Moymoy Lulumboy Book 2 Ang Nawawalang Birtud (COMPLETED)

KABANATA 2: NAIIBANG KAKLASE

TAHIMIK NA bata si Gerico. Bihira siyang magsalita. Kahit tinatanong siya ng mga kaklase niya, minsan ay hindi niya iyon iimikan. Miminsan ay ngingiti lang siya. Madalas kapag wala pang teacher na dumarating sa silid aralan, tahimik lamang siyang nagbabasa. Kakaibang bata si Gerico sa iba pa niyang mga kaklase-masinop na masinop ang kanyang kagamitan. Ang kanyang puting T-shirt at pantalon na kulay asul ay laging napakalinis. Ang kanyang buhok ay banat na banat-ayos na ayos. Kapag tinatanong siya ng mga kaklase niya kung saan siya nakatira, sinasabi niyang malapit lamang iyon sa kanilang eskuwelahan. Transferee si Gerico kaya ngayong school year lang siya nakilala ng kanyang mga kaklase. Ang kilalang bully na sina Diego, Onyok, at Gordon kahit anong gawin nilang panloloko sa kanya ay hindi siya tumitinag-hindi niya pinapansin ang mga ito.

"Di bale na," palaging sabi ni Diego kina Gordon at Onyok. "Di bale nang bobo tayo, kesa naman kagaya niyan." Ingungusong ituturo ang nakatalikod na si Gerico na nakaupo sa kanyang desk malapit sa pisara. "Tingnan niyo o, matalino nga pero parang tiga ibang planeta." Sabay-sabay pang tatawa ang tatlong bully.

Dahil nasa pinakaharap ng klase si Gerico malapit sa pisara, tuwing nagkaklase hindi siya nagagawang lokohin nina Diego dahil natatakot ang mga ito dahil pag nagkataon madali silang mahuhuli ng teachers sa puwesto ni Gerico. Pero minsan ay nakakatakas pa rin ang pagbabato ng mga ito ng lastiko o ng kung ano-anong gustong ibato nina Diego sa kanya. Pero kapag nakikita ng mga ito si Moymoy na nakatingin sa kanila, natatakot sina Diego at doon lamang sila tumitigil. Hindi nila makalimutan ang insidenteng nangyari sa kanila noon kay Moymoy nang biglang magbago ito ng anyo nang magalit dahil sa pambubully ng mga ito. Paano ba nila makakalimutan ang tagpong iyon-nang biglang naging sawa, tigre, at baboy ramo si Moymoy. Ito ay dala ng matinding galit niya nang takutin siya at pagsusuntukin sa ilalim ng eskuwelahan ng tatlong bully. Naisip ni Moymoy sa tuwing nakikita niya ang mga ito sa ginagawa nila kay Gerico na walang kadala-dala ang mga ito sa ginagawa nilang pambubully. Ugali 'yata talaga nila ang mambully at manakit ng classmate, isip ni Moymoy.

Minsan habang nagsusulat ang teacher at nagsabing kopyahin ang isinusulat sa pisara ay biglang sumigaw si Gerico na ikinagulat ng lahat. Natakot sa kanya ang mga naroroon pati na ang teacher maliban kay Moymoy. Nakatingin sa kawalan si Gerico na may kinatatakutan. Marahang lumapit si Moymoy sa kanya. "Gerico?"

"Huwag mo siyang lalapitan!" sigaw ng teacher.

Naglabasan ang mga estudyante sa silid aralan, kasunod nila ang teacher dahil natakot kay Gerico.

Nanatili si Moymoy sa loob, pinagmasdan niya si Gerico na umuungol at sumisigaw na natuon ang tingin sa bintana sa may puno ng narra. "Gerico, bakit? Ano'ng nakikita mo..?"

Napapailing na natatakot pa rin si Gerico. Tiningnan ni Moymoy ang narra. At laking gulat niya nang makita niya ang dalawang malalaking mga mata roon, nanlilisik. Pinagmasdan ang nagmamay-ari ng mata nito pero mabilis itong nagtago sa makakapal na dahon ng puno.

"Moymoy! Halika na!" tawag ng teacher sa kanya habang nakasunod sa paglabas ng mga estudyante. "Halika na sabi!"

Dagling lumapit ang teacher kay Moymoy at hinatak niya ito. "Halika na! Baka napo-posses siya! Hihingi ako ng tulong sa clinic!"

Napilitang sumama ni Moymoy sa teacher pero nang tingnang muli ang puno ng narra ay nawala na nang tuluyan ang malalaking mga matang nakatitig kay Gerico.

Pagkaraan ng ilang minuto'y nagbalikan ang lahat-ang teacher, kasunod si Moymoy at ang mga estudyante sa silid aralan, kasama nila ang nurse at guidance counselor ng eskuwelahan. Laking gulat ng lahat nang makita nilang tahimik na nakaupo si Gerico, nagsusulat sa kanyang notebook habang kinokopya ang leksiyon na nakasulat sa blackboard.