AYLİZ

BÖLÜM 13

Merhaba değerli okurlarım belli bir gün olarak bölüm paylaşacam diyemem ama yeri gelir 2 bölüm birden paylaşırım.

Bu süreçte sizin destekleriniz beni çok motive ediyor ilk kurgum olduğu için okunmaz sandım ama okunmalar beni mutlu etti hemen bölüm atayım dedim☺️

Umarım severek okursunuz okurken yıldızlayıp satır aralarında yorum yaparsanız sevinirim.

Keyifli okumalar diliyorum 🍀🍀

.
.
.

"Yağız abi bırak lütfen kolumu"
aramızdan rüzgar gecmeyecek kadar yakındık.

"Neden Tolga abi değilde Tolga dedin?"

"Çünkü öyle istedi hem bundan sanane ya benim zaten 3 abim var kıskançlığını çekeceğim başka abiye gerek yok"

İçinden küfreder gibi 'abiymis abini s*ksnler'

"Öyle mi civciv hanım?"

"Evet öyle" burnumu havaya kaldırıp yüzüne baktım, biraz daha bana yaklaşıp nefesini kulağıma doğru üfleyerek..

"O zaman bir daha bana da abi deme civcivim"

Birkaç saniye ne dediğini anlamaya çalıştım abi o kadar da salak değilim tabi ki yağız abinin demek istediği açıktı ama sevgilisi vardı. Ecem...

Aklıma gelen şeyle aramızdaki mesafeyi açarak

"Bunu bir daha yapma YAĞIZ ABİ."diyip cafeye doğru yürüdüm.

Sevglisi olmasa yağız der miydim bilmiyorum ama onun sevgilisi varken bana böyle bakıp yakınımda durunca zaten onu görünce heyecanlanan kalbim bu şekilde kuc gibi kanat çırpıp ona uçacak gibi oluyordu.

İçeriye girer girmez kuzey abimin gözleri beni buldu sorun yok der gibi kirpip. Melisin yanındaki boş koltuğa oturdum.

"Noldu kuzum moralin neden bozuldu"
"Yok bişey canım sonra konuşuruz" diyip abime döndüm.

"Abi benim yarın sabah dersim var ne zaman kalkarız?"

"Birazdan kalkarız abicim cihangirle şermin diğer müşterileri halletsinler hep birlikte çıkarız"

(Evet Cihangir abiyle nişanlısı bu cafeyi açmışlar ve bizim mahalledenmis onlarda hatta 2 hafta sonra düğünleri varmış.)

Hep beraber mahalleye doğru yürüyorduk bı yanımda cemre diğer yanımda Melis vardı. Birkaç adım sonra Tolga abi;

"Ayliz 2 dakika konuşabilir miyiz?" diyince bizim kızların kaşı gözü ayrı oynamaya başladı.

"Olur konuşalım" dedim

Ekibin biraz gerisinde kalınca önümüzde sadece abim Ceyhun abi Sermin abla ve Emre abi vardı.

"Ayliz ben annem adına senden özür dilerim ya mahallenin kadınları bir araya gelince oğlu olan anneler benim annem gibi yani hemen gelin arayışına başlıyorlar"

"Yani demem o ki ben annemle konuştum sana bir daha öyle bir gönderme yapmayacak benim hiç kardeşim yok ama seni abilerin gibi sever korur kollarım ama bana yine de abi deme" saçlarını savurur gibi yapıp

"Neden çünkü ben gencim ve yakışıklıyım".

Onun bu haline gülüp derin bir nefes verdim en azından korktuğum bir konuşma olmamıştı.

"Immm gerçeği söylemek gerekirse başta çok tırsmıştım böyle mahalleleri sizin gibi insanları bilmem gerçi ben çok fazla insanda tanımadım ama neyse yani seninde öyle düşünmediğine çok sevindim"