BÖLÜM 35

12.3K 685 54
                                    

🍀
🍀🍀
🍀🍀🍀

Selam kıymetli okurlarım.
Biraz gecikmeli bir bölüm oldu kusura bakmayın. Ramazan olunca gerçekten düzenim değişti.

Daha fazla sizleri bekletmeden şuraya ufak bir bölüm bırakarak sahur hazırlamaya kaçıyorum.

Geçen bölümde baskın yapan kişinin kim olduğunu doğru tahmin eden  AyeGven872 ve  BFES1234'e ithafen olsun bu bölüm.

Keyifli okumalar diliyorum 🍀💕





Annemin bakışları bizi bulunca ufak bir tebessümle adımlayıp yanımıza gelerek

     
   
"Abinleri zor durdurdum onlardan biri gelmeden hadi inelim" diyen anneme şaşkın bir şekilde bakmış olacam ki

"şimdi değil meleğim anneler  bilir, hadi oğlum sen önden geç bizde geliyoruz " diyerek devranı gönderdi.
  
  

"Anne kötü bir şey yapmıyorduk gercek-"

    
  
"Ssst ben kızımı bilmez miyim sana güvenim sonsuz açıklama yapma annem bunu akşam anne kız dertlesirken konuşuruz" koluna girmem için uzattığı koluna girip annemle aşağıya indik.

     
  

Odada basılmamızdan sonra aşağıya inince neredeyse bütün mahallenin bize gelmiş olduğunu görüp geri adımladım.

 

  
Annemin arkamda durmuş olması kaçmama engel olmuştu. El mahkum içeriye geçtim.

   
  
Köşede oturan Melis ve cemreyi farkedince onların yanına geçerek gelenlere ufak bir baş selamı ile hoşgeldin diyip geçmiş olsun dileklerini aldım.

     
 

Kafamı çevirmemle onu da burada görmüş olmanın şaşkınlığıyla gülüşüm yüzümde soldu.

    
Nereye baktığımı farkeden Devranında bakışları onu bulunca kaşları çatılmış elleri yumruk haline gelmişti.

  

Gözlerimi devran'a çevirip kimseye çaktırmadan göz kırpıp gülümseyince çatılan kaşları düzelmiş elini birini ensesine atarak kaşımıştı.
   

    
Yanımıza Su da gelince sohbetimiz koyulaşmış zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım.

  
  
Misafirler teker teker çıkmaya başlayınca ev biraz daha sakinleşmişti.

  
     
Melisten öğrendiğim bir bilgiye göre onun eğitimini tamamlamak için yurt dışına gidecek olmasıydı.

    
   
Gider gitsin ben sevilmemiş olmanın verdiği toylukla ona bir şans vermiştim ama o verdiğim şansı sonuna kadar kullanıp başlamadan bitirmemize sebep olmuştu.

    
  

Hoş bende bu durumdan şikayetçi değildim bana değer veren icimdekileri dilimden dökülmesine müsade etmeden gözlerimden anlayan Devran vardı.

     
Zaman bize ne gösterir bilmiyorum ama ben bu adama deli gibi bağlanmaya başlıyordum.  
     
      

Annemin seslenmesiyle mutfağa geçip ailecek akşam yemeğimizi yedikten sonra kuzey abim anında kalkıp beni kucaklayarak odama çıkarmıştı.
     

AYLİZ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin