GEMS: Sunset and You

Chapter 18

PINAGMASDAN ni Claire ang pagbaba ng stepdaughter mula sa itaas ng hagdan. She looked so etherial with her white V-necked short-sleeved knitted blouse, na ang laylayan ay hindi halos umabot sa waistband ng puti ring palda nito, an ankle-length flowing skirt. On her feet were white strappy two-inch sandals. At ang kulot nitong buhok ay hinayaang nakalugay.

Jessica forced a smile when she saw her. "H-hi."

"Alas-ocho y media pa lang ng umaga. May lakad ka ba?" she asked.

Umiwas ito ng tingin, lumakad patungo sa likuran ng pinto kung saan nakasabit ang lahat ng susi kasama na ang susi ng mga sasakyan.

"Makikipagkita ako kay Tito Marcus. Maaari ko bang mahiram ang Range Rover?"

"Of course, Jess. Maaari ko bang malaman ang dahilan ng pakikipagkita mo kay Marcus?"

She squared her shoulders, then turned and looked at her. "Ipahahanda ko ang mga dokumento para sa paglilipat ng mga titulo sa mga tao, Auntie Claire."

"Oh." Napahawak siya sa dibdib at napahakbang paatras. "Jess, hija, are you sure—"

"Please, Auntie Claire," she said, hiding the pain she felt. "May palagay akong nagawa ko na ang dapat kong gawin. I stooped so low I almost kissed your brother's feet."

"Ano ang ibig mong sabihin?"

Nagkibit ito ng mga balikat. "Sana'y kaya kong tanggapin ang terms ni Nick..." We'll serve each other in bed, anyway... "But sad to say..." She let her voice trail off. "Anyway, I am leaving three days from now."

Humakbang na ito palabas. Naiwang nakaupo sa ibabang baitang si Claire na tila bubulalas ng iyak ano mang sandali.

Sa labas ay natanaw pa ni Nick ang likuran ng paalis na Range Rover nang ipasok niya ang Path Finder sa driveway ng bahay-asyenda. Tuloy-tuloy siya sa kabahayan patungo sa basement kung saan naroon ang opisina ng Hacienda del Mar.

Mula sa pagkakaupo sa baitang ng hagdan ay napatayo si Claire nang makita siya. "Narito ka pala, Nick."

"May meeting kami ng accountant ngayon," 

walang emosyong sagot niya.

"Nangingitim ang paligid ng mga mata mo, hijo. Malaki na rin ang inihuhulog ng katawan mo," Claire said worriedly.

"Claire, please, don't start. Wala ako sa mood para sa mga sasabihin mo."

"Bakit pinahihirapan ninyo ang isa't isa, Nick?"

Nick groaned. He knew how tenacious Claire could be.

"Bakit hindi ikaw ang magpakumbaba? Hindi mo pa ba natatantong mahal ka ni Jessica? She said she had stooped so low she almosed kissed your feet... ano ang ibig niyang sabihin doon?"

Huminto si Nick sa may puno ng hagdan pababa sa basement at hinarap si Claire. "Did she tell you that?" His smile was bitter. Then he looked beyond the open windows, sa dako pa roon na abot ng mga mata niya. Pagkatapos ay isang nang-uuyam na tingin ang itinuon niya rito.

"Kunsabagay, ang buong Hacienda Arenas ay inheritance ni Jessica. Walang matinong tao na basta ipamimigay ang milyon-milyong halaga ng mga lupain at pananim. So, you and Philip was wrong, Claire..."

"Nick, listen—"

"You listen!" he snapped. "Wala akong pakialam kung mawala mang lahat sa akin ang asyenda! Alalahanin mong buong buhay ko'y nagtrabaho ako dahil iyon ang gusto ng mga magulang mo! Ang paghirapan ko ang bawat sentimo na gagastahin ko!" He took and deep painful breath trying to rein his fury.