❤ 12 ❤

1.3K 169 181
                                    

Thayin kallaraiye meendum oru karuvaraiyai

Sanju: Aaditya, naan ungakita konjam pesanum.

Aadi: sollu, ma.

He laid beside the babies and faced her, who was laying on another side.

Sanju: Maha ammava miss panringala?

Aadi: enna thidirnu kekura?

Sanju: illa annaiku neenga avanga resting edathula paduthurunthinga. Oru kuzhanthai eppadi athoda amma karbapaila surundu irukumo appadi irunthinga. Enaku pathariruchunga. Ennala ungala appadi paaka mudiyala. Ungaluku...

Aadi cut off: hey niruthu niruthu! Appo annaiku enna paaka vanthuthan slip agitiya, ma?

Aaditya's voice became low and the hand, which he kept on her waist trembled. She mentally face palmed for blabbering without thinking.

Sanju: illa, athu... naan vanthan... haan, kitchenku thanni kudika vanthan. Appo jannal valiya ungala paathan. Ungala paaka vanthellam vizhala.

Aadi: yen di poi solra. Amma irukurathu backyardla kitchen irukurathu munnadi. Naan memory trigger ananala than unna correct ana timeku hospital kootitu poga mudiyalanu nenachan but nee vizhunthathe ennala thana.

Tears brimmed in his eyes out of guilt and he went to the balcony. Sanjana removed the hold of one baby's fingers around her pinky finger and went behind Aaditya. She backhugged him, who was clutching the railing and looking blankly outside.

Aadi: ennala ellarukum prachanai than. Naanlam kadhal kalyanamnu yosichurukave koodathu. Unaku than enna pathi theriyumla. Naan oru kolagaran intha veetla irukavanga mela entha thappum illamale 20 varusham ellaraiyum thavika vitrukanu. Appuram yen di en love ah accept panna. Neeyavathu nimmathiya irunthurupa. Naan oru sabam ma. Ennala yaraiyum bathirama paathukave mudiyathu.

He bit his lips, whimpering. Sanjana went infront of him and got between him and railing. She cupped his cheeks and tiptoed to kiss his forehead. He held her by waist.

Aadi: ippadilam kuninju nimmundhutu irukatha ma, stitch pirinjurum.

He caressed the stitch softly above her night gown. She wiped his tears.

Sanju: ungalala than enna nalla pathuka mudiyathe. Appuram yen advice panringa?

Aadi: ma...

Sanju cut him off: ennala ippo iruka unga mana nelamaiya purinjuka mudiyama illa, Aaditya. But athukaga naan ungala regret pannanumnu nenaikathinga. I know about my love. Neenga yaru theriyuma? Odanju poi iruntha enna otta vachavaru. Love appadindra wordku konjam kooda thaguthi illama iruntha enna love mazhaila nanaya vachavaru. Unganala matum than inaiku naan inga santhoshama irukan. Chumma ungala neengale korai sollikathinga.

Aadi: unna naan anaiku night vitutu poiruka koodathu, ma. En mela than thappu. Konjam late agirunthalum unakum namma pasangalukum enna venalum agirukum. Ellathukum naan oruthan than karanam.

He kept his head on her shoulder and cried silently, remembering how painfully Sanjana conveyed about one baby's leg out  of her vagina that day. She had suffered a lot during the surgery. He was thankful to the god throughout his life for kept him sane until he safely took out his little ones.

He would have died that day itself, if something had happened to Sanjana. But the thought of he being the reason for her pain that day gave him unbearable pain. Sanjana rubbed his back.

Sanju: Neenga venumnu panningala, Aaditya? And thappu en mela than. Naan medhuva erangirukanum. Vayithula pasangala vachutu vegama erangunathu en thappu than. En thappu matum than. Athukaga naan unga 4 pera vitutu poidava naan oru nalla amma illanu?

❤❤ Iraivanai Thantha Iraiviye ❤❤Where stories live. Discover now