Slowing Down from the Carousel's Ride

Kabanata 7

"Nothing is more memorable than his scent."

Tumikhim ako ng ilang beses, ng paulit ulit. Halos mabilaukan pa ako kahit wala namang kinakain! Iniwas ko ang mga mata sa kanya ng ilang sandali.

"You're so hard headed! Sukatin mo na lang kasi!"

I was almost reprimanding him but because we were in a store, I tuned down my voice. Ang dami niya pa kasing arte! Mabuti nga't bibilhan ng sapatos!

Hindi na lang magpasalamat at tanggapin yun! Bakit pa kailangang tumanggi?

I couldn't also actually describe why did I even wanted to buy him shoes! Honestly, I also was planning to buy him some clothes!

I couldn't find the right phrase or even a word to justify my actions. Pero siguro nga, marahil, dahil naawa ako sa kanya.

I had my own prejudices towards people like him. Dahil kung base sa aking karanasan, ang mga katulad niyang nasa laylayan, ay pinagsasamantalahan ang kabaitan ni Papa.

But I never generalized! There are Yaya, and Tang Tasyo, ang Manong Ramil who are all very nice people!

Humahanga ako sa kanilang kasipagan... at kabaitan. Hindi sila nagpapadala sa kahirapan at parati, pumapanig sa kabutihan.

At alam kong marami ang katulad nila.

But perhaps, I was just really a spoiled brat! Whenever I feel like judging, I did. Whenever I pitied, I do. I couldn't control myself. Kung ano ang nasa isip, sasabihin ko, at kung hindi ko man masabi, ipapakita't ipaparamdam ko.

I was impulsive and actually, hard headed also. Kaya siguro, ganito ang naipapakita ko sa kanya. Madalas, ang kasamaan ng aking budhi, at minsan lang ang aking kabutihan.

My good side is rare. Hindi ko rin alam kung kailan ako magiging mabuti, lalo na sa kanya.

He must treasure the time I am good to him!

Isinukat niya ang sapatos. Mali ang size na nakuha ko kaya siya na ang tumayo. I thought he's going to get his size but he came back with empty hands!

"Sabi ko nga, bibilhin ko sayo yun!" I am so frustrated right now!

"Huwag na."

I gritted my teeth. Sinalubong ko ang mga mata niya.

"Ma'am okay na po ang mga pinamili niyo." Ang sales lady na lumapit sa aming dalawa.

"Miss, may gusto po akong idagdag. Teka lang!"

Mabilis ang mga hakbang ko patungo sa kinuhanan ng sapatos kanina. Kinuha ko ulit iyon at bumalik sa kanila. Dahil maluwag ang sapatos sa kanya nang isukat kanina, sa tingin ko yung susunod na size ang size niya.

"Yung mas mababa sa size na ito sana."

Kinuha ng sales lady ang sporty shoes.

"Sige po!"

I saw his jaw clenched. I don't care!

Hindi nagtagal ang sales lady. Nakabalik kaagad dala ang request na size. Pinabalot ko na ang lahat at nagbayad na rin.

Umabot rin sa tatlong malalaking paper bags ang mga sapatos. Naisip ko tuloy na hindi niya kakayaning buhatin ang lahat ng mga pinamili. 

Sumulyap ako sa kanya. "Gusto mo, ako na ang magdadala ng mga hawak mo na yan? Itong mga sapatos na lang ang sayo?"