Konyalım Yürü / Minsung

Gel de kaşı

Minho'dan

Jisung beni iterken bir anda salınacağımı durdurarak önüme geçmişti.

"Minho, özür dilerim." Ne demeliydim...

"Dileme, küs bile değiliz çünkü küsebileceğim kadar sana değer bile veremiyorum. Jisung biz arkadaş bile değiliz kendine gel istersen..." Acımasızcaydı belki, ya gerçekten kalpsizsem?

"Umrumda değil sadece babana olan sinirimi senden çıkarttım. Minho kalpsiz misin yoksa değil misin bilmiyorum, seni o kadar tanımıyorum... Dememen gereken bir şey dedim ve bırak da adam akıllı özürümü diliyeyim." Sadece kafa sallamıştım.

"Sorun yok, umrumda değil benim hakkımda ne düşündüğün." Kalpsiz kırdı gerçi biraz.

Derin bir nefes alıp elini uzatmıştı.

"Tutmayacağım demiştim." Geri çekmişti ve bende konuşmama devam etmiştim.

"Eve gitmelisin, annenler merak edecek saat geç oldu."

"Sen bırakırsan giderim."

"Jisung eve git dedim."

"Hava karanlık tek başıma gidemem." Yanımdaki salıncağa oturup sallanmaya devam etmeye başlamıştı.

"Kalk Jisung kalk, bırakacağım." Gülümseyerek salıncaktan atlamıştı tekrar elini uzatarak geldiğini görünce görmemiş gibi yaparak başka tarafa dönmüştüm. Jisung boş ver beni, benim gibi kalpsizi ne yapacaksın be oğlum.

Jisung önden yürümeye başlamıştı nereye giderse oraya gidiyordum, evleri nerde bunu bile bilmiyordum. Ara bir sokağa girmiştik ve biraz ilerisinde müstakil evlerin olduğu büyük bir alan vardı.

"Teşekkür ederim şey Konyalım." Sadece göz devirmiştim.

"Hm hm..."

"Sende eve gideceksin değil mi?"

"Bunun seni neden alakadar ettiğini tam olarak anlayamadım."

"Söyle işte, evet ya da hayır."

"Hayır, gitmeyeceğim Jisung. İlk defa dışarıda kalmıyorum."
Konuşurken kapı açılmıştı. Jisung'un annesiydi sanırım...

"Jisung bahsettiğin arkadaşın bu mu?" Jisung evet anlamında kafa sallamıştı.

"Yemekte ne var anne?"

"Bak yine gelir gelmez yemek diyor sıpa! Minhoydu sanırım?" Ne olduğunu çözememiştim ama kafa sallamıştım. Jisung'a sorgulayan bakışlar atıyordum ama o çoktan ayakkabılarını çıkartmış ayakkabılığa koymaya çalışıyordu.

"Girsene oğlum kaldın orda."

"Yok efendim, ben gideyim zaten geç oldu." Yüzüme yalandan bir gülümseme takınmaya çalışmıştım.

"Jisung yatıya kalacağını söylemişti ama bende o kadar yatağınızı bile hazırlamıştım yemekte yapmıştım." Arkadan sırıtan Jisung ona baktığım an ciddi haline bürünmüş ve konuşmaya dahil olmuştu.

"Minho ne satıcı adamsın ya! Kadın o kadar uğraştı hani kalacaktın?" Yumrukların belli etmeden arkamda sıkıyordum.

"Rahatsızlık vermiyeyim şimdi..." Jisung'un annesi beni kolumdan sıkıca yakalayarak içeri cekmişti.

"Duymayayım! Yersin terliği. Geçin odaya ben hazır olunca size seslenirim."

Jisung'u takip ederek odasına doğru çıkmaya başlamıştık.

"Neden yaptın?"

"Dışarıda yatsan üşürdün."

"Umrunda mı?"

"Evet." Demiş ve bir yastıkla bana vurmuştu. Döveceğim elimde kalacak velet ya...

"Bir daha bana vurmaya kalkarsan hoş şeyler olmayacak." İnatla yapıyor, lafımı tamamlama dahi izin vermeden suratımın ortasına bir tane daha yastık darbesi yemiştim.

"Kaşınıyorsun."

"Gel de kaşı!" Sen istedin Han Jisung. Bana meydan okumayacaktın...

Ellerimi omuzlarının iki yanından tutarak yatağa itmiştim ve üstüne geçip yan taraftan bir yastık alıp suratına kapatmış elimle bastırmaya başlamıştım.

"Boğoloyorom, boğoloyorom lon omdot!" Sesi boğuk geliyordu hiçbir şey anlamıyordum.

Yastığı suratından çekmiş ve yüzünün üstüne doğru eğilmiştim.

"Yapacak mısın bir daha?"

"Evet?" Akıllanmıyordu, asla akıllanmıyordu.

"Çocuklar yemek hazır!" Jisung'un annesinin odaya girmesiyle ikimizde yataktan düşmüştük.

"Ay ne oluyor, iyi misiniz evladım dikkat etsenize ya!"

Jisung tam üstüme düşmüştü, benimde elim refleks olarak kafasını vurmaması için boynuna gitmişti. Yemin ederim hayatımda daha garip bir pozisyonda bulunmamıştım. Bacaklarım Jisung'un bacaklarını kıstırıyor gibi duruyordu.

"Çıkıyorum ben beş dakikaya sofrada olun!" Annesinin kapıyı kapatma sesini duymuştum ve uzaklaşan adım seslerini. Hala gücümü toplayıp gözlerimi Jisung'un gözlerinden çekememiştim, gerçi bazen dudaklarına kayıyordu...

"Konyalıdan başkasına bastırmam..." Jisung tişörtümün yakası açıldığından görünen karın kaslarıma bakarken iç çekerek söylemişti.

NE OLUYOR YA Bİ BOLUM AGLİYOZ Bİ BOLUM UÇUYOZ AKHFLWGFLWHXLFHWLCHAKBCKABCKSB

umarım beğenmişsinizdir yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayıın 💗

Bir sonraki bölümde görüşelim 💘