Moymoy Lulumboy Book 2 Ang Nawawalang Birtud (COMPLETED)

KABANATA 11: ANG DALAWANG INA AT ANG DATING MUNDO NG MGA TIBARO

SA VERANDA ng hardin ng palasyo ng Sibol, pinagmamasdan ni Tracy ang mga bituin na nasa kalangitan.

"Walang pinagkaiba ang mga bituin dito sa amin," sabi ni Tracy.

Marahan ay nilapitan siya ni Lilliw.

"Wala naman talagang pinagkaiba ang mundo natin, Tracy. Ang pagkakaiba lang ay ang panlabas na kaanyuan natin," malumanay na sagot ni Liliw.

Humarap si Tracy kay Liliw. "Tapatin mo 'ko, ayoko nang paligoy-ligoy, ano ang plano mo? May balak kang kunin si Moymoy?"

Napaisip si Liliw at pagkatapos ay mapait na ngumiti at umiling.

"Ano'ng gusto mong sabihin sa akin? May ibig sabihin ang ngiting 'yan, mahal na diyosa?"

Umiling na muli si Liliw, tiningnan niya nang diretso si Tracy. "Gusto kong magpasalamat... sa 'yo... Sa pagpapalaki mo kay Moymoy"

"Welcome." Nagkibit-balikat si Tracy, walang maapuhap na sasabihin kaya itinapon ang mga tingin sa paligid.

"Pinalaki mo siyang napakabuting bata," pagpapatuloy ni Liliw.

"Oo naman. Bawal ang matigas ang ulo. Sumusunod sa akin ang bebe ko."

Napangiting muli si Liliw.

"Bebe, yun ang tawag ko sa kanya. Terms of endearment. Sa akin ang tawag niya, Mama, minsan Mommy. Minsan pinapaiksi niya—Ma."

Napaisip si Tracy. "Ikaw? Sa 'yo—kung gusto mo, Nanay, Inang?"

Marahang lumapit si Liliw kay Tracy, hinawakan ang dalawang kamay nito. Tiningnan ni Liliw ang nakabukas nitong palad. Saglit na natigilan si Tracy habang naikikita niyang pinagmamasdan ni Liliw ang kanyang palad. "Ito ba? Ito ba ang tunay na palad ng isang inang nag-aruga sa anak? Muli, maraming salamat sa 'yo." Inangat niya ang kanyang mukha at tiningnan si Tracy. "Hindi ko maaaring makita ang anak ko. Hindi ko siya puwedeng hawakan, dahil maganganib ang buhay niya. Ganoon ang likas na katangian namin—na kapag nagkaanak ang isang Apo na kagaya ko sa isang tibaro ay mamamatay ang magiging anak namin kapag nagpakita ito sa akin—kapag hinawakan ko, niyakap, at tinitigan. Kapag nagpakita ako kay Moymoy, ipapahamak ko ang buhay niya. At hindi ko iyon gagawin sa anak ko." Malunanay ang pagsalaysay ni Liliw.

"Ay may ganyan bang drama? Ang lupit pala."

"Tracy, nakasaad sa liya—si Moymoy ang magliligtas sa tibaro ng Gabun. Siya ang babawi ng sumpa." May diin ang mga salitang iyon ni Liliw.

"Hindi ko masyadong maintindihan ang bagay na 'yan. Ang sumpa. Si Moymoy ang bayani ng lahat ng tiga rito. Sorry talaga. Napakabata pa lang niya, kaya niya? 'Yung nakita ko noong gabi na pakikisagupa niya sa masasamaang loob, malay ko kung tsamba-tsamba lang niya o tinulungan mo siya."

"Hindi ko siya maaaring tulungan. Ang mga Apo ng Sibol ang nagpataw ng sumpa at wala kaming kakayahang bawiin iyon. At lalong hindi ko magawang tulungan si Moymoy dahil mamamatay siya kapag nagkaroon kami ng ugnayan sa ano mang bagay," pagdidiin ni Liliw.

"Ano ba talaga 'yang sumpa na 'yan?"

"Noong araw, ang mga tibaro ay maliligaya sa piling naming mga Apo, dito sa Sibol Encantada. Dahil sa ginawa ni Buhawan—nang pasukin niya ang Panalturan at dalhin ang ilang Ginto ng Buhay na naroon, pinarusahan namin sila. Ang dati nilang buhay na halos walang suliranin dito sa Sibol ay binawi namin. Hindi mo iyon lubos na nalalalaman dahil isa kang buntawi at hindi tiga rito."