Premtimet vdesin

Kapitulli 37

U afrova prane tij dhe ai me shikonte me syte qe i shkelqenin. Ishim perballe njeri tjetrit. Me ne fund endrra jone po behej realitet! Dashuria jone fitoi! Veshur me fustanin e bardhe, pranova te kaloj jeten me Teon, dashurine time te pare dhe te vetme....

*(Teo)

E pashe ate teksa vinte ngadale drejt meje. Nuk mund ta them me fjale se sa i lumtur isha. Ajo dukej magjepsese! Sa i shkonte ai fustan i bardhe! Ajo e kishte veshur ate per mua! Ajo po vinte drejt meje, ajo do behej zyrtarisht gruaja ime pas disa minutash! Nuk me besohej! Ishte aq e bukur! Buzeqeshja e saj me ndriconte shpirtin! Lotet ishin mbledhur dhe emocionet po me mbysnin. Epo, burrat qajne! Une po qaja! Po qaja teksa shihja vajzen e endrrave te mia, dashurine time te pare dhe te vetme, ate per te cilen do jepja edhe jeten, e cila po vinte drejt meje ne altar, per te vazhduar bashke kapitujt e tjere te jetes tone!

                         
*(Tiara)
Pasi thame betimet, dhe pasi te dy pranuam dhe cdo gje u be ashtu sic duhej, na priste nje feste e bukur me shoqerine e cila zgjati shume.
Kjo ka qene dita me e bukur!

                        **********

Kane kaluar dy muaj nga dita e dasmes. Une dhe Teo u nisem per muaj mjalti. Nje muaj mjalti ne Maldive ishte mrekullia qe na duhej! Kaluam shume bukur! Ishim te dy shume te lumtur, me ne fund! Kur u kthyem, Alvi gjithashtu i propozoi Aleas. Pra kishim dasem serish. Nuk ishte vendosur akoma se kur. Cdo gje po shkonte shume mire ne jetet tona. Te dy vazhdonim punen, bleme nje shtepi, dhe Samanta jetonte me ne. Me ne fund kisha gjetur qetesine e shpirtit tim!

                                 *******

-Alea, eja pak ketu. Nuk ndihem mire sot, nuk shkova ne pune.

-Cfare ke? Ku eshte Teo?

-Ne pune. Kishte dicka te rendesishme.

-Mire. Po vij.

-Alea, nuk jam mire. Se di, me perzihet....

-Tiaraaa! O zot duhet te marrim nje testtt!

-Joo sbesojj.... se dii

Shkuam te dyja te merrnim nje test dhe mezi po prisja ta shikoja! Dhe doli qe une isha shtatzene! Mezi prita qe Teo te vinte nga puna! Isha aq e gezuar sa nuk me mbante vendi! Nuk dija cfare te mendoja a si te ndihesha me pare! Ne fillim qava, pastaj fillova te qesh! Teo erdhi dhe ia bera surprize. U ulem te dy ne toke dhe filluam te qanim te dy ne krahet e njeri tjetrit! Ishte nje ndjenje e re! Dikush po vinte ne jetet tona! Nje fryt i dashurise tone! Nje femije! Nje engjell i vogel qe do na zbukuronte jeten. Ne do beheshim prinder! Ashtu te perqafuar duke pare njeri tjetrin here pas here vazhduam te qanim te emocionuar. Ai me perkedhelte floket dhe me puthte ne balle.

-Do behem baba! Oh Zot sa i lumtur jam!