AYLİZ

BÖLÜM 5

.
.
.
.

Sabah alarmın sesiyle uyandım diğer hayatımın aksine bugün kendimi daha enerjik ve huzurlu hissediyordum çok oyalanmadan hazırlanıp aşağıya indim bu saate evden sesler gelmesi beni mutlu etti merdivenleri indikçe burnuma mis gibi kokular geldi. Hemen seslerin olduğu yere mutfağa varınca Ayaz hariç herkesin masada olduğunu gördüm Elif hanım " kızım bende seni uyandırmaya geliyordum hadi kahvaltini yapta geç kalma dersine" diyince "teşekkür ederim benim otobüse yetişmem lazım size afiyet olsun" dedim.

Savaş abim bana dönüp "gel kahvaltini yap ben seni bırakırım kahvaltısız çıkma evden" işte bu sözler beni dumura uğrattı ben alışkındım tek başıma gitmeye kimseye rahatsızlık vermek istemediğim için " yok siz hiç rahatsız olmayın ben dün durağın yerini gördüm hemen çıkarsam yetişirim teşekkür ederim teklifiniz için ben artık çıkayım" hızlı hızlı konuşup hemen durağa koşturdum. Çantamdan akbilimi çıkarıp hemen gelen otobüse bindim.

Bugün öğleden sonra Mehmet beyle birlikte kimlik işini halledecektik beni arayıp alabileceğini söyleyince reddedip tarif ettiği yere gittim. Kimliğin birkaç güne geleceğini bu sürede geçici belgeyle diğer resmi yerlere gidebileceğimi söylediler. İşimiz bitince Mehmet bey beni eve getirdi sonra kendiside dönmedi evdekilere yorgun olduğumu dinlenmek için odama çıkmak istediğimi söyleyip yukarı çıktım. Sabah ne kadar güzel uyanmış olsamda kimlik değişme durumu bana yaşadığım o zorlukları hatırlattı huzursuz bir şekilde yatağıma uzanıp uyudum.

Sarsılmam ve adımı duymamla uyanmaya çalıştım gördüğüm kabus o kadar etkilemişti ki karşımda gördüğüm yüze rağmen hâlâ ağlıyordum kuzey abim bana sıkıca sarılıp " geçti Ayliz geçti güzelim sakinleş hadi" diyip yanındaki suyu uzattı bana nerede olduğumu farkedince geri çekilip utandım birden. Yanıma geçip başımın üstünden öpüp "daha iyi misin canını sıkan birşey varsa bana anlatabilirsin" dedi. Nasıl anlatacaktım ki ailem bildiğim insanlardan gördüğüm kötü muameleyi babam sandığım adamın bana inanmayıp dövmesini sustum içli içli ağladım gözyaşlarım birbir düştü.

Kuzey abi daha fazla konuşmadı sadece sarıldı bana ne kadar öyle durduk bilmiyorum ama odadaki sessizliği Elif hanımın kapıyı çalıp bizi aşağıya çağırması bozdu. Kuzey abi kalkıp benide kendiyle birlikte kaldırdı " hadi güzelim elini yüzünü yıka aşağıya yemeğe inelim" dedi lavaboya gidip elimi yüzümü yıkayınca kendimi daha iyi hissetmeye başladım aslında yıkamak değilde gördüğüm kabustan sonra Kuzey abinin bana sarılması değiştirdi tuh halimi.

Kuzey abiyle beraber sofraya geçince çok fazla konuşmadan sadece onları dinleyip yemeğimi yedim. Yemekten sonra Kuzey abi mahalledeki gençlerle parkta buluşacağını söyleyip benide yanına çağırdı önce garipsemis olsam bile kuzey abiye karşı içimde bir güven duygusu oluştuğu için onaylayip yukarı çıktım üstüme normal biseyler giyinip evden çıktık.

Abimle beraber parka gelince buranın kalabalık olduğunu farkettim bizden ayrı 4 erkek ve 3 kız daha vardı.
  
  
Meliste buradaydı sırtını bir meteora dayamış çekirdek citliyordu sanırım sevgilisi beni görünce hemen yanıma gelip sarıldı. Sonra diğerleriyle tanışmaya başladık.

Emre abi kuzey abimle yaşıt ve onun benden 1 yaş büyük kardeşi Cemre okul öncesi öğretmenliği okuyormuş.

Yiğit abi Ayaz abimle yaşıtmış benimle yaşıt olan beha ve en son olarak melisin yanındaki sevgilisi sandığım kişi aslında abisi olan Yağız gözlerime baktığı an geçen marketten çıkarken çarptığım kişi olduğunu görünce yüzüm kızarmaya başladı bana ufak bir tebessüm etti ve sohbete devam ettiler.

Eve dönerken ben Melis ve cemre yan yana yürürken abimler arkamızdan geliyordu hepsiyle vedalaşıp eve geçtik.
  
 
Kapıyı Savaş abi açınca annemin uyuduğunu söyledi bizde odalarımıza çıktık akşam güzel geçmiş olsa bile uyuyamayacağımdan emin olup mutfağa kendime su almak için indim.
 
  

Arkamdan gelen sesle su boğazımda kaldı arkamı döndüm ve..