Coastline From The Sky- (COMPLETED)

Kabanata 19

Kabanata 19

Argue

"Good evening, passengers. This is the pre-boarding announcement for flight 86A to Toronto, Canada. We are now inviting those passengers with small children and any passengers requiring special assistance to begin boarding at this time. Please have your boarding pass and identification ready. Regular boarding will begin in approximately ten minutes. Thank you."

Nag-inat-inat ako matapos marinig ang airline announcement for the pre-boarding call. Ilang minuto na lang kasi ay babalik na kami sa Canada. Inaantok din ako kaya dumaan muna kami sa Starbucks kanina para bumili ng kape bago tuluyang dumiretso rito sa eroplano. Nakaupo sa tabi ko si Arshed habang sumisimsim sa kape na hawak katulad ng ginagawa ko.

I took a glance at the cockpit view and saw the thick snow outside. Maginaw ang labas kaya naka-on ang heater sa loob ng eroplano. Pero kahit na puro snow lang ang makikita sa buong alley, maganda pa rin iyong tingnan, lalo na ang mapuputing yelo sa paligid at ang mga snowflakes na nagsilaglagan. Cold yet so beautiful to see.

Bumuga ako ng hangin at mas nilibot pa ang paningin sa paligid hanggang sa maabot ng paningin ko. Namamangha rin ako sa mga naglalakihang eroplano mula sa iba’t-ibang bansa. I can even see a plane from DIA na kaka-land pa lang din.

I squinted my eyes, trying to see who was aviating the plane despite the blurry vision because of the snow. But of course, I couldn’t see the inside.

Bumuga ulit ako ng hangin.

"Stop roaming your eyes around, Captain, nasa tabi mo ang magandang tanawin." I heard Arshed said kaya inismiran ko ito bago binalingan.

"Hindi mo sure?" Sabay irap ko at uminom ulit ng kape. Nagpakawala ng malanding tawa si Arshed kaya mas lalo ko itong inismiran.

"Your eyes shine up when you look at me; am I that attractive?" he added. Sinamaan ko ng tingin si Arshed dahil sa sinabi nito. Ang lakas ng hangin, ah.

"Magtigil ka, Officer Salvaleon, baka gawin ko nga ang sinabi ni Devon kanina kapag nasa himpapawid na tayo," banta ko sa kanya na mas lalong ikinatawa nito. Para itong kiniliti sa paraan nang pagtawa kaya hindi ko rin napigilan ang pagtawa ko. Nahahawa ako sa tawa ni Arshed na parang batang aliw na aliw. Kaya imbis na mainis ay naiiling na lang ako habang nakatingin dito.

I shook my head nang humupa ang pagtawa nito. Maluha-luha pa itong natatawa pa rin, pero kalaunan ay umastang nayayamot.

"Grabe ka, Captain. Huwag mo ngang kaibiganin iyong si Devon, ang pangit ka-bonding e, nang-ga-gaslight." Arshed even pouted his lips after a while. His dimples showed again unintentionally, kaya napailing na lang ako.

"Kapag hindi ka pa titigil, tototohanin ko talaga iyong sinabi niyang ihuhulog kita habang nasa himpapawid na tayo," banta ko pa.

“Hulog na hulog na nga ako, e!” he murmured kaya nilingon ko ulit ito.

“Pardon?” I asked. He shook his head.

"I said, I'm just trying to flirt with you, Captain!" Natigilan ako.

He just wants to do what?

"You...” sabay turo ko sa kanya. “... are trying to flirt with me!?" Sabay turo ko rin sa sarili ko kaya tumango-tango naman itong parang bata.

Nanlaki ang mga mata ko dahil sa pinag-uungot ni Arshed sa akin. He pursed his lips, and that made him even more adorable! Oh, God, give me more patience!

I darted my eyes at him and twisted my lips nang makabawi ako sa kalokohan niya.

"The way you flirt is just shameful, Officer Salvaleon." I lean forward, nodding, before I roll my eyes heavenward.