Ateş ve Kor

20. Bölüm

Selaaamm

Umarım bölümü beğenirsiniz ❤️

Oylarınız ve yorumlarınız çok önemlii <3

Keyifli okumalarr

Annemin evinin önüne geldiğimizde arabadan indim. Abimin sesini duyduğumda gözlerimi ona çevirdim.
"Sakin ol. Titriyorsun güzelim. Ben yanındayım, korkma." Elimi tuttu.
"Vera, emin misin bunu şimdi yapmak istediğine? Mantıklı bir şekilde düşünüp sonra konuşmaya gelelim. Olur mu?" Gözlerimi abimin koyu renk gözlerine çevirdim.

"Sonra bu cesareti kendimde bulamazsam?" Sesim titremişti yine, abim derin bir nefes alıp verdi. Bana yaklaştı ve yüzümü avuçlarının içine aldı.
"Kardeşim, Vera'm. Ben yanında olduğum zaman hiçbir şeyden korkma. Ama şimdi, biraz düşün. Karar ver. Verdiğin karar mantıklı bir karar olsun. Sadece kendine biraz zaman tanı." Gözlerimden yaşlar yavaşça süzülürken başımı aşağı yukarı salladım.

Abim göz yaşımı baş parmağıyla sildikten sonra tebessüm etti.
"Ağlama. Hadi seninle biraz şehir dışına çıkalım mı?" Burnumu çekip gülümsedim.
"Nereye?" Diye sordum,
"Soru sorma şimdi. Hadi gidip evden çantalarımızı alıp çıkalım."
"Tamam." Arabaya doğru yürüdük.

Saniyeler içinde evin önünden uzaklaştık. Abim telefonunu çıkardı ve hizmetliyi arayıp birkaç günlük çanta hazırlamasını ve benim çantamı da almasını söyledi. 20 dakika içinde evin önündeydik. Abim,
"Bekle, ben çantaları alıp geleyim." Başımı olumlu şekilde salladım.
Abim gittiğinde telefonumu cebimden çıkardım ve ekranı açtım.

10 cevapsız çağrı ve mesajlar...

Demir: Vera
Demir: Kendimi açıklamama izin ver.
Demir: Onlar çok önceden yapılmış, planlanmış şeylerdi.
Demir: Ben sana çok aşığım Vera. Çok.
Demir: Telefonlarımı aç Vera.
Demir: Benden böyle kaçamazsın Vera, biliyorsun.

Kapı açıldığında telefonu kapattım. Abim çantaları arka koltuklara attıktan sonra yerine oturdu.
"Demir yazmış mı?" Kafamı koltuğun başlığına yasladım.
"Hı hı" dedim yorgun bir şekilde, abim arabayı çalıştırdı.
"Burdan birkaç günlük ayrılıyoruz Vera. Geldiğimizde yine bir araya geleceksiniz."
"Ben Demirle bu olayın ne olduğunu, doğru olup olmadığını konuşucam. Senden de bu uzak kaldığınız süre içinde düzgünce düşünüp tartmanı istiyorum." Yoldan gözlerini ayırıp bana baktı.
"Olur mu güzelim?"

Kafamı abime çevirdim.
Sorduğu soruya cevap vermeden,
"Seni çok seviyorum abi. İyi ki varsın." Dedim.
"Sen de iyi ki varsın Vera'm."

Gözlerimi kapattım. Yorgunlukla kendimi herşeyden uzaklaştırıp uyumaya çalıştım.

                             ❤️🌚

Araba durduğunda gözlerimi açtım.
"Vera," abimin bana seslenişiyle gözlerimi ona çevirdim.
"Geldik güzelim." Başımı kaldırdım. Etrafımı inceledim. Güzel büyük bir oteldi bura. Arabadan çantaları alıp indik.
Vale arabayı aldıktan sonra otele girdik.
Resepsiyona gittiğimizde sarışın güzel bir kadın bize tebessümle döndü.

"Buyrun?" Abim lafa atladı.
"Biz iki tane ayrı oda istiyoruz. Yeriniz var mı?"
"Rezervasyonunuz var mıydı?"
"Malesef."
"Peki hemen bakıyorum."
"Evet. Son 2 odamız kalmış. 45 ve 47. Oda uygun." Anahtarları verdi.
"İyi dinlenmeler."
"Teşekkürler."