AYLİZ

BÖLÜM 24

Merhaba arkadaşlar yeni bölüm biraz gecikti kusura bakmayın ailemin yanında memlekette olduğum için ancak atabildim. 🍀

Keyifli okumalar diliyorum 🍀💕

Aşağıdan gelen seslerle gözümü açtığımda bizimkilerin kahvaltıya hazırlandığını anlamam uzun sürmedi.

Bugün fakülteye uğrayıp oradan abimin yanına geçeceğim için çok abartı birşeyler giyinmek istemedim.

Hep beraber kahvaltı yaptıktan sonra Aras'la beraber çıktık. Beni bıraktıktan sonra babasının yanına uğrayacağını söyleyince geri gelmemesini taksiyle gideceğimi söyleyip hocanın yanına geçtim.

Taksiyle şirketin önüne vardığımda saatin öğle arasına yaklaştığını farkedip hemen binaya girdim.

Danışmaya abimin kaçıncı katta olduğunu sorup merdivenlere yöneldim. Asansör korkum tabiki yoktu ama tanımadığım birileriyle yalnız bir şekilde asansörde kalmaktan hoşlanmazdım.

5.kata abimin odasının olduğu yere gelince sekreterin yanına geçip,

"İyi günler kolay gelsin Savaş Demir'le görüşecektim" diyince, sekreter beni tepeden tırnağa inceleyip burun kıvırarak;

"Ne konu hakkında görüşeceksiniz, randevumuz var mı?"

"Hayır randevum yok ama Ayliz gelmiş derseniz sorun olmayacaktır" dedim.

"Kusura bakmayın her önüne geleni almıyoruz randevumuz yoksa göremezsiniz" diyince kadının üslubuna sinir olup sesimi yükselterek

"Hanımefendi ismimi söyledim isterseniz arayıp sorun buna Savaş bey karar ver-" diyemeden tok bir ses girdi araya.

"Ceyda hanım ne oluyor burada?"

"Devran bey şu kız ısrarla Savaş beyle görüşmek istediğini söyledi, alamayacağımı söyleyince ses yükseldi" diyince karşı tarafın birşey demesini beklemeden,

"Şu kız ne demek bu ne hadsizlik ben size Savaş beye ismimi söylerseniz sorun olmayacak demiştim"

"Üslubunuza dikkat edin Ceyda hanım savaş beye sordunuz mu boye bir karar verirken?" diyip sekretere baktı başını önüne eğen sekretere;

"Sadece görevinizi yapın duyduğum kadarıyla her önüne gelenin buraya gelemeyeceğini söylediniz böyle birşey yok, ki olsa bile aşağıdaki güvenlik kimlik sormuş olmalı daha fazla uzatmayın ve patronunuzu çağırın Ceyda hanım ve  hanım efendiden özür dileyin"

Sesleri duyan abimin sesi yankılandı koridorda

" Papatyam ne zaman geldin?" diyip sakağımdan öpüp elini belime attı

"Yeni geldim sayılır abicim, bende şimdi senin yanına geliyordum" diyince sekreter şok olmuş bir şekilde bize bakıyordu.

Şok olan diğer kişi ise sekreterin Devran bey dediği kişiydi öyle ki şaşkınlığı dışa vurup,

"Abicim mi? Hanımefendi kardeşin mi savaş?" şu anda o kadar şaşkın bakıyordu ki o devasa haliyle çok komik görünüyordu. Bu söylediğine tebessüm edebildim.

"Evet kardeşim, bu benim küçüğüm papatyam Ayliz"

abimden aldığı onayla ne düşündü bilmiyorum ama birden az önce bana cırlayan sekretere dönüp,