Moymoy Lulumboy Book 2 Ang Nawawalang Birtud (COMPLETED)

KABANATA 20: SA LIBRARY NAGANAP

NANATILING NAKATAYO si Montar. Pinili niyang manatili sa library para bantayan ang birtud ni Buhawan. Kanina pa niya gustong wasakin ang birtud sa pamamagitan ng kanyag diwani pero nananatili itong buo.

Muli niyang ginamit ang kanyang nagniningning na hintuturo. Lumabas doon ang apoy at nagtungo sa birtud ni Buhawan. Mag-aapoy ang birtud saglit pero namamatay rin at nanatili itong buo. Sinubukan pa niyang muling ibato ito sa dingding sa pamamagitan ng kanyang diwani pero muli itong babagsak sa sahig na buong-buo at titibok pa. Pinilit pa rin niya itong wasakin. Pinaikot-ikot ni Montar ang birtud sa hangin at biglang ibinabato sa salamin ng kabinet. Mababasag ang salamin, pero pagpagsak nito sa sahig ay buong-buo pa rin ito. Nananatiling buhay na buhay ang birtud ni Buhawan!

Naiibang birtud ang birtud ni Buhawan! hiyaw ni Montar sa kanyang isipan.

Pinagmamasdan niyang muli ang birtud habang tumitibok-tibok sa sahig. At pagkaraan lamang ng ilang sandali ay bumilis ang pagtibok nito at lalo pang nagkulay pula!Puno ng kasamaan! Hindi kaya ng diwani ko na puksahin ang kasamaan ni Buhawan!

Sa may bintanang salamin ng library, nakita niya ang papalapit na tatlong ekik. Nalalaman niyang sakay ng tatlong ekik sina Pontotho, Robert, at Maura. Nang malapit na ang mga ito'y dumiretso silang bumulusok sa bintana na ikinabasag ng salamin.

"Ang birtud ni Buhawan!" sigaw ni Pontotho pagkakita nito sa sahig, sabay baba niya sa sakay na ekik. Magkahalong kasabikan at kagalakan ang kanyang naramdaman pagkakita sa birtud ni Buhawan.

Bumaba rin sina Robert at Maura sa sinasakyang mga ekik.

Bahagyang gumalaw ang birtud.

"Walang gagalaw sa birtud!" sigaw ni Montar.

"Nauulol ka na pala, Montar! Wala naman talagang makakagalaw niyan kundi si Robert lang, ang anak ni Buhawan!" galit na sabi ni Pontoho.

"Sino ba 'yang unanong 'yan at nakikialam sa 'tin?" tanong ni Maura na ang tinutukoy ay si Montar.

"Mensahero ng mga Apo. Dahan-dahan ka sa kanya, may diwani 'yan," ani Pontotho.

"Ganyan?" nanunuyang sagot ni Maura.

"Robert! Ikaw ay anak ni Buhawan! Ikaw lang ang makakahawak niyan! Kunin mo na! Lunukin mo na!" natutuwang utos ni Pontotho. "Lunukin mo na!"

Hindi makagalaw si Robert. Hindi siya makapaniwala sa hitsura ng birtud; kulay pula na mistulang laman na tumitibok-tibok. Hindi rin nakatakas sa kanya ang mga mata ni Buhawan na nasa loob niyon na waring nakatingin sa kanya!

"Ikaw lang ang makakahawak niyan, Robert! Wala dito sa amin ang makakahawak ng birtud ni Buhawan!" sigaw ni Pontoho sa kanya. Magkahalong kasabikan at kagalakan pa rin ang tinig nito.

Naramdaman ni Robert na nanginig ang kanyang katawan habang pinagmamasdan ang birtud. Naisip niya—Ano ba ang mangyayari sa akin kapag nilunok ko ang birtud?

Gumulong-gulong ang tumitibok-tibok na birtud ni Buhawan at nagtungo iyon sa paanan ni Robert. Bantulot na pinulot ito ni Robert nang biglang ituro iyon ni Montar para gamitin ang diwani. May ilaw na nagmula sa hintuturo nito na nagtungo sa birtud. Itinaas ni Montar iyon para hindi tuluyang mahawakan ni Robert.

Sumugod si Pontoho kay Montar nang biglang itinuro niya rin ito at itinulak ito palayo sa kanya. Siya namang pagbagsak ng birtud sa sahig. Akmang dadamputin na muli ito ni Robert nang biglang inangat muli ni Montar ito sa pamamagitan pa rin ng kanyang diwani. Pinaikot-ikot ni Montar ang birtud sa buong library. Sabay-sabay nilang inikot-ikot din ang tingin—sinusundan ang pag-ikot ng birtud!