gabing iyon. Nagpakasasa ang lalaking hindi ko kilala sa katawan ko.

"You always turn me on, Max. I love your drenching cavern. Kahit hindi tayo nagkagustuhan noong simula ay ang pagiging compatible natin sa kama ang dahilan para maging masaya tayo."

Hindi ako nagsalita pa, umungol lang ako ng umungol. Wala akong maalala sa mga sinasabi niya, pero ang unang lalaki na kumuha ng pagkababae ko at nagpakasawa magdamag sa kainosentehan ko, ang tanging pumapasok sa isip ko kanina pa.

That was my first time, pero hindi ko maitatangging masakit man ay hindi ko naiwasan pangarapin na makaniig muli ang lalaking iyon noon, pero ngayon na pinadama na sa akin ni Adyell ang mas masarap na pakiramdam ay nalimutan ko na ang pangarap na muling mahanap ang lalaking kumuha ng virginity ko. Si Adyell na lang ang gusto ko. Ang asawa ko na lang.

CALLING... Someone is calling that interrupted my thoughts. I checked my phone and saw unfamiliar numbers. Ayoko sanang sagutin pero muli ay tumawag na naman ang numerong iyon. Naisip ko na baka importante pero may kung anong pag-aalangan akong nabubuo sa isip ko.

I declined the call but for the third time na tumawag na naman ay saka ko naisip na baka si Adyell iyon at importanteng tawag kaya nakigamit ng ibang phone. Wala naman ibang nakakaalam ng numero ko kung hindi si Adyell kaya naisip kong sagutin na lang ang tawag.

"Hello."

"Max..."

"Sino 'to?" I asked. Hindi boses ni Adyell. Natigilan ako at biglang kinabahan na may ibang nakakaalam na pala ng numero ko.

"Talaga palang nakalimutan mo na ako..." malungkot ang boses na sabi ng nasa kabilang linya.

Napahawak ako sa dibdib ko. The voice of the one on the other line sounded hurt and sad, and I had an idea who is him. Oh, God! Why is he calling me?

"Who is this?" I asked even though sigurado na ako na siya iyon.

"I miss you..." he said na ikinakunot ng noo ko.

"Laurent?"

I heard his excitement as he gasped. Hindi ko napigilan na mapangiti nang maisip na plano ko nga rin pala siyang kausapin, to hear about what happened two years ago from him. I listened to a malicious version of the story of Laurent and me from Michelle's perspective before I passed out, and I think that was one of the reasons why Adyell and I went back to square one.

Hindi man aminin ng asawa ko ay alam kong naapektuhan siya sa sinabi ni Michelle, at totoong kahit ako ay hindi matanggap ang ibang mga sinabi ni Michelle sa aking nang gabing iyon sa hotel.

"Stop it, Michelle!"

"Why? Ayaw mo bang ipaalala sa asawa mo kung gaano kalala ang kalandian niya? Ayaw mo bang maalala niya na noon, pagkatapos niyang agawin ka sa akin, ay hindi pa siya naging masaya at nakipag-affair pa sa kapatid mong adik?!"

Napapikit ako sa pagsagi ng mga sinabi ni Michelle kay Adyell, at iyon din ang dahilan kaya nag-alanganin na akong kausapin pa si Laurent. Pero dahil sa sinabi ni Michelle ay lalo kong nasiguro, na marami pa akong dapat malaman mula kay Laurent.