Doğa'nın Rüzgar'ı

Artık gözyaşlarım Bana Hakaret Ediyordu

Bir müdür geldi,o müdür yüzünden dört senelik kardeşim dediğim adam bana, 'Seni deliler gibi sevdim Doğa' dedi...
O an hiçbir zaman olmadığı kadar tutuldum, durdum,ayaklarım kendini bıraktı ve gözlerimde...

Gözlerimi açmadan yumuşak bir yatakta yattığımı fark ettim.Yavaşça gözlerimi araladığım da yanımda bileklerime ıslak peçete koyan Nesrin'i gördüm.Galiba Nesrin'in odasındaydım.Bugün olanlar aklıma gelince gözlerim açılıverdi.Ama neden Nesrin'in odasında uyanmıştım?

Hemen yattığım yerden sıçrayınca Nesrin'de sıçradı."Doğa!Lütfen yatar mısın?" diyerek beni tekrar yatırdı. "İyiyim ben!" dedim yüksek sesle ama nazik."Olmaz Doğa.Hadi ama!Daha yeni bayılan kız mı söylüyor bunu?" dedi tebessümle."Bayılan derken?Sen ne olduğunu biliyor musun?"dedim."Bilmiyorum.Sadece Burak seni bana getirdi." dedi ve gözlerim kocaman açıldı. "Yani sen benim neden bayıldığımı bilmiyorsun.?" diyerek ciddileştim."Evet.Burak'a nedenini sorsam da cevap vermedi." dedi. "Peki şuan nerede olduğunu biliyor musun?" diye sordum. "Emin değilim ama galiba yeni gelen müdürün yanına gitti." deyip kaçlarını çattı. "Neden sordun ki?" dedi. "Kahretsin!" diyerek yataktan fırladım.Bu kez o kadar hızlıydım ki Nesrin'in elini uzatmasına zaman bile kalmamıştı."Doğa dur!Nereye?" dediğini duymazdan gelip kapıyı açtım ve kapıyı kapatmadan hızla odadan çıktım.Hangi katdaydım bilmiyordum.Krokiye baktığımda 3. katta olduğumu anladım.Bu biraz işime gelmişti çünkü müdür odası hemen alt kattaydı.

Hızlıca aşağı indim müdür odasının kapısına geldiğimde kapıyı çalıp gir denilmesini beklemeden içeriye girdim.Evet onlar buradaydı.Rüzgar müdür ve Burak.Ama sanki normal insanlar gibi sohbet ediyorlar tipleri vardı yüzlerinde...Burak ile göz göze geldiğimizde gözlerimi kaçırdım.Rüzgar anlamış olacak ki kaşlarını çattı.Burak'ında dediği gibi 'Rüzgarlar...Rüzgarlar...' neden Rüzgar diyip duruyordum!! "Birşey mi vardı öğrenci Doğa?" ne!Rüzgar'da mı trip yapıyordu?Öğrenci Doğa mı?Ben neden bu kadar düşündüm...Olması gereken bu zaten!
"Eee" dedim geveleyerek.Ne diyeceksin şimdi Doğa acaba? "Burak'ı merak ettim de." Burak'ımı merak ettin Doğa?Neden yalan söylüyorsun.Kavga etmelerinden korktun... "Burak'ı merak ettin." dedi Rüzgar."Evet" dedim gözlerimi güzel yeşil gözlerinden ayırarak. "Evet Burak.Öğrenci Doğa seni merak etmiş.Konuşmamızda bitmişti zaten. Gidebilirsin." dedi beni göstererek.Neden canımı yakmaya çalışıyordu?Yada o çalışmıyor normal davranıyor ben canım acıyor zannediyordum. "Sağol..." dedi Burak devam etmedi ama edecek gibi duruyordu.Ayağa kalkarak yanıma geldi ve vücudunu koluma dayadı.Burak bu kadar yakın davranmazdı bana karşı! "Bugün yaşananlar konusunda şaka yaptığını söylediğin için..." gerçekten bunu mu konuşmuşlar dı içerde?
Bugün söylediklerim Rüzgar'ı kırdığı için mi söylemişti bunları? "Teşekkür edilecek bir şey yok Burak.Şaka yaptım sadece" dedi Rüzgar.

