The Captivated Billionaire

Kabanata 26

Nang gumabi ay dinala ako ni Mr. Bonneville sa hospital kung nasaan ang Daddy niya. There I saw Lake at iba pa nilang mga tauhan.

Hindi na ako sanay na makita silang maraming kasama na bodyguards dahil simula no'ng kindnappin ako ni Fery Dan, pagkauwi ko ay wala na  masiyadong mga bodyguards. Hindi ko alam nasaan sila.

Tapos pagkauwi rin namin dito sa Pilipinas ay wala sila. Wala ring mga bantay. Lantad na lantad si Mr. Bonneville. Wala siguro siyag kaaway dito.

Pero 'di ba 'yong mga kaaway ay kahit saan ka, susundan ka?

Ang mga tauhan ay naiwan sa labas habang kaming tatlo ni Mr. Bonneville ay nasa loob. Ang Daddy nila ay wala pa ring malay.

"How's he?" tanong ni Mr. Bonneville kay Lake.

"He's fine. How's Haines?" balik tanong naman ni Lake.

"I'm fine, Lake." Ako na ang sumagot at ngumiti kay Lake.

Mr. Bonneville eyed me na parang pinaparating na dapat siya ang sasagot at nakialam na naman ako. Nginitian ko lang siya ng bahagya para 'di na siya magalit.

"What did the doctor say about his condition? Can he go home?" tanong niya na lang sa kapatid.

"Unfortunately, no. Daddy's shot was near his heart. It was fatal, man. Good thing he wasn't shot in his heart."

Napaawang ang bibig. Near the heart? So malala ang  tama niya at hindi basta-basta lang. Pero iniwan pa rin siya ni Mr. Bonneville para uwiin ako?

Na-guilty naman ako.

Panaginip lang naman 'yong akin. It was nothing serious compared to his father's condition pero ako pa rin ang pinuntahan niya.

Kung ibang babae ako ay kikiligin siguro ako pero dahil hindi, hindi ako natutuwa.

"Was the shooter found?" seryosong tanong ni Mr. Bonneville at bahagyang humakbang papalapit sa pwesto ng Daddy niya.

"No. He was fast to hide but don't worry, we will make sure that before this night ends, his life ends too."

Napasinghap ako. "Lake!"

"What? You'll lecture me again?"

"Why not if it is needed? You don't need to kill people."

"I need to. They almost killed my father!" napataas ng bahagya ang boses niya na nagpaigtad sa 'kin.

Nanlaki ang mata ko dahil ganito 'yong nangyari sa panaginip ko. He shouted at me. It's his first time raising a voice on me and it scares my whole body system.

He's scary just like his brother.

"Lake, that's my woman. Don't you dare raise your voice at her."

Umiling si Lake at naglakad palabas ng kwarto. Ayaw na niyang makipag-argumento pa. Pero hindi ako matatakimik.

Tumalikod ako para sana sundan si Lake nang magsalita naman si Mr. Bonneville.

"Where are you going?"

"Susundan ko lang po. Kakausapin ko."

"He's mad and upset, ma douce. He'll just shout at you again and it'll make me mad. No one shouts at my woman."

My heart just skipped a beat.

My woman. That sounds refreshing and overwhelming.

But no. Kailangan kong sundan si Lake. Kahit sigawan niya ako ay okay lang.

"Kakausapin ko lang naman po sandali. Sandali lang ho talaga. Babalik rin ako  pagkatapos."

"But—"