AYLİZ

BÖLÜM 15

   Merhaba biricik okurlarım yeni bölümle geldim.

   Yorum yapıp yıldızlarınızı eksik etmezseniz sevinirim.

   Profilimi takip edip sorularınızı ve görüşlerinizi yazabilirsiniz.

     🍀Keyifli okumalar diliyorum 🍀

Camın tıklatılmasıyla yerimden fırlayıp perdeyi açtım cidden gelmişti ve yine bana öyle bakıyordu..

Camı açıp "ne işin var burada yağız a-" diyemeden elini ağzıma kapatıp içeriye girdi.

"Konuşmamız lazım civciv'im"

"Bu saatte konuşacağın şey o kadar acil mi yarını bekleseydin"

"Acil ve önemli olmasaydı seni zor durumda bırakmazdım şimdi odanın kapısını kilitleyim önce birileri gelip yanlış anlamasın"

Kafamı sallayıp odanın kapısını kilitlemeye gittim. Arkamı döndüğümde yağız abi ellerini kapıya yaslayıp beni kapıyla kendi arasında tutmuştu.

Dizlerim artık beni taşımıyordu bu kadar yakınlık bana fazlaydı hele ki sevgilisi olduğunu hatırladığım an tekrar geri itip.

"Ne konuşacaksın yağız abi gecenin bu saatinde sevgilinin haberi var mı odama böyle girdiğinden" dudakları yana doğru kıvrılıp kolumdan beni tutup kendine çekerek

"Sevgilimin olması neden bu kadar rahatsız etti ki seni?"

"Ne-ne rahatsız etmesi sevgilinin olması değil beni rahatsız eden sevgilin varken bana böyle yaklaşman rahatsız ediyor beni.."

Baştan aşağıya doğru süzdü beni gözleri kolumu tutan eline kayınca neye baktığını anlamaya çalıştım.

Gerçekten şaka gibi utancımdan ölmek dedikleri bu olsa gerek giydiğim pijama takımının hırka kolu aşağıya düşmüş ve eli direkt koluma değiyordu.

Nefesini boynuma üfler gibi konuşarak

"Ecem benim sevgilim değil benim şimdiye kadar hiç sevgilim olmadı" ama "kalbimin ritmini degistiren bir civciv var."

"Yağız ab-" parmaklarını dudaklarımın üstünde gezdirip,

"sakın tamamla daha fazla bitirme beni abi olmaktan yaşımın büyük olmasından soğudum lütfen bana abi deme olur mu"

Artık ayakta duramayacağımı anlayınca ellerimi onun kollarına koyarak dik durmaya çalıştım.

Ellerimi tutup ensesinde birleştirdi. Kendiside belime sarılınca. Aldığım koku duyduğum kalbin sesiyle istemsizce göğsüne sokulduğumu farkettim.

Onunda benden farkı yoktu boynumdaki boşlukta kendine yer edinmiş derin derin nefesler alıyordu.

Kollarım gevseyince birden ayaklarım yerden kesildi. Kendi doğrulmuş benimde ayaklarımın yerden kesilmesine sebep olmuştu.

Yavaş adımlarla yatağıma oturttu beni kendi de karşımda yere diz çökünce ellerimi tutup avuç içimden öptü. İçimdeki dalgalanmanın ve heyecanın nedenini anlayamadım.

"Güzelim ne düşünüyorsun bana da söyler misin? Eğer rahatsız olduysan ve cevap vermek istemezsen giderim seni bir daha rahatsız etmem.?"

Ne yani hemen pes mi ediyor?

"Bakma öyle pes etmiyorum sen kendinden ve duygularından emin olmadıkça seni zor durumda bırakmamaya çalışacam. Çalışacam diyorum çünkü ilk gördüğüm günden beri sana çekiliyorum."

Nasıl aklımdan geçeni okuyabildi ki? Hem ilk günden beri derken?

Sessiz bir kahkaha atıp "hayır güzelim aklından geçeni okumuyorum sen sesli düşünüyorsun ve evet ilk günden beri"

"Offf ya ben neden hep sana rezil oluyorum" diyerek yastığıma doğru kayıp arkamı ona dönerek uzandım.

Yatağımın yanının çökmesiyle biraz daha köşeye kaymaya çalıştım. Beni göğsüne çekince başımı tekrar göğsüne gömdüm.

"Sen gitsene artık saat geç oldu" bir anda konuşmamla gülüp

"Tamam o zaman gideyim" demişti ama hâlâ yanımdaydı.

"Gitmek için ne bekliyorsun?" diye sordum.

Erkeksi bir kahkaha atıp "gidemiyorum" dedi.

"Neden gidemiyorsun"diyip alttan ona bakmaya başladım.

Saçlarımdan yani başımın üstünden öpüp;

"Bir civciv var göğsümde sarılmış bana ne kalkabiliyorum nede kalkmak istiyorum yerimden"

Söyledikleriyle aydınlanma yaşadım resmen. Hızlıca yerimden doğrulmaya çalıştım.

"Ya-Yağız ya niye baştan söylemiyorsun ahtapot gibi sarılmışım ben özür dilerim"

"Saçmalama ne özürü ben halimden gayet memnundum hem gel sen bakayim buraya"beni tekrar kollarına çekip derin derin kokladı

"Bir daha söyle bakalım az önce dediğin şeyi"

Tabi ki neyi duymak istediğini anlamıştım.

"Özür dilerim "

"Yok o değil"

"Ahtapot gibi sarılmışım"

"Yok o da değil"

"Ne söyledim ki ben yağız abi?"

"Hay abini..."

Kıkırdamamla ne yaptığımı anlamış bir şekilde tek kaşını havaya kaldırarak
"Demek sevgiliyle dalga geçmek ha" diyip beni yatağa uzandırarak gıdıklamaya başladı.

Sesimi evdekiler duymasın diye çok çıkaramadığım gibi söylediği şeyle donup kalmıştım sanki.

"Sevgilim mi?"

"Hı hı sevgilim, olmaz mısın sevgilim?"

Benden bir cevap alamayınca tam gitmek için hareketlenmisti ki kolundan tutup parmak uçlarıma yükselerek dudağı ve yanağının ortasına öpücük kondurdum.

Hata yaptığımı düşünüp geri çekilecekken belimden tutup beni kendine çekerek tam dudaklarımın üstüne dudağını kapattı. Öpmedi veya daha fazla ileri gitmedi sadece hissetmek ister gibi durdu öyle.

"Sonum olacaksın" dedi.

"Solumda olacaksın" dedim.

Geldiği merdivenlerden aşağıya inip merdiveni yerine koyup bana elindeki telefonu göstererek gitti.

Koşup telefonu aldığımda bildirim geldi.

Yağız abi: İyi geceler civcimm 🐣

Yağız abi kişisini Solum💙 olarak değiştirdiniz

Siz: İyi geceler Solum 💙

İyi geceler değerli okurlarım sizce biraz erken mi sevgili oldular?

Entrikalı aksiyonlu üzülmeli bölümler geliyor hazır mısınız?