Chapter 62

345 14 0
                                    


Chapter 62:

Reminder

"This place reminds me of you," narinig kong tinig.

"talaga? malabo naman, parang wala naman akong resemblance dito sa lugar na ito."

"mayroon, ang lugar na ito ay tahimik.. at ikaw naman ay isang binibining napakatahimik, ngunit sa loob mo ay gusto mong sabihin sa lahat ang nararamdaman mo.., dahil paulit-ulit nalang."

paulit-ulit?

"Oo.. paulit-ulit nalang"

Nagising ako, ano nanaman ang napanaginipan ko.?

"Celestiana.. mabuti naman-" cara

paulit-ulit nalang..

"Anong nangyayari saiyo?" cara.

paulit-ulit nalang,

"Tama na," bulong ko.

paulit-ulit nalang.,

"Celestiana!! shit, Kuya!" sumigaw si cara.

Nagliliwanag ako, at sa hindi ko malamang dahilan ay nakakapagod.

"p*tang*na, hindi pa tamang oras.!!" cara.

"what-" dumating si leviathan.

paulit-ulit?

"handa kana!" sumigaw si leviathan.

nagulat si cara. " kuya! hindi pa, hindi pa siya handa ang oras.. masisira lahat" sinigawan nito si leviathan.

"wala akong pake-alam" leviathan.

ang lahat nang mana ko ay lumalabas sa katawan ko, hindi ko alam ang gagawin.

"kuya! makakain siya ng kapangyarihan niya, alam mo iyon.. ang dark energy niya" cara.

"mas maganda iyon" leviathan.

nauubusan ako ng lakas at napapapikit nanaman.. paulit-ulit?

bakit nga ba?

nawala ang mana ko at pagmulat ko ng mata ay kakaiba ang lahat..

"makakalimutan niya sila kuya, hindi pa siya handa!" sumigaw si cara.

makakalimutan? sino?

"wala akong pake-alam" leviathan.

nawalan ako ng malay..

_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_

"ayos lang ba sayo na mangyari ulit ang nakaraan? bakit pinapalabas mo ulit ako? caxyn?" nagsalita ako?

"caxyn.. ako ay ikaw at ikaw ay ako, pero matagal nang natapos iyon. malaya kanang gawin ang gusto mo. hindi na tayo si celestiana, tayo na ay si caxyn" siya si celestiana?

"ayoko na celestiana.. pagod na akong lumabas, maganda kung ikaw muna sa ngayon."  saad ko.

"pero caxyn, makakalimutan nayin sila."  malungkot na saad ni celestiana.

"sino ba sila?"  tanong ko

"ang magulang natin.. kaibigan, ang gods and goddesses.," malungkot si celestiana.

"ayos lang iyon celes.. makakalabas ka na ulit, masaya ako."  ngumiti ako.

"alam kong hindi ka masaya pero kung pagod kana, ako na muna.. magpahinga ka muna caxyn.." niyakap niya ako.

"salamat, celes" pumikit ako.. at natulog.

"ako na muna ang bahala saatin caxyn." celes.

_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_

"Celestiana.." niyakap ako ni leviathan.

"Levi.. nasaan tayo?" tanong ko.

"Nasa lugar kung saan tahimik.." leviathan.

"ang lugar natin?" tanong ko.

"Oo, prinsesa.." muli ako nitong niyakap.

Nakita ko si Cara na nakatayo sa gilid niya, naiyak.

"Cara? bakit ka naiyak?" tanong ko dito.

umiling ito. "Wag mo na akong pansinin, masaya lamang ako na nagbalik kana"

nagsisinungaling..

"Bakit ka nagsisinungaling?"

"hindi pa tamang oras, celes" sagot ni cara.

"pero, bakit nakalabas na ako?"

"wag mo nang alalahanin iyon mahal ko" si leviathan.

tumango ako.

"ang mahalaga ay kailangan na nating maghanda dahil sumasalakay ang kalaban natin.. royalties." leviathan, naginit ang ulo ko.. sinasakop nanaman nila kami.

"maghanda na tayo, bakit pa paulit-ulit nalang nila tayong gustong patayin?" tanong ko

"dahil gusto ka nilang mapatay", leviathan.

umiling si cara na nasa likod niya.

ano ba ang mayroon sa panahon na ito..

____________________

Boyish Reincarnated As Princess Where stories live. Discover now