Hiç beklemediğim anda birşey oldu.Burak'ın elleri ellerimi tuttu.!!!Artık şaşırmıyordum,şaşıramıyordum bunca şeyden sonra...Burak bana baktı ,tebessüm ederek konuşmaya başladı "Ve...Senin sayende dört senedir aşık olduğum kızla bugün sevgili olduk biliyor musun Rüzgar müdürüm?" ne diyordu bu?Ne saçmalıyordu? "Keşke daha erken gelseydiniz." dedi tekrar Burak.
Konuşmaya başladığımda "Ne sa-" sözümü kesti "İlk defa bu kadar sevdiğim bir müdürüm oluyor!" dedi.Rüzgar o kadar şaşırmış bakıyordu ki,ve bıkmış...Onu ilk defa böyle görüyordum! "Aaa öyle mi?" dedi dalmıştı oda. "Bir şey demiyorum ama sıkı fıkı olmayın!Sonuçta bir yetimhane." dedi tekrar. "Merak etmeyin müdürüm.Bu fırsatı çok güzel değerlendireceğim." Burak neyden bahsediyordu?İyice saçmalamıştı artık.Benim sanki dilim tutulmuştu...

Burak kapıyı kapattı ve bana döndü.Hiçbirşey söylemeden merdivenlerden çıkmak için beni o tarafa doğru sürükledi.Hiç beklemediği bir şekilde sertçe elimi salladım ve elimi elinden kurtardım.Kimsenin duymasını önemsemeden bağırmaya başladım "Gerizekalı...Aptalsın sen" evet ben söylüyordum bunları Burak'a... "Doğa!Ne saçmalıyorsun buraya gel!" elimi tekrar tutmaya çalıştı ama izin vermedim.Gözyaşlarım şuan neden akıyordu?Sadece titreyen sesim ve gözyaşlarım anlatıyordu içimi. "Doğa!" dedi yüksek sesle. "Ne var ne?Saçmalayan ben miyim?Neden sevgili olduğumuzu söyledin!Neden yalan söyledin Burak?Bu kadar yalan söyleyebiliyor muydun sen heh?Banada mı bu kadar rahat yalan söylüyorsun yoksa..." bir şey söyleyecekti ama devam ettim. "Bugün ne yaptığının farkında mısın?Bana nasıl bir iz bıraktığının...Dört yıldır kardeşim bildiğim adamın beni sevdiğini öğrenmemin normal birşey olduğunu mu düşünüyorsun sen?Üstüne şimdi ona sevgiliyiz dedin!Bugün ki olayın aynısını şuan senin yüzünden ikinci kez yaşıyorum.HEMDE SENİN YÜZÜNDEN BURAK!" bu kez sert konuştum.Çünkü hak etti. "Peki bunu onada söyledin mi Doğa?" dedi sinirliydi. "Aynılarını söyledim Burak.Hatta daha aşağılayıcılarını.Sana da söyliyim mi ister misin?" evet ben konuşuyorum.Arrık susmayacağım. "Neler dedim biliyor musun?SEN KİMSİN?SEN KENDİNİ NE ZANNEDİYORSUN YA?SENİN YÜZÜNDEN BURAK DONDU KALDI.ARTIK BENDEN DAHA ÇOK SOĞUYACAK.KARDEŞİMİN YANINDA DEDİĞİNE BAK!O ÜZÜLDÜ HEMDE DAHA DÜN MÜDÜRLÜĞE ATANMIŞ BİR SOYTARI YÜZÜNDEN! dedim Burak.Daha aşağılayıcı değil mi?" dedim.Hiçbirşey söylemedi."Bir daha gözüme gözükme!Yoksa ya sen gidersin bu binadan!Yada ben..." ben patlamıştım,hemde çok fena...

Ağlamıyordum artık.Gözyaşlarım bana hakaret ediyordu çünkü...

Hızlıca arkamı dönüp aşağı inen merdivene doğru yürüdüm.Aşağı indim odama geldim ve odamın kapısını açtım...Ve hayata göz yumuşum muydu?Bilmiyorum...Bir el elinde ki ilaç kokan bezi ağzıma kapattı.Nefes almamla gözlerimin kapanması bir oldu...