Doğa'nın Rüzgar'ı

Gerçekler

"Nasıl yani?" dedim tekrar ona dönerek. "Bunlar gerçek mi?Yoksa yalan mı söylüyorsun, müdür!" başıyla onaylayarak devam etti "Bunlar gerçek Doğa.Ben,sana asla yalan söylemedim." dedi.

Bana yalan söylememiş miydi?İmkansız gibi olsa da düşününce gerçekten söylememişti. "Ya bu ilk yalanınsa?" dediğimde eliyle alnına vurdu. "Seninle ağız dalaşına girmek istemiyorum,prenses." deyince beni delirtmeyi başarmıştı. "Hey! Sen bana prenses mi dedin?"

"Evet."

"Manyak psikopat!Prenses sensindir!"

"Ben kadın değilim ki!"

"Lan kafasına tükürdüğüm,ne çeşit bir manyaksın sen!Prenses felan değilim tamam mı?"

"Benim prensesimsin."

"Senin prensesini yesinler!" dediğimde hemen kamburunu düzeltti ve kaşlarını çattı.

"Kim yiyecek?" bunu sorduğunda kendimi tutamayıp kahkaha attım.

"Manyak asıl sensin be baş belası!" dedi kahkahaları mı arttıracak şekilde.

"Bak hala gülüyor.O gün benim kafamda vazo parçalamıştın hatırlıyor musun?" dedi.

Ben halen kahkahalarla boğuşurken,her an yere yatıp gülebilirdim.

"Psikopat bu kadın!" dedi.

Sonunda biraz kahkahalarımı durdurarak, "Sensin o!" dedim.

"Lan ben kadın değilim!" bu adam bugün tam bir salak!

"Bu adam niye kadın gibi kendi başına gülüyor ki!" odaya yaklaşan güvenlikleri duysamda tekrar gülmeye başladım.

Müdüre baktığımda kafasını ovuşturuyordu.

"Lan ben kadın mıyım?!Kadın mıyım ben?" dediğinde kocaman bir kahkaha daha patlattım.

Adamlar iyice yaklaşmıştı ve benim neden bu saatte burada olduğumu sorgulayacaklardı,bu yüzden belimde ki ucunda sessizleştirici takılı olan silahı aldığımda anda kapı açıldı.Hızlıca arkaya dönüp ikisinide tam kalbinden vurduğumda,işin ciddiliğine varmıştım.

"Madem doğru söylüyorsun,Rüzgar...O zaman artık bu yolda beraberiz!Şimdi,beni takip et bodrum katından kaçıyoruz!" evet ya!Bunlar benim ağzımdan çıktı.Hadi bakalım,başlasın macera